Yehzqè'l (יחזקאל) - Ezechiele 8

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 מִי יִתֶּנְךָ כְּאָח לִי יֹונֵק שְׁדֵי אִמִּי אֶמְצָאֲךָ בַחוּץ אֶשָּׁקְךָ גַּם לֹא־יָבוּזוּ לִי	1 ليتك كاخ لي الراضع ثديي امي فاجدك في الخارج واقبلك ولا يخزونني.
2 אֶנְהָגֲךָ אֲבִיאֲךָ אֶל־בֵּית אִמִּי תְּלַמְּדֵנִי אַשְׁקְךָ מִיַּיִן הָרֶקַח מֵעֲסִיס רִמֹּנִי	2 واقودك وادخل بك بيت امي وهي تعلمني فاسقيك من الخمر الممزوجة من سلاف رماني.
3 שְׂמֹאלֹו תַּחַת רֹאשִׁי וִימִינֹו תְּחַבְּקֵנִי	3 شماله تحت راسي ويمينه تعانقني.
4 הִשְׁבַּעְתִּי אֶתְכֶם בְּנֹות יְרוּשָׁלִָם מַה־תָּעִירוּ ׀ וּמַה־תְּעֹרְרוּ אֶת־הָאַהֲבָה עַד שֶׁתֶּחְפָּץ׃ ס	4 احلفكن يا بنات اورشليم ألا تيقظن ولا تنبهن الحبيب حتى يشاء
5 מִי זֹאת עֹלָה מִן־הַמִּדְבָּר מִתְרַפֶּקֶת עַל־דֹּודָהּ תַּחַת הַתַּפּוּחַ עֹורַרְתִּיךָ מָּה חִבְּלַתְךָ אִמֶּךָ שָׁמָּה חִבְּלָה יְלָדַתְךָ	5 من هذه الطالعة من البرية مستندة على حبيبها تحت شجرة التفاح شوقتك هناك خطبت لك امك هناك خطبت لك والدتك
6 שִׂימֵנִי כַחֹותָם עַל־לִבֶּךָ כַּחֹותָם עַל־זְרֹועֶךָ כִּי־עַזָּה כַמָּוֶת אַהֲבָה קָשָׁה כִשְׁאֹול קִנְאָה רְשָׁפֶיהָ רִשְׁפֵּי אֵשׁ שַׁלְהֶבֶתְיָה	6 اجعلني كخاتم على قلبك كخاتم على ساعدك. لان المحبة قوية كالموت. الغيرة قاسية كالهاوة. لهيبها لهيب نار لظى الرب.
7 מַיִם רַבִּים לֹא יוּכְלוּ לְכַבֹּות אֶת־הָאַהֲבָה וּנְהָרֹות לֹא יִשְׁטְפוּהָ אִם־יִתֵּן אִישׁ אֶת־כָּל־הֹון בֵּיתֹו בָּאַהֲבָה בֹּוז יָבוּזוּ לֹו׃ ס	7 مياه كثيرة لا تستطيع ان تطفئ المحبة والسيول لا تغمرها. ان اعطى الانسان كل ثروة بيته بدل المحبة تحتقر احتقارا
8 אָחֹות לָנוּ קְטַנָּה וְשָׁדַיִם אֵין לָהּ מַה־נַּעֲשֶׂה לַאֲחֹתֵנוּ בַּיֹּום שֶׁיְּדֻבַּר־בָּהּ	8 لنا اخت صغيرة ليس لها ثديان. فماذا نصنع لاختنا في يوم تخطب
9 אִם־חֹומָה הִיא נִבְנֶה עָלֶיהָ טִירַת כָּסֶף וְאִם־דֶּלֶת הִיא נָצוּר עָלֶיהָ לוּחַ אָרֶז	9 ان تكن سورا فنبني عليها برج فضة. وان تكن بابا فنحصرها بألواح ارز
10 אֲנִי חֹומָה וְשָׁדַי כַּמִּגְדָּלֹות אָז הָיִיתִי בְעֵינָיו כְּמֹוצְאֵת שָׁלֹום׃ פ	10 انا سور وثدياي كبرجين. حينئذ كنت في عينيه كواجدة سلامة
11 כֶּרֶם הָיָה לִשְׁלֹמֹה בְּבַעַל הָמֹון נָתַן אֶת־הַכֶּרֶם לַנֹּטְרִים אִישׁ יָבִא בְּפִרְיֹו אֶלֶף כָּסֶף	11 كان لسليمان كرم في بعل هامون. دفع الكرم الى نواطير كل واحد يؤدي عن ثمره الفا من الفضة.
12 כַּרְמִי שֶׁלִּי לְפָנָי הָאֶלֶף לְךָ שְׁלֹמֹה וּמָאתַיִם לְנֹטְרִים אֶת־פִּרְיֹו	12 كرمي الذي لي هو امامي. الالف لك يا سليمان ومئتان لنواطير الثمر
13 הַיֹּושֶׁבֶת בַּגַּנִּים חֲבֵרִים מַקְשִׁיבִים לְקֹולֵךְ הַשְׁמִיעִינִי	13 ايتها الجالسة في الجنات الاصحاب يسمعون صوتك فأسمعيني
14 בְּרַח ׀ דֹּודִי וּדְמֵה־לְךָ לִצְבִי אֹו לְעֹפֶר הָאַיָּלִים עַל הָרֵי בְשָׂמִים	14 اهرب يا حبيبي وكن كالظبي او كغفر الايائل على جبال الاطياب
15 וַיֹּאמֶר אֵלַי הֲרָאִיתָ בֶן־אָדָם עֹוד תָּשׁוּב תִּרְאֶה תֹּועֵבֹות גְּדֹלֹות מֵאֵלֶּה
16 וַיָּבֵא אֹתִי אֶל־חֲצַר בֵּית־יְהוָה הַפְּנִימִית וְהִנֵּה־פֶתַח הֵיכַל יְהוָה בֵּין הָאוּלָם וּבֵין הַמִּזְבֵּחַ כְּעֶשְׂרִים וַחֲמִשָּׁה אִישׁ אֲחֹרֵיהֶם אֶל־הֵיכַל יְהוָה וּפְנֵיהֶם קֵדְמָה וְהֵמָּה מִשְׁתַּחֲוִיתֶם קֵדְמָה לַשָּׁמֶשׁ
17 וַיֹּאמֶר אֵלַי הֲרָאִיתָ בֶן־אָדָם הֲנָקֵל לְבֵית יְהוּדָה מֵעֲשֹׂות אֶת־הַתֹּועֵבֹות אֲשֶׁר עָשׂוּ־פֹה כִּי־מָלְאוּ אֶת־הָאָרֶץ חָמָס וַיָּשֻׁבוּ לְהַכְעִיסֵנִי וְהִנָּם שֹׁלְחִים אֶת־הַזְּמֹורָה אֶל־אַפָּם
18 וְגַם־אֲנִי אֶעֱשֶׂה בְחֵמָה לֹא־תָחֹוס עֵינִי וְלֹא אֶחְמֹל וְקָרְאוּ בְאָזְנַי קֹול גָּדֹול וְלֹא אֶשְׁמַע אֹותָם