Vangelo secondo Giovanni (يوحنا) 19

SMITH VAN DYKE	STUTTGARTENSIA-DELITZSCH
1 فحينئذ اخذ بيلاطس يسوع وجلده.	1 אָז לָקַח פִּילָטוֹס אֶת־יֵשׁוּעַ וַיְיַסְּרֵהוּ בַּשּׁוֹטִים
2 وضفر العسكر اكليلا من شوك ووضعوه على راسه وألبسوه ثوب ارجوان.	2 וַיְשָׂרְגוּ אַנְשֵׁי הַצָּבָא עֲטֶרֶת קֹצִים וַיָּשִׂימוּ אֹתָהּ עַל־רֹאשׁוֹ וַיַּעְטֻהוּ לְבוּשׁ אַרְגָּמָן
3 وكانوا يقولون السلام يا ملك اليهود وكانوا يلطمونه.	3 וַיֹּאמְרוּ שָׁלוֹם לְךָ מֶלֶךְ הַיְּהוּדִים וַיַּכֻּהוּ עַל־הַלֶּחִי
4 فخرج بيلاطس ايضا خارجا وقال لهم ها انا اخرجه اليكم لتعلموا اني لست اجد فيه علة واحدة.	4 וַיֵּצֵא פִילָטוֹס עוֹד הַחוּצָה וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם הִנְנִי מוֹצִיא אֹתוֹ אֲלֵיכֶם לְמַעַן תֵּדְעוּ כִּי לֹא־מָצָאתִי בוֹ כָּל־עָוֹן
5 فخرج يسوع خارجا وهو حامل اكليل الشوك وثوب الارجوان. فقال لهم بيلاطس هوذا الانسان.	5 וְיֵשׁוּעַ יָצָא הַחוּץ וְעָלָיו עֲטֶרֶת הַקֹּצִים וּלְבוּשׁ הָאַרְגָּמָן וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם פִּילָטוֹס הִנֵּה הָאָדָם
6 فلما رآه رؤساء الكهنة والخدام صرخوا قائلين اصلبه اصلبه. قال لهم بيلاطس خذوه انتم واصلبوه لاني لست اجد فيه علّة.	6 וַיְהִי כַּאֲשֶׁר רָאֻהוּ הַכֹּהֲנִים הַגְּדוֹלִים וְהַמְשָׁרְתִים וַיִּצְעֲקוּ לֵאמֹר הַצְלֵב הַצְלֵב וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם פִּילָטוֹס קָחֻהוּ אַתֶּם וְהַצְלִיבֻהוּ כִּי אָנֹכִי לֹא־מָצָאתִי בוֹ אַשְׁמָה
7 اجابه اليهود لنا ناموس وحسب ناموسنا يجب ان يموت لانه جعل نفسه ابن الله.	7 וַיַּעֲנוּ הַיְּהוּדִים תּוֹרָה יֵשׁ־לָנוּ וְעַל־פִּי תוֹרָתֵנוּ חַיַּב־מָוֶת הוּא כִּי־עָשָׂה עַצְמוֹ לְבֶן־אֱלֹהִים
8 فلما سمع بيلاطس هذا القول ازداد خوفا.	8 וַיְהִי כִּשְׁמֹעַ פִּילָטוֹס אֶת־הַדָּבָר הַזֶּה וַיֹּסֶף לֵרֹא עוֹד
9 فدخل ايضا الى دار الولاية وقال ليسوع من اين انت. واما يسوع فلم يعطه جوابا.	9 וַיָּשָׁב וַיָּבֹא אֶל־בֵּית הַמִּשְׁפָּט וַיֹּאמֶר אֶל־יֵשׁוּעַ מֵאַיִן אָתָּה וְלֹא־הֱשִׁיבוֹ יֵשׁוּעַ דָּבָר
10 فقال له بيلاطس أما تكلمني. ألست تعلم ان لي سلطانا ان اصلبك وسلطانا ان اطلقك.	10 וַיֹּאמֶר אֵלָיו פִּילָטוֹס אֵלַי לֹא תְדַבֵּר הֲלֹא יָדַעְתָּ כִּי יֶשׁ־לְאֵל יָדִי לִצְלָבְךָ וְיֶשׁ־לְאֵל יָדִי לְשַׁלְּחֶךָּ
11 اجاب يسوع لم يكن لك عليّ سلطان البتة لو لم تكن قد أعطيت من فوق. لذلك الذي اسلمني اليك له خطية اعظم.	11 וַיַּעַן יֵשׁוּעַ לֹא הָיְתָה־לְּךָ רְשׁוּת עָלַי לוּלֵא נִתַּן־לְךָ מִלְּמָעְלָה לָכֵן עֲוֹן הַמַּסְגִּיר אֹתִי אֵלֶיךָ גָּדוֹל מֵעֲוֹנֶךָ
12 من هذا الوقت كان بيلاطس يطلب ان يطلقه ولكن اليهود كانوا يصرخون قائلين ان اطلقت هذا فلست محبا لقيصر. كل من يجعل نفسه ملكا يقاوم قيصر	12 אָז יְבַקֵּשׁ פִּילָטוֹס לְשַׁלְּחוֹ וְהַיְּהוּדִים צָעֲקוּ וַיֹּאמְרוּ אִם־תְּשַׁלַּח אֶת־זֶה אֵינְךָ אֹהֵב לַקֵּיסַר כִּי כָל־הַמִּתְנַשֵּׂא לִהְיוֹת מֶלֶךְ מֹרֵד הוּא בַּקֵּיסָר
13 فلما سمع بيلاطس هذا القول اخرج يسوع وجلس على كرسي الولاية في موضع يقال له البلاط وبالعبرانية جبّاثا.	13 וַיְהִי כִּשְׁמֹעַ פִּילָטוֹס אֶת־הַדָּבָר הַזֶּה הוֹצִיא אֶת־יֵשׁוּעַ הַחוּצָה וַיֵּשֶׁב עַל־כִּסֵּא הַמִּשְׁפָּט בַּמָּקוֹם הַנִּקְרָא בְשֵׁם רִצְפָה וּבִלְשׁוֹנָם גַּבְּתָא
14 وكان استعداد الفصح ونحو الساعة السادسة. فقال لليهود هوذا ملككم.	14 וְאָז הָיְתָה הֲכָנַת הַפֶּסַח וְהַשָּׁעָה כַּשָּׁעָה הַשִּׁשִּׁית וַיֹּאמֶר אֶל־הַיְּהוּדִים הִנֵּה מַלְכְּכֶם וְהֵם צָעֲקוּ טוּל טוּל צְלֹב אֹתוֹ
15 فصرخوا خذه خذه اصلبه. قال لهم بيلاطس أاصلب ملككم. اجاب رؤساء الكهنة ليس لنا ملك الا قيصر.	15 וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם פִּילָטוֹס הֲצָלֹב אֶצְלֹב אֶת־מַלְכְּכֶם וַיַּעֲנוּ רָאשֵׁי הַכֹּהֲנִים אֵין לָנוּ מֶלֶךְ כִּי אִם־הַקֵּיסָר
16 فحينئذ اسلمه اليهم ليصلب فأخذوا يسوع ومضوا به.	16 אָז מְסָרוֹ אֲלֵיהֶם לְהַצְלִיבוֹ וַיִּקְחוּ אֶת־יֵשׁוּעַ וַיּוֹלִיכֻהוּ
17 فخرج وهو حامل صليبه الى الموضع الذي يقال له موضع الجمجمة ويقال له بالعبرانية جلجثة	17 וַיִּשָּׂא אֶת־צְלָבוֹ וַיֵּצֵא אֶל־הַמָּקוֹם הַנִּקְרָא מְקוֹם הַגֻּלְגֹּלֶת וּבִלְשׁוֹנָם גָּלְגָלְתָּא
18 حيث صلبوه وصلبوا اثنين آخرين معه من هنا ومن هنا ويسوع في الوسط	18 וַיִּצְלְבוּ אֹתוֹ שָׁמָּה וּשְׁנֵי אֲנָשִׁים אֲחֵרִים עִמּוֹ מִזֶּה אֶחָד וּמִזֶּה אֶחָד וְיֵשׁוּעַ בַּתָּוֶךְ
19 وكتب بيلاطس عنوانا ووضعه على الصليب. وكان مكتوبا يسوع الناصري ملك اليهود.	19 וּפִילָטוֹס כָּתַב עַל־לוּחַ וַיָּשֶׂם עַל־הַצְּלָב וְזֶה דְבַר־הַכָּתוּב יֵשׁוּעַ הַנָּצְרִי מֶלֶךְ הַיְּהוּדִים
20 فقرأ هذا العنوان كثيرون من اليهود لان المكان الذي صلب فيه يسوع كان قريبا من المدينة. وكان مكتوبا بالعبرانية واليونانية واللاتينية.	20 וִיהוּדִים רַבִּים קָרְאוּ אֶת־הַכָּתוּב הַזֶּה כִּי הַמָּקוֹם אֲשֶׁר נִצְלַב־שָׁם יֵשׁוּעַ הָיָה קָרוֹב אֶל־הָעִיר וְהַכָּתוּב הָיָה בִּלְשׁוֹן־עֵבֶר יָוָן וְרוֹמִי
21 فقال رؤساء كهنة اليهود لبيلاطس لا تكتب ملك اليهود بل ان ذاك قال انا ملك اليهود.	21 וַיֹּאמְרוּ רָאשֵׁי כֹּהֲנֵי הַיְּהוּדִים אֶל־פִּילָטוֹס אַל־נָא תִכְתֹּב מֶלֶךְ הַיְּהוּדִים כִּי אִם־אֲשֶׁר אָמַר אֲנִי מֶלֶךְ הַיְּהוּדִים
22 اجاب بيلاطس ما كتبت قد كتبت.	22 וַיַּעַן פִּילָטוֹס וַיֹּאמַר אֵת־אֲשֶׁר־כָּתַבְתִּי כָּתָבְתִּי
23 ثم ان العسكر لما كانوا قد صلبوا يسوع اخذوا ثيابه وجعلوها اربعة اقسام لكل عسكري قسما. واخذوا القميص ايضا. وكان القميص بغير خياطة منسوجا كله من فوق.	23 וַיְהִי כַּאֲשֶׁר צָלְבוּ אַנְשֵׁי הַצָּבָא אֶת־יֵשׁוּעַ וַיִּקְחוּ אֶת־בְּגָדָיו וַיְחַלְּקוּם לְאַרְבָּעָה חֲלָקִים לְאִישׁ אִישׁ חֵלֶק אֶחָד וְגַם אֶת־כֻּתָּנְתּוֹ וְהַכֻּתֹּנֶת לֹא־הָיְתָה תְפוּרָה כִּי אִם־מַעֲשֵׂה אֹרֵג מִלְּמַעְלָה וְעַד־קָצֶהָ
24 فقال بعضهم لبعض لا نشقه بل نقترع عليه لمن يكون. ليتّم الكتاب القائل اقتسموا ثيابي بينهم وعلى لباسي ألقوا قرعة. هذا فعله العسكر	24 וַיֹּאמְרוּ אִישׁ אֶל־אָחִיו אַל־נָא נִקְרָעֶהָ לִקְרָעִים אַךְ־נַפִּיל עָלֶיהָ גּוֹרָל לְמִי תִהְיֶה לְמַלֹּאת דְּבַר הַכָּתוּב יְחַלְּקוּ בְגָדַי לָהֶם וְעַל־לְבוּשִׁי יַפִּילוּ גוֹרָל וַיַּעֲשֹוּ־כֵן אַנְשֵׁי הַצָּבָא
25 وكانت واقفات عند صليب يسوع امه واخت امه مريم زوجة كلوبا ومريم المجدلية.	25 וְעַל־יַד צְלָב יֵשׁוּעַ עָמְדוּ אִמּוֹ וַאֲחוֹת אִמּוֹ מִרְיָם אֵשֶׁת קְלוֹפָס וּמִרְיָם הַמַּגְדָּלִית
26 فلما رأى يسوع امه والتلميذ الذي كان يحبه واقفا قال لامه يا امرأة هوذا ابنك.	26 וַיַּרְא יֵשׁוּעַ אֶת־אִמּוֹ וְאֶת־תַּלְמִידוֹ אֲשֶׁר אָהַב עֹמְדִים אֶצְלוֹ וַיֹּאמֶר אֶל־אִמּוֹ אִשָּׁה הִנֵּה זֶה בְּנֵךְ
27 ثم قال للتلميذ هوذا امك. ومن تلك الساعة اخذها التلميذ الى خاصته	27 וְאַחַר אָמַר אֶל־תַּלְמִידוֹ הִנֵּה זֹאת אִמֶּךָ וּמִן־הַשָּׁעָה הַהִיא אָסַף אֹתָהּ הַתַּלְמִיד אֶל־בֵּיתוֹ
28 بعد هذا رأى يسوع ان كل شيء قد كمل فلكي يتم الكتاب قال انا عطشان.	28 וַיְהִי מֵאַחֲרֵי־כֵן כַּאֲשֶׁר יָדַע יֵשׁוּעַ כִּי עַתָּה־זֶה נִשְׁלַם הַכֹּל לְמַעַן יִמָּלֵא הַכָּתוּב כֻּלּוֹ אָמַר צָמֵאתִי
29 وكان إناء موضوعا مملوّا خلا. فملأوا اسفنجة من الخل ووضعوها على زوفا وقدموها الى فمه.	29 וְשָׁם־כְּלִי מָלֵא חֹמֶץ וַיִּטְבְּלוּ סְפוֹג בַּחֹמֶץ וַיְשִׂימֻהוּ עַל־אֵזוֹב וַיַּקְרִיבֻהוּ אֶל־פִּיו
30 فلما اخذ يسوع الخل قال قد اكمل. ونكس راسه واسلم الروح	30 וַיִּקַּח יֵשׁוּעַ אֶת־הַחֹמֶץ וַיֹּאמֶר נִשְׁלָם וַיֵּט אֶת־רֹאשׁוֹ וַיַּפְקֵד אֶת־רוּחוֹ
31 ثم اذ كان استعداد فلكي لا تبقى الاجساد على الصليب في السبت لان يوم ذلك السبت كان عظيما سأل اليهود بيلاطس ان تكسر سيقانهم ويرفعوا.	31 וּלְמַעַן לֹא תִשָּׁאַרְנָה הַגְּוִיּוֹת עַל־הַצְּלָב בְּיוֹם הַשַּׁבָּת כִּי־עֶרֶב שַׁבָּת הָיָה וְגָדוֹל יוֹם הַשַּׁבָּת הַהוּא שָׁאֲלוּ הַיְּהוּדִים מִן־פִּילָטוֹס לְשַׁבֵּר אֶת־שׁוֹקֵיהֶם וּלְהוֹרִיד אֹתָם
32 فأتى العسكر وكسروا ساقي الاول والآخر المصلوب معه.	32 וַיָּבֹאוּ אַנְשֵׁי הַצָּבָא וַיְשַׁבְּרוּ אֶת־שׁוֹקֵי הָרִאשׁוֹן וְהַשֵּׁנִי הַנִּצְלָבִים עִמּוֹ
33 واما يسوع فلما جاءوا اليه لم يكسروا ساقيه لانهم رأوه قد مات.	33 וַיָּבֹאוּ אֶל־יֵשׁוּעַ וּבִרְאֹתָם כִּי־כְבָר מֵת לֹא שִׁבְּרוּ אֶת־שׁוֹקָיו
34 لكن واحدا من العسكر طعن جنبه بحربة وللوقت خرج دم وماء.	34 אַךְ אֶחָד מֵאַנְשֵׁי הַצָּבָא דָּקַר בַּחֲנִית אֶת־צִדּוֹ וּכְרֶגַע יָצָא דָּם וָמָיִם
35 والذي عاين شهد وشهادته حق وهو يعلم انه يقول الحق لتؤمنوا انتم.	35 וְהָרֹאֶה זֹאת הֵעִיד וְעֵדוּתוֹ נֶאֱמָנָה וְהוּא יוֹדֵעַ כִּי הָאֱמֶת יַגִּיד לְמַעַן גַּם־אַתֶּם תַּאֲמִינוּ
36 لان هذا كان ليتم الكتاب القائل عظم لا يكسر منه.	36 כִּי כָל־זֹאת הָיְתָה לְמַלֹּאת הַכָּתוּב וְעֶצֶם לֹא־תִשְׁבְּרוּ בוֹ
37 وايضا يقول كتاب آخر سينظرون الى الذي طعنوه	37 וְעוֹד כָּתוּב אַחֵר אֹמֵר וְהִבִּיטוּ אֵלָיו אֵת אֲשֶׁר דָּקָרוּ
38 ثم ان يوسف الذي من الرامة وهو تلميذ يسوع ولكن خفية لسبب الخوف من اليهود سأل بيلاطس ان يأخذ جسد يسوع. فأذن بيلاطس فجاء واخذ جسد يسوع.	38 וַיְהִי אַחֲרֵי־כֵן בָּא יוֹסֵף הָרָמָתִי וְהוּא תַּלְמִיד יֵשׁוּעַ אַךְ־בַּסֵּתֶר מִפְּנֵי הַיְּהוּדִים וַיִּשְׁאַל מֵאֵת פִּילָטוֹס אֲשֶׁר יִתְּנֵהוּ לָשֵׂאת אֶת־גּוּפַת יֵשׁוּעַ וַיַּנַּח לוֹ פִּילָטוֹס וַיָּבֹא וַיִּשָּׂא אֶת־גּוּפַת יֵשׁוּעַ
39 وجاء ايضا نيقوديموس الذي أتى اولا الى يسوع ليلا وهو حامل مزيج مرّ وعود نحو مئة منا.	39 וַיָּבֹא גַּם־נַקְדִּימוֹן אֲשֶׁר בָּא־לְפָנִים בַּלַּיְלָה אֶל־יֵשׁוּעַ וַיָּבֵא עֵרוּב מֹר־וַאֲהָלוֹת כְּמֵאָה לִיטְרִין
40 فأخذا جسد يسوع ولفاه باكفان مع الاطياب كما لليهود عادة ان يكفنوا.	40 וַיִּקְחוּ אֶת־גּוּפַת יֵשׁוּעַ וַיִּכְרְכוּהָ בְתַכְרִיכִין עִם־הַבְּשָׂמִים כַּאֲשֶׁר נֹהֲגִים הַיְּהוּדִים לִקְבֹּר אֶת־מֵתֵיהֶם
41 وكان في الموضع الذي صلب فيه بستان وفي البستان قبر جديد لم يوضع فيه احد قط.	41 וּבַמָּקוֹם אֲשֶׁר נִצְלַב־שָׁם הָיָה גָן וּבַגַּן קֶבֶר חָדָשׁ אֲשֶׁר לֹא־הוּשַׂם בּוֹ אִישׁ עַד־עָתָּה
42 فهناك وضعا يسوع لسبب استعداد اليهود لان القبر كان قريبا	42 שָׁם שָׂמוּ אֶת־יֵשׁוּעַ כִּי־עֶרֶב שַׁבָּת הָיָה לַיְּהוּדִים וְהַקֶּבֶר קָרוֹב