Livro de Jó 39
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
SAGRADA BIBLIA | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Conheces o tempo em que as cabras monteses dão à luz nos rochedos? Observaste o parto das corças? | 1 Numquid nosti tempus partus ibicum in petris vel parturientes cervas observasti? |
2 Contaste os meses de sua gravidez, e sabes o tempo de seu parto? | 2 Dinumerasti menses conceptus earum et scisti tempus partus earum? |
3 Elas se abaixam e dão cria, e se livram de suas dores. | 3 Incurvantur ad fetum et pariunt et fetus suos emittunt. |
4 Seus filhos tornam-se fortes e crescem nos campos, apartam-se delas e não voltam mais. | 4 Impinguantur filii earum et adolescunt in campo, egrediuntur et non revertuntur ad eas. |
5 Quem pôs o asno em liberdade, quem rompeu os laços do burro selvagem? | 5 Quis dimisit onagrum liberum, et vincula ipsius quis solvit? |
6 Dei-lhe o deserto por morada, a planície salgada como lugar de habitação; | 6 Cui dedi in solitudine domum et tabernacula eius in terra salsuginis. |
7 ele ri-se do tumulto da cidade, não escuta os gritos do cocheiro, | 7 Contemnit multitudinem civitatis, clamorem exactoris non audit. |
8 explora as montanhas, sua pastagem, e nela anda buscando tudo o que está verde. | 8 Explorat montes pascuae suae et virentia quaeque perquirit. |
9 Quererá servir-te o boi selvagem, ou quererá passar a noite em teu estábulo? | 9 Numquid volet taurus ferus servire tibi aut morabitur ad praesepe tuum? |
10 Porás uma corda em seu pescoço, ou fenderá ele atrás de ti os teus sulcos? | 10 Numquid alligabis taurum ferum ad arandum loro tuo, aut confringet glebas vallium post te? |
11 Fiarás nele porque sua força é grande, e lhe deixarás o cuidado de teu trabalho? | 11 Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine eius et derelinques ei labores tuos? |
12 Contarás com ele para que te traga para a casa o que semeaste, e que te encha a tua eira? | 12 Numquid credes illi quod revertatur et sementem in aream tuam congreget? |
13 A asa da avestruz bate alegremente, não tem asas nem penas bondosas... | 13 Ala struthionis laeta est, penna vero ciconiae et avolat. |
14 Ela abandona os seus ovos na terra, e os deixa aquecer no solo, | 14 Quando derelinquit ova sua in terra, in pulvere calefiunt. |
15 não pensando que um pé poderá pisá-los e que animais selvagens poderão quebrá-los. | 15 Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat. |
16 É cruel com seus filhinhos, como se não fossem seus; não se incomoda de ter sofrido em vão, | 16 Duratur ad filios suos quasi non sint sui; frustra laborans nullo timore anxiatur. |
17 pois Deus lhe negou a sabedoria e não lhe abriu a inteligência. | 17 Privavit enim eam Deus sapientia nec dedit illi intellegentiam. |
18 Mas quando alça o vôo, ri-se do cavalo e de seu cavaleiro. | 18 Cum tempus fuerit, in altum alas erigit, deridet equum et ascensorem eius. |
19 És tu que dás o vigor ao cavalo, e foste tu que enfeitaste seu pescoço com uma crina ondulante? | 19 Numquid praebebis equo fortitudinem aut circumdabis collo eius iubam? |
20 Que o fazes saltar como um gafanhoto, relinchando terrivelmente? | 20 Numquid suscitabis eum quasi locustas? Gloria hinnitus eius terror; |
21 Orgulhoso de sua força, escava a terra com a pata, atira-se à frente das armas. | 21 vallem ungula fodit, exsultat audacter, in occursum pergit armatis. |
22 Ri-se do medo, nada o assusta, não recua diante da espada. | 22 Contemnit pavorem nec territur neque cedit gladio. |
23 Sobre ele ressoa a aljava, o ferro brilhante da lança e o dardo; | 23 Super ipsum sonabit pharetra, micat hasta et acinaces. |
24 tremendo de impaciência, devora o espaço, o som da trombeta não o deixa no lugar. | 24 Fervens et fremens sorbet terram nec consistet, cum tubae sonaverit clangor. |
25 Ao sinal do clarim, diz: Vamos! De longe fareja a batalha, a voz troante dos chefes e o alarido dos guerreiros. | 25 Ubi audierit bucinam, dicit: “Uah!”. Procul odoratur bellum, exhortationem ducum et ululatum exercitus. |
26 É graças à tua sabedoria que o falcão alça o vôo, e desdobra as suas asas em direção ao meio-dia? | 26 Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad austrum? |
27 É por tua ordem que a águia levanta o vôo, e faz seu ninho nas alturas? | 27 Numquid ad praeceptum tuum elevabitur aquila et in arduis ponet nidum suum? |
28 Ela habita o rochedo, e nele passa a noite, sobre a ponta rochosa e o cimo escarpado. | 28 In petris manet et in praeruptis silicibus commoratur atque in culmine et arce. |
29 De lá espia sua presa, seus olhos penetram as distâncias. | 29 Inde contemplatur escam, et de longe oculi eius prospiciunt. |
30 Seus filhinhos se alimentam de sangue; onde quer que haja cadáveres, ali está ela. | 30 Pulli eius lambent sanguinem; et, ubicumque cadaver fuerit, statim adest ”. |