Livro de Jó 10

SAGRADA BIBLIA	Biblia Tysiąclecia
1 A minha alma está desgostosa da vida, dou livre curso ao meu lamento; falarei na amargura de meu coração.	1 Życie obrzydło mojej duszy, przedstawię Jemu swą sprawę, odezwę się w bólu mej duszy!
2 Em lugar de me condenar, direi a Deus: Mostra-me por que razão me tratas assim.	2 Nie potępiaj mnie, powiem do Boga. Dlaczego dokuczasz mi, powiedz!
3 Encontras prazer em oprimir, em renegar a obra de tuas mãos, em favorecer os planos dos maus?	3 Przyjemnie ci mnie uciskać, odrzucać dzieło swoich rąk i sprzyjać radzie występnych?
4 Terás olhos de carne, ou vês as coisas como as vêem os homens?	4 Czy oczy Twoje cielesne lub patrzysz na sposób ludzki?
5 Serão os teus dias como os dias de um mortal, e teus anos, como os dos humanos,	5 Czy dni Twoje są jak dni człowieka, jak wiek mężczyzny Twe lata,
6 para que procures a minha culpa e persigas o meu pecado,	6 że szukasz u mnie przestępstwa i grzechu mego dochodzisz?
7 quando sabes que não sou culpado e que ninguém me pode salvar de tuas mãos?	7 Choć wiesz, żem przecież nie zgrzeszył, nikt mnie z Twej ręki nie wyrwie.
8 Tuas mãos formaram-me e fizeram-me; mudando de idéia, me destruirás!	8 Twe ręce ukształtowały mnie, uczyniły: opuszczonego dokoła chcesz zniszczyć?
9 Lembra-te de que me formaste como o barro; far-me-ás agora voltar à terra?	9 Wspomnij, żeś ulepił mnie z gliny: i chcesz obrócić mnie w proch?
10 Não me ordenhaste como leite e coalhaste como queijo?	10 Czy mnie nie zlałeś jak mleko, czyż zsiąść się nie dałeś jak serowi?
11 De pele e carne me revestiste, de ossos e nervos me teceste:	11 Odziałeś mnie skórą i ciałem i spiąłeś żyłami i kośćmi,
12 concedeste-me vida e misericórdia; tua providência conservou o meu espírito.	12 darzyłeś miłością, bogactwem, troskliwość Twa strzegła mi ducha -
13 Mas eis o que escondias em teu coração, vejo bem o que meditavas.	13 a w sercu to ukrywałeś? Teraz już znam Twe zamiary.
14 Se peco, me observas, não perdoarás o meu pecado.	14 Tylko czyhałeś na mój grzech, nie chcesz mnie uwolnić od winy.
15 Se eu for culpado, ai de mim! Se for inocente, não ousarei levantar a cabeça, farto de vergonha e consciente de minha miséria.	15 Biada mi, gdybym ja zgrzeszył! Choć sprawiedliwy, nie podniosę głowy, syty pogardy, niedolą pojony.
16 Esgotado, me caças como um leão. Não cessas de desfraldar contra mim teu estranho poder;	16 Pysznego złowisz jak lwiątko, na nowo użyjesz Twej mocy,
17 redobras contra mim teus assaltos, teu furor cresce contra mim, e vigorosas tropas vêm-me cercar.	17 postawisz mi świeże dowody, gniew swój umocnisz powtórnie, sprowadzisz nowe zastępy.
18 Por que me tiraste do ventre? Teria morrido; nenhum olho me teria visto.	18 Czemuż wywiodłeś mnie z łona? Bodajbym zginął i nikt mnie nie widział,
19 Teria sido como se nunca tivesse existido: do ventre, me teriam levado ao túmulo.	19 jak ktoś, co nigdy nie istniał, od łona złożony do grobu.
20 Não são bem curtos os dias de minha vida? Que ele me deixe respirar um instante,	20 Czyż nie krótkie są dni mego życia? Odwróć Twój wzrok, niech trochę rozjaśnię oblicze,
21 antes que eu parta, para não mais voltar, ao tenebroso país das sombras da morte,	21 nim pójdę, by nigdy nie wrócić, do kraju pełnego ciemności,
22 opaca e sombria região, reino de sombra e de caos, onde a noite faz as vezes de claridade.	22 do ziemi czarnej jak noc, do cienia chaosu i śmierci, gdzie świecą jedynie mroki!