1 Proverbi di Salomone, figlio di Davide, re d'Israele, | 1 παροιμιαι σαλωμωντος υιου δαυιδ ος εβασιλευσεν εν ισραηλ |
2 per conoscere sapienza e disciplina, per comprendere massime istruttive, | 2 γνωναι σοφιαν και παιδειαν νοησαι τε λογους φρονησεως |
3 per apprendere destrezza e acutezza, per un giudizio retto e veritiero; | 3 δεξασθαι τε στροφας λογων νοησαι τε δικαιοσυνην αληθη και κριμα κατευθυνειν |
4 per dare ai giovanetti la prudenza, al giovane scienza e assennatezza. | 4 ινα δω ακακοις πανουργιαν παιδι δε νεω αισθησιν τε και εννοιαν |
5 Ascolti chi è sapiente e lo sarà ancor più e l'istruito acquisterà acutezza, | 5 τωνδε γαρ ακουσας σοφος σοφωτερος εσται ο δε νοημων κυβερνησιν κτησεται |
6 imparando proverbio e detto oscuro, parole di sapienti e loro enigmi. | 6 νοησει τε παραβολην και σκοτεινον λογον ρησεις τε σοφων και αινιγματα |
7 Il timore del Signore è l'inizio della sapienza; gli stolti disprezzano sapienza e disciplina. | 7 αρχη σοφιας φοβος θεου συνεσις δε αγαθη πασι τοις ποιουσιν αυτην ευσεβεια δε εις θεον αρχη αισθησεως σοφιαν δε και παιδειαν ασεβεις εξουθενησουσιν |
8 Ascolta, figlio mio, la disciplina di tuo padre, non trascurare l'insegnamento di tua madre. | 8 ακουε υιε παιδειαν πατρος σου και μη απωση θεσμους μητρος σου |
9 Sono come una corona che abbellisce la tua testa, come una collana intorno al tuo collo. | 9 στεφανον γαρ χαριτων δεξη ση κορυφη και κλοιον χρυσεον περι σω τραχηλω |
10 Figlio mio, se i peccatori cercano di sedurti, tu non acconsentire; | 10 υιε μη σε πλανησωσιν ανδρες ασεβεις μηδε βουληθης εαν παρακαλεσωσι σε λεγοντες |
11 se dicono: "Vieni con noi, insidieremo l'orfano, nasconderemo una rete all'innocente, | 11 ελθε μεθ' ημων κοινωνησον αιματος κρυψωμεν δε εις γην ανδρα δικαιον αδικως |
12 li inghiottiremo vivi, come gli inferi, come quelli che cadono in un pozzo; | 12 καταπιωμεν δε αυτον ωσπερ αδης ζωντα και αρωμεν αυτου την μνημην εκ γης |
13 tutte le cose preziose cercheremo, riempiremo le nostre case di rapina; | 13 την κτησιν αυτου την πολυτελη καταλαβωμεθα πλησωμεν δε οικους ημετερους σκυλων |
14 getterai la tua sorte con la nostra, avremo tutti noi lo stesso sacco!". | 14 τον δε σον κληρον βαλε εν ημιν κοινον δε βαλλαντιον κτησωμεθα παντες και μαρσιππιον εν γενηθητω ημιν |
15 Figlio mio, non t'incamminar con loro, scosta il tuo piede dalle loro vie! | 15 μη πορευθης εν οδω μετ' αυτων εκκλινον δε τον ποδα σου εκ των τριβων αυτων |
16 Veramente i loro piedi corrono verso il male, essi si affrettano a versar sangue! | 16 οι γαρ ποδες αυτων εις κακιαν τρεχουσιν και ταχινοι του εκχεαι αιμα |
17 Veramente senza frutto viene tesa la rete alla vista di ogni pennuto! | 17 ου γαρ αδικως εκτεινεται δικτυα πτερωτοις |
18 Veramente al loro sangue essi tendono insidie, pongono reti alle loro proprie vite! | 18 αυτοι γαρ οι φονου μετεχοντες θησαυριζουσιν εαυτοις κακα η δε καταστροφη ανδρων παρανομων κακη |
19 Così sono i sentieri di chiunque ammassa rapina: essa prenderà la vita di coloro che la possiedono! | 19 αυται αι οδοι εισιν παντων των συντελουντων τα ανομα τη γαρ ασεβεια την εαυτων ψυχην αφαιρουνται |
20 La sapienza nelle strade grida, nelle piazze fa sentir la sua voce; | 20 σοφια εν εξοδοις υμνειται εν δε πλατειαις παρρησιαν αγει |
21 all'incrocio delle vie affollate chiama, nei vani delle porte nella città ripete i suoi detti: | 21 επ' ακρων δε τειχεων κηρυσσεται επι δε πυλαις δυναστων παρεδρευει επι δε πυλαις πολεως θαρρουσα λεγει |
22 "Fino a quando, inesperti, amerete l'inesperienza? Gli insolenti si compiaceranno della loro insolenza e gli insipienti odieranno la scienza? | 22 οσον αν χρονον ακακοι εχωνται της δικαιοσυνης ουκ αισχυνθησονται οι δε αφρονες της υβρεως οντες επιθυμηται ασεβεις γενομενοι εμισησαν αισθησιν |
23 Volgetevi al mio rimprovero! Ecco, vi comunicherò i sentimenti del mio spirito, vi farò conoscere le mie parole! | 23 και υπευθυνοι εγενοντο ελεγχοις ιδου προησομαι υμιν εμης πνοης ρησιν διδαξω δε υμας τον εμον λογον |
24 Poiché ho chiamato e voi avete rifiutato, ho steso la mia mano e nessuno ha fatto attenzione; | 24 επειδη εκαλουν και ουχ υπηκουσατε και εξετεινον λογους και ου προσειχετε |
25 avete trascurato tutti i miei consigli e non avete apprezzato il mio rimprovero: | 25 αλλα ακυρους εποιειτε εμας βουλας τοις δε εμοις ελεγχοις ηπειθησατε |
26 anch'io nella vostra sventura riderò, sorriderò quando arriverà ciò che temete, | 26 τοιγαρουν καγω τη υμετερα απωλεια επιγελασομαι καταχαρουμαι δε ηνικα αν ερχηται υμιν ολεθρος |
27 quando, come una tempesta, viene ciò che temete, e la vostra sventura arriva come il vento, quando viene su di voi la prova e la tribolazione. | 27 και ως αν αφικηται υμιν αφνω θορυβος η δε καταστροφη ομοιως καταιγιδι παρη και οταν ερχηται υμιν θλιψις και πολιορκια η οταν ερχηται υμιν ολεθρος |
28 Allora mi chiameranno, ma non risponderò, mi cercheranno, ma non mi troveranno. | 28 εσται γαρ οταν επικαλεσησθε με εγω δε ουκ εισακουσομαι υμων ζητησουσιν με κακοι και ουχ ευρησουσιν |
29 Perché hanno odiato la sapienza e non hanno scelto il timor di Dio, | 29 εμισησαν γαρ σοφιαν τον δε φοβον του κυριου ου προειλαντο |
30 non han voluto da me il consiglio, han disprezzato ogni mio rimprovero, | 30 ουδε ηθελον εμαις προσεχειν βουλαις εμυκτηριζον δε εμους ελεγχους |
31 mangeranno il frutto delle loro azioni e dei loro propri consigli si sazieranno! | 31 τοιγαρουν εδονται της εαυτων οδου τους καρπους και της εαυτων ασεβειας πλησθησονται |
32 Veramente l'infedeltà perde gli ingenui e l'indolenza perde gli stolti. | 32 ανθ' ων γαρ ηδικουν νηπιους φονευθησονται και εξετασμος ασεβεις ολει |
33 Chi invece mi ascolta riposa sicuro, tranquillo, senza timore di sventura!". | 33 ο δε εμου ακουων κατασκηνωσει επ' ελπιδι και ησυχασει αφοβως απο παντος κακου |