Scrutatio

Lunedi, 20 maggio 2024 - San Bernardino da Siena ( Letture di oggi)

Giobbe 14


font
LA SACRA BIBBIAVULGATA
1 L'uomo nato da donna, vivendo pochi giorni, in preda all'agitazione,1 Homo natus de muliere, brevi vivens tempore,
repletur multis miseriis.
2 sboccia come fiore e avvizzisce, fugge come l'ombra senza arrestarsi; si consuma come legno tarlato, come un vestito corroso dalla tignola.2 Qui quasi flos egreditur et conteritur,
et fugit velut umbra, et numquam in eodem statu permanet.
3 E tu tieni aperti gli occhi su di lui e lo citi in giudizio con te!3 Et dignum ducis super hujuscemodi aperire oculos tuos,
et adducere eum tecum in judicium ?
4 Chi può trarre il puro dall'immondo? Nessuno!4 Quis potest facere mundum de immundo conceptum semine ?
nonne tu qui solus es ?
5 Se i suoi giorni sono fissati, se conosci il numero dei suoi mesi, avendo posto un limite invalicabile,5 Breves dies hominis sunt :
numerus mensium ejus apud te est :
constituisti terminos ejus, qui præteriri non poterunt.
6 distogli lo sguardo da lui e lascialo stare, finché non abbia portato a termine la sua giornata come un salariato.6 Recede paululum ab eo, ut quiescat,
donec optata veniat, sicut mercenarii, dies ejus.
7 Per l'albero infatti esiste una speranza: se viene tagliato, ancora ributta e il suo germoglio non viene meno.7 Lignum habet spem :
si præcisum fuerit, rursum virescit,
et rami ejus pullulant.
8 Anche se la sua radice invecchia sotterra e il suo tronco muore nel suolo,8 Si senuerit in terra radix ejus,
et in pulvere emortuus fuerit truncus illius,
9 al sentore dell'acqua rinverdisce e mette rami come una giovane pianta.9 ad odorem aquæ germinabit,
et faciet comam, quasi cum primum plantatum est.
10 L'uomo invece, se muore, resta inerte; dov'è il mortale, quando spira?10 Homo vero cum mortuus fuerit, et nudatus,
atque consumptus, ubi, quæso, est ?
11 Potranno venir meno le acque del mare, i fiumi prosciugarsi e seccare,11 Quomodo si recedant aquæ de mari,
et fluvius vacuefactus arescat :
12 ma l'uomo che giace, più non si alzerà; finché durano i cieli, non si sveglierà, né più si desterà dal suo sonno.12 sic homo, cum dormierit, non resurget :
donec atteratur cælum, non evigilabit,
nec consurget de somno suo.
13 Oh, volessi tu nascondermi nell'abisso infernale! occultarmi, finché sarà passata la tua ira, fissarmi un termine e ricordarti di me!13 Quis mihi hoc tribuat, ut in inferno protegas me,
et abscondas me donec pertranseat furor tuus,
et constituas mihi tempus in quo recorderis mei ?
14 Ma se l'uomo muore, può ancora rivivere? Ogni giorno del mio servizio aspetterei, finché giunga il mio cambio;14 Putasne mortuus homo rursum vivat ?
cunctis diebus quibus nunc milito, expecto
donec veniat immutatio mea.
15 mi chiameresti e io risponderei, quando tu avessi nostalgia per l'opera delle tue mani.15 Vocabis me, et ego respondebo tibi :
operi manuum tuarum porriges dexteram.
16 Mentre ora tu vai contando i miei passi, non spieresti più il mio peccato,16 Tu quidem gressus meos dinumerasti :
sed parce peccatis meis.
17 sigilleresti in un sacco il mio peccato, e porresti l'intonaco sulla mia colpa.17 Signasti quasi in sacculo delicta mea,
sed curasti iniquitatem meam.
18 Ma invece come una montagna cade e si sfalda, e come una rupe frana dal suo posto,18 Mons cadens defluit,
et saxum transfertur de loco suo :
19 le acque corrodono le pietre e l'alluvione inonda la superficie della terra, così tu annienti la speranza dell'uomo!19 lapides excavant aquæ,
et alluvione paulatim terra consumitur :
et hominem ergo similiter perdes.
20 Tu lo abbatti per sempre ed egli se ne va, ne sfiguri il volto e lo cacci via.20 Roborasti eum paululum, ut in perpetuum transiret :
immutabis faciem ejus, et emittes eum.
21 Se i suoi figli sono onorati, egli non lo sa; se sono disprezzati, egli lo ignora.21 Sive nobiles fuerint filii ejus,
sive ignobiles, non intelliget.
22 Egli sente solamente il tormento della sua carne, sente solo la pena della sua anima".22 Attamen caro ejus, dum vivet, dolebit,
et anima illius super semetipso lugebit.