Giuditta 4

LA SACRA BIBBIA	GREEK BIBLE
1 Allora gl'Israeliti, che abitavano la Giudea, udirono tutto ciò che Oloferne, comandante in capo di Nabucodònosor, re degli Assiri, aveva fatto ai diversi popoli, come aveva saccheggiato e votati alla distruzione tutti i loro templi,	1 αυτη η βιβλος των προσταγματων του θεου και ο νομος ο υπαρχων εις τον αιωνα παντες οι κρατουντες αυτης εις ζωην οι δε καταλειποντες αυτην αποθανουνται
2 e furono presi da indicibile terrore di quell'uomo e trepidarono per Gerusalemme e il tempio del Signore, loro Dio.	2 επιστρεφου ιακωβ και επιλαβου αυτης διοδευσον προς την λαμψιν κατεναντι του φωτος αυτης
3 Erano infatti appena ritornati dalla prigionia e tutto il popolo della Giudea si era da poco riunito; le suppellettili, l'altare e il tempio erano stati riconsacrati dopo la profanazione.	3 μη δως ετερω την δοξαν σου και τα συμφεροντα σοι εθνει αλλοτριω
4 Inviarono pertanto messi in tutto il territorio della Samaria, a Kona, a Bet-Coron, Belmain, Gerico, a Coba, ad Aisora e nella vallata di Salem,	4 μακαριοι εσμεν ισραηλ οτι τα αρεστα τω θεω ημιν γνωστα εστιν
5 occuparono in anticipo tutte le vette dei monti più alti, cinsero di mura i villaggi che si trovavano su di essi, ammassarono vettovaglie in preparazione alla guerra, giacché da poco erano stati mietuti i loro campi.	5 θαρσειτε λαος μου μνημοσυνον ισραηλ
6 Poi il sommo sacerdote Ioakìm, che si trovava in quel periodo a Gerusalemme, scrisse agli abitanti di Betulia e di Betomestaim, che si trova di fronte a Esdrelon, all'imbocco della pianura vicino a Dotain,	6 επραθητε τοις εθνεσιν ουκ εις απωλειαν δια δε το παροργισαι υμας τον θεον παρεδοθητε τοις υπεναντιοις
7 ordinando loro di occupare i valichi dei monti, perché di là si entrava nella Giudea. D'altronde era agevole arrestare gli assalitori, giacché la strettezza del valico permetteva il passaggio a due soli uomini per volta.	7 παρωξυνατε γαρ τον ποιησαντα υμας θυσαντες δαιμονιοις και ου θεω
8 I figli d'Israele fecero come avevano loro ordinato Ioakìm, sommo sacerdote, e il consiglio degli anziani di tutto il popolo d'Israele che risiedevano a Gerusalemme.	8 επελαθεσθε δε τον τροφευσαντα υμας θεον αιωνιον ελυπησατε δε και την εκθρεψασαν υμας ιερουσαλημ
9 Inoltre ogni israelita levò grida a Dio con viva insistenza e tutti si umiliarono con fervida perseveranza.	9 ειδεν γαρ την επελθουσαν υμιν οργην παρα του θεου και ειπεν ακουσατε αι παροικοι σιων επηγαγεν μοι ο θεος πενθος μεγα
10 Essi, le loro donne e i bambini, i loro armenti, ogni straniero, mercenario, i loro schiavi cinsero di sacco i loro fianchi.	10 ειδον γαρ την αιχμαλωσιαν των υιων μου και των θυγατερων ην επηγαγεν αυτοις ο αιωνιος
11 Ogni israelita, le donne e i bambini che abitavano a Gerusalemme, si prostrarono dinanzi al tempio, cosparsero di cenere le loro teste e dispiegarono i loro vestiti di sacco davanti al Signore.	11 εθρεψα γαρ αυτους μετ' ευφροσυνης εξαπεστειλα δε μετα κλαυθμου και πενθους
12 Ricoprirono di sacco anche l'altare e gridarono a una sola voce e insistentemente al Dio d'Israele, perché non venissero abbandonati al massacro i loro bambini, le mogli lasciate alla rapina, distrutte le città in loro possesso, profanato il santuario, fatto oggetto del sarcastico scherno dei pagani.	12 μηδεις επιχαιρετω μοι τη χηρα και καταλειφθειση υπο πολλων ηρημωθην δια τας αμαρτιας των τεκνων μου διοτι εξεκλιναν εκ νομου θεου
13 Il Signore ascoltò il loro grido e si volse alla loro tribolazione, mentre il popolo continuava a digiunare per molti giorni in tutta la Giudea e a Gerusalemme davanti al santuario del Signore onnipotente.	13 δικαιωματα δε αυτου ουκ εγνωσαν ουδε επορευθησαν οδοις εντολων θεου ουδε τριβους παιδειας εν δικαιοσυνη αυτου επεβησαν
14 Il sommo sacerdote Ioakìm, tutti gli altri sacerdoti che stavano al cospetto del Signore e i ministri del Signore, con i fianchi cinti di sacco, offrivano l'olocausto perpetuo, i sacrifici votivi e le offerte spontanee del popolo.	14 ελθατωσαν αι παροικοι σιων και μνησθητε την αιχμαλωσιαν των υιων μου και θυγατερων ην επηγαγεν αυτοις ο αιωνιος
15 Con i turbanti cosparsi di cenere, essi invocavano con tutto il fervore il Signore, perché volesse benignamente visitare tutta la casa d'Israele.	15 επηγαγεν γαρ επ' αυτους εθνος μακροθεν εθνος αναιδες και αλλογλωσσον οι ουκ ησχυνθησαν πρεσβυτην ουδε παιδιον ηλεησαν
	16 και απηγαγον τους αγαπητους της χηρας και απο των θυγατερων την μονην ηρημωσαν
	17 εγω δε τι δυνατη βοηθησαι υμιν
	18 ο γαρ επαγαγων τα κακα υμιν εξελειται υμας εκ χειρος εχθρων υμων
	19 βαδιζετε τεκνα βαδιζετε εγω γαρ κατελειφθην ερημος
	20 εξεδυσαμην την στολην της ειρηνης ενεδυσαμην δε σακκον της δεησεως μου κεκραξομαι προς τον αιωνιον εν ταις ημεραις μου
	21 θαρσειτε τεκνα βοησατε προς τον θεον και εξελειται υμας εκ δυναστειας εκ χειρος εχθρων
	22 εγω γαρ ηλπισα επι τω αιωνιω την σωτηριαν υμων και ηλθεν μοι χαρα παρα του αγιου επι τη ελεημοσυνη η ηξει υμιν εν ταχει παρα του αιωνιου σωτηρος υμων
	23 εξεπεμψα γαρ υμας μετα πενθους και κλαυθμου αποδωσει δε μοι ο θεος υμας μετα χαρμοσυνης και ευφροσυνης εις τον αιωνα
	24 ωσπερ γαρ νυν εωρακασιν αι παροικοι σιων την υμετεραν αιχμαλωσιαν ουτως οψονται εν ταχει την παρα του θεου υμων σωτηριαν η επελευσεται υμιν μετα δοξης μεγαλης και λαμπροτητος του αιωνιου
	25 τεκνα μακροθυμησατε την παρα του θεου επελθουσαν υμιν οργην κατεδιωξεν σε ο εχθρος σου και οψει αυτου την απωλειαν εν ταχει και επι τραχηλους αυτων επιβηση
	26 οι τρυφεροι μου επορευθησαν οδους τραχειας ηρθησαν ως ποιμνιον ηρπασμενον υπο εχθρων
	27 θαρσησατε τεκνα και βοησατε προς τον θεον εσται γαρ υμων υπο του επαγοντος μνεια
	28 ωσπερ γαρ εγενετο η διανοια υμων εις το πλανηθηναι απο του θεου δεκαπλασιασατε επιστραφεντες ζητησαι αυτον
	29 ο γαρ επαγαγων υμιν τα κακα επαξει υμιν την αιωνιον ευφροσυνην μετα της σωτηριας υμων
	30 θαρσει ιερουσαλημ παρακαλεσει σε ο ονομασας σε
	31 δειλαιοι οι σε κακωσαντες και επιχαρεντες τη ση πτωσει
	32 δειλαιαι αι πολεις αις εδουλευσαν τα τεκνα σου δειλαια η δεξαμενη τους υιους σου
	33 ωσπερ γαρ εχαρη επι τη ση πτωσει και ευφρανθη επι τω πτωματι σου ουτως λυπηθησεται επι τη εαυτης ερημια
	34 και περιελω αυτης το αγαλλιαμα της πολυοχλιας και το αγαυριαμα αυτης εσται εις πενθος
	35 πυρ γαρ επελευσεται αυτη παρα του αιωνιου εις ημερας μακρας και κατοικηθησεται υπο δαιμονιων τον πλειονα χρονον
	36 περιβλεψαι προς ανατολας ιερουσαλημ και ιδε την ευφροσυνην την παρα του θεου σοι ερχομενην
	37 ιδου ερχονται οι υιοι σου ους εξαπεστειλας ερχονται συνηγμενοι απ' ανατολων εως δυσμων τω ρηματι του αγιου χαιροντες τη του θεου δοξη