Esodo 19

BIBBIA RICCIOTTI	LXX
1 - Al terzo mese da che Israele era uscito dall'Egitto, giunsero, quel giorno, al deserto di Sinai.	1 του δε μηνος του τριτου της εξοδου των υιων ισραηλ εκ γης αιγυπτου τη ημερα ταυτη ηλθοσαν εις την ερημον του σινα
2 Partiti da Rafidim, ed arrivati al deserto di Sinai, in quel luogo si accamparono, ed ivi Israele fermò le tende in cospetto del monte.	2 και εξηραν εκ ραφιδιν και ηλθοσαν εις την ερημον του σινα και παρενεβαλεν εκει ισραηλ κατεναντι του ορους
3 Mosè allora salì a Dio: il Signore infatti lo chiamò dal monte, e gli disse: «Questo dirai alla casa di Giacobbe, e riferirai ai figli di Israele:	3 και μωυσης ανεβη εις το ορος του θεου και εκαλεσεν αυτον ο θεος εκ του ορους λεγων ταδε ερεις τω οικω ιακωβ και αναγγελεις τοις υιοις ισραηλ
4 - Voi stessi avete veduto quello che ho fatto agli Egiziani, e come vi ho portati quasi sopra ali d'aquila, e v'ho fatti miei.	4 αυτοι εωρακατε οσα πεποιηκα τοις αιγυπτιοις και ανελαβον υμας ωσει επι πτερυγων αετων και προσηγαγομην υμας προς εμαυτον
5 Se dunque ascolterete la mia voce, e custodirete il mio patto, sarete il mio tesoro fra tutti i popoli; mia infatti è tutta la terra.	5 και νυν εαν ακοη ακουσητε της εμης φωνης και φυλαξητε την διαθηκην μου εσεσθε μοι λαος περιουσιος απο παντων των εθνων εμη γαρ εστιν πασα η γη
6 Voi sarete per me un regno sacerdotale, un popolo santo. - Questo dunque dirai ai figli d'Israele».	6 υμεις δε εσεσθε μοι βασιλειον ιερατευμα και εθνος αγιον ταυτα τα ρηματα ερεις τοις υιοις ισραηλ
7 Venne Mosè, e, convocati i seniori del popolo, espose loro quanto gli aveva comandato il Signore.	7 ηλθεν δε μωυσης και εκαλεσεν τους πρεσβυτερους του λαου και παρεθηκεν αυτοις παντας τους λογους τουτους ους συνεταξεν αυτω ο θεος
8 E il popolo ad una voce gridò: «Tutto quello che il Signore ha detto, lo faremo». Quando poi Mosè riferì al Signore le parole del popolo,	8 απεκριθη δε πας ο λαος ομοθυμαδον και ειπαν παντα οσα ειπεν ο θεος ποιησομεν και ακουσομεθα ανηνεγκεν δε μωυσης τους λογους του λαου προς τον θεον
9 il Signore gli disse: «Ecco, io verrò a te nella caligine d'una nube, acciò il popolo mi senta parlare a te, creda a te in perpetuo». Annunziò dunque Mosè le parole del popolo al Signore,	9 ειπεν δε κυριος προς μωυσην ιδου εγω παραγινομαι προς σε εν στυλω νεφελης ινα ακουση ο λαος λαλουντος μου προς σε και σοι πιστευσωσιν εις τον αιωνα ανηγγειλεν δε μωυσης τα ρηματα του λαου προς κυριον
10 il quale gli disse: «Va' al popolo, e fa' che si purifichi oggi e domani, e si lavino le vesti,	10 ειπεν δε κυριος προς μωυσην καταβας διαμαρτυραι τω λαω και αγνισον αυτους σημερον και αυριον και πλυνατωσαν τα ιματια
11 e stiano preparati per il giorno terzo; perché nel terzo giorno il Signore discenderà in presenza di tutto il popolo sul monte Sinai.	11 και εστωσαν ετοιμοι εις την ημεραν την τριτην τη γαρ ημερα τη τριτη καταβησεται κυριος επι το ορος το σινα εναντιον παντος του λαου
12 Stabilirai de' termini per il popolo, attorno al monte, e gli dirai: - Guardate di non salire il monte e di non toccare i suoi confini. Chi metterà piede sul monte verrà messo a morte;	12 και αφοριεις τον λαον κυκλω λεγων προσεχετε εαυτοις του αναβηναι εις το ορος και θιγειν τι αυτου πας ο αψαμενος του ορους θανατω τελευτησει
13 nessuno però lo toccherà con le mani, ma sarà preso a sassate o trapassato con frecce; sia un animale, o sia un uomo, più non vivrà. - Quando comincerà a sonare la tromba, allora saliranno al monte».	13 ουχ αψεται αυτου χειρ εν γαρ λιθοις λιθοβοληθησεται η βολιδι κατατοξευθησεται εαν τε κτηνος εαν τε ανθρωπος ου ζησεται οταν αι φωναι και αι σαλπιγγες και η νεφελη απελθη απο του ορους εκεινοι αναβησονται επι το ορος
14 Scese Mosè dal monte al popolo, e lo purificò. E dopo che s'ebbero lavate le vesti,	14 κατεβη δε μωυσης εκ του ορους προς τον λαον και ηγιασεν αυτους και επλυναν τα ιματια
15 disse loro: «Siate preparati per il terzo giorno, e non v'accostate alle vostre mogli».	15 και ειπεν τω λαω γινεσθε ετοιμοι τρεις ημερας μη προσελθητε γυναικι
16 Già era venuto il giorno terzo, riluceva il mattino; ed ecco cominciarono a udirsi tuoni, e balenar folgori; ma una nube densissima ricopriva il monte, un suono di tromba si faceva sentire con grande strepito, ed il popolo che era negli accampamenti ebbe paura.	16 εγενετο δε τη ημερα τη τριτη γενηθεντος προς ορθρον και εγινοντο φωναι και αστραπαι και νεφελη γνοφωδης επ' ορους σινα φωνη της σαλπιγγος ηχει μεγα και επτοηθη πας ο λαος ο εν τη παρεμβολη
17 Ed avendoli Mosè condotti fuori degli accampamenti incontro a Dio, si fermarono alle radici del monte.	17 και εξηγαγεν μωυσης τον λαον εις συναντησιν του θεου εκ της παρεμβολης και παρεστησαν υπο το ορος
18 Tutto il Sinai fumava, perchè il Signore v'era disceso in mezzo al fuoco; il fumo ne saliva come da una fornace, e tutta la montagna metteva spavento.	18 το δε ορος το σινα εκαπνιζετο ολον δια το καταβεβηκεναι επ' αυτο τον θεον εν πυρι και ανεβαινεν ο καπνος ως καπνος καμινου και εξεστη πας ο λαος σφοδρα
19 Il suono della tromba a mano a mano cresceva di forza e durava più a lungo. Mosè parlava, e Dio gli rispondeva.	19 εγινοντο δε αι φωναι της σαλπιγγος προβαινουσαι ισχυροτεραι σφοδρα μωυσης ελαλει ο δε θεος απεκρινατο αυτω φωνη
20 Il Signore discese sul monte Sinai, proprio sulla sommità, e chiamò lassù Mosè. Subito che vi fu,	20 κατεβη δε κυριος επι το ορος το σινα επι την κορυφην του ορους και εκαλεσεν κυριος μωυσην επι την κορυφην του ορους και ανεβη μωυσης
21 gli disse: «Scendi, ed avverti il popolo, che non osi oltrepassare i termini per vedere il Signore, così che n'abbia a morire un gran numero.	21 και ειπεν ο θεος προς μωυσην λεγων καταβας διαμαρτυραι τω λαω μηποτε εγγισωσιν προς τον θεον κατανοησαι και πεσωσιν εξ αυτων πληθος
22 I sacerdoti che s'accostano al Signore si santifichino, acciò non li percuota».	22 και οι ιερεις οι εγγιζοντες κυριω τω θεω αγιασθητωσαν μηποτε απαλλαξη απ' αυτων κυριος
23 Disse Mosè al Signore: «Non potrà la turba salire sul monte Sinai; perché tu ne li ammonisti, e facesti un comando dicendo: - Segna dei termini attorno al monte, e dichiaralo santo -».	23 και ειπεν μωυσης προς τον θεον ου δυνησεται ο λαος προσαναβηναι προς το ορος το σινα συ γαρ διαμεμαρτυρησαι ημιν λεγων αφορισαι το ορος και αγιασαι αυτο
24 Ed il Signore a lui: «Va', discendi. Salirai tu, ed Aronne con te; i sacerdoti poi ed il popolo non oltrepassino i termini, né salgano verso il Signore, che non li faccia morire».	24 ειπεν δε αυτω κυριος βαδιζε καταβηθι και αναβηθι συ και ααρων μετα σου οι δε ιερεις και ο λαος μη βιαζεσθωσαν αναβηναι προς τον θεον μηποτε απολεση απ' αυτων κυριος
25 Mosè discese al suo popolo, narrò loro ogni cosa.	25 κατεβη δε μωυσης προς τον λαον και ειπεν αυτοις