Numbers 17

NEW AMERICAN BIBLE	LXX
1 The LORD said to Moses,	1 και ειπεν κυριος προς μωυσην
2 "Tell Eleazar, son of Aaron the priest, to remove the censers from the embers; and scatter the fire some distance away,	2 και προς ελεαζαρ τον υιον ααρων τον ιερεα ανελεσθε τα πυρεια τα χαλκα εκ μεσου των κατακεκαυμενων και το πυρ το αλλοτριον τουτο σπειρον εκει οτι ηγιασαν
3 for these sinners have consecrated the censers at the cost of their lives. Have them hammered into plates to cover the altar, because in being presented before the LORD they have become sacred. In this way they shall serve as a sign to the Israelites."	3 τα πυρεια των αμαρτωλων τουτων εν ταις ψυχαις αυτων και ποιησον αυτα λεπιδας ελατας περιθεμα τω θυσιαστηριω οτι προσηνεχθησαν εναντι κυριου και ηγιασθησαν και εγενοντο εις σημειον τοις υιοις ισραηλ
4 So Eleazar the priest had the bronze censers of those burned during the offering hammered into a covering for the altar,	4 και ελαβεν ελεαζαρ υιος ααρων του ιερεως τα πυρεια τα χαλκα οσα προσηνεγκαν οι κατακεκαυμενοι και προσεθηκαν αυτα περιθεμα τω θυσιαστηριω
5 in keeping with the orders which the LORD had given him through Moses. This cover was to be a reminder to the Israelites that no layman, no one who was not a descendant of Aaron, should approach the altar to offer incense before the LORD, lest he meet the fate of Korah and his band.	5 μνημοσυνον τοις υιοις ισραηλ οπως αν μη προσελθη μηθεις αλλογενης ος ουκ εστιν εκ του σπερματος ααρων επιθειναι θυμιαμα εναντι κυριου και ουκ εσται ωσπερ κορε και η επισυστασις αυτου καθα ελαλησεν κυριος εν χειρι μωυση
6 The next day the whole Israelite community grumbled against Moses and Aaron, saying, "It is you who have slain the LORD'S people."	6 και εγογγυσαν οι υιοι ισραηλ τη επαυριον επι μωυσην και ααρων λεγοντες υμεις απεκταγκατε τον λαον κυριου
7 But while the community was deliberating against them, Moses and Aaron turned toward the meeting tent, and the cloud now covered it and the glory of the LORD appeared.	7 και εγενετο εν τω επισυστρεφεσθαι την συναγωγην επι μωυσην και ααρων και ωρμησαν επι την σκηνην του μαρτυριου και τηνδε εκαλυψεν αυτην η νεφελη και ωφθη η δοξα κυριου
8 Then Moses and Aaron came to the front of the meeting tent,	8 και εισηλθεν μωυσης και ααρων κατα προσωπον της σκηνης του μαρτυριου
9 and the LORD said to Moses and Aaron,	9 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην και ααρων λεγων
10 "Depart from this community, that I may consume them at once." But they fell prostrate.	10 εκχωρησατε εκ μεσου της συναγωγης ταυτης και εξαναλωσω αυτους εις απαξ και επεσον επι προσωπον αυτων
11 Then Moses said to Aaron, "Take your censer, put fire from the altar in it, lay incense on it, and bring it quickly to the community to make atonement for them; for wrath has come forth from the LORD and the blow is falling."	11 και ειπεν μωυσης προς ααρων λαβε το πυρειον και επιθες επ' αυτο πυρ απο του θυσιαστηριου και επιβαλε επ' αυτο θυμιαμα και απενεγκε το ταχος εις την παρεμβολην και εξιλασαι περι αυτων εξηλθεν γαρ οργη απο προσωπου κυριου ηρκται θραυειν τον λαον
12 Obeying the orders of Moses, Aaron took his censer and ran in among the community, where the blow was already falling on the people. Then, as he offered the incense and made atonement for the people,	12 και ελαβεν ααρων καθαπερ ελαλησεν αυτω μωυσης και εδραμεν εις την συναγωγην και ηδη ενηρκτο η θραυσις εν τω λαω και επεβαλεν το θυμιαμα και εξιλασατο περι του λαου
13 standing there between the living and the dead, the scourge was checked.	13 και εστη ανα μεσον των τεθνηκοτων και των ζωντων και εκοπασεν η θραυσις
14 Yet fourteen thousand seven hundred died from the scourge, in addition to those who died because of Korah.	14 και εγενοντο οι τεθνηκοτες εν τη θραυσει τεσσαρες και δεκα χιλιαδες και επτακοσιοι χωρις των τεθνηκοτων ενεκεν κορε
15 When the scourge had been checked, Aaron returned to Moses at the entrance of the meeting tent.	15 και επεστρεψεν ααρων προς μωυσην επι την θυραν της σκηνης του μαρτυριου και εκοπασεν η θραυσις
16 The LORD now said to Moses,	16 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων
17 "Speak to the Israelites and get one staff from them for each ancestral house, twelve staffs in all, one from each of their tribal princes. Mark each man's name on his staff;	17 λαλησον τοις υιοις ισραηλ και λαβε παρ' αυτων ραβδον ραβδον κατ' οικους πατριων παρα παντων των αρχοντων αυτων κατ' οικους πατριων αυτων δωδεκα ραβδους και εκαστου το ονομα αυτου επιγραψον επι της ραβδου αυτου
18 and mark Aaron's name on Levi's staff, for the head of Levi's ancestral house shall also have a staff.	18 και το ονομα ααρων επιγραψον επι της ραβδου λευι εστιν γαρ ραβδος μια κατα φυλην οικου πατριων αυτων δωσουσιν
19 Then lay them down in the meeting tent, in front of the commandments, where I meet you.	19 και θησεις αυτας εν τη σκηνη του μαρτυριου κατεναντι του μαρτυριου εν οις γνωσθησομαι σοι εκει
20 There the staff of the man of my choice shall sprout. Thus will I suppress from my presence the Israelites' grumbling against you."	20 και εσται ο ανθρωπος ον εαν εκλεξωμαι αυτον η ραβδος αυτου εκβλαστησει και περιελω απ' εμου τον γογγυσμον των υιων ισραηλ α αυτοι γογγυζουσιν εφ' υμιν
21 So Moses spoke to the Israelites, and their princes gave him staffs, twelve in all, one from each tribal prince; and Aaron's staff was with them.	21 και ελαλησεν μωυσης τοις υιοις ισραηλ και εδωκαν αυτω παντες οι αρχοντες αυτων ραβδον τω αρχοντι τω ενι ραβδον κατα αρχοντα κατ' οικους πατριων αυτων δωδεκα ραβδους και η ραβδος ααρων ανα μεσον των ραβδων αυτων
22 Then Moses laid the staffs down before the LORD in the tent of the commandments.	22 και απεθηκεν μωυσης τας ραβδους εναντι κυριου εν τη σκηνη του μαρτυριου
23 The next day, when Moses entered the tent, Aaron's staff, representing the house of Levi, had sprouted and put forth not only shoots, but blossoms as well, and even bore ripe almonds!	23 και εγενετο τη επαυριον και εισηλθεν μωυσης και ααρων εις την σκηνην του μαρτυριου και ιδου εβλαστησεν η ραβδος ααρων εις οικον λευι και εξηνεγκεν βλαστον και εξηνθησεν ανθη και εβλαστησεν καρυα
24 Moses thereupon brought out all the staffs from the LORD'S presence to the Israelites. After each prince identified his own staff and took it,	24 και εξηνεγκεν μωυσης πασας τας ραβδους απο προσωπου κυριου προς παντας υιους ισραηλ και ειδον και ελαβον εκαστος την ραβδον αυτου
25 the LORD said to Moses, "Put back Aaron's staff in front of the commandments, to be kept there as a warning to the rebellious, so that their grumbling may cease before me; if it does not, they will die."	25 και ειπεν κυριος προς μωυσην αποθες την ραβδον ααρων ενωπιον των μαρτυριων εις διατηρησιν σημειον τοις υιοις των ανηκοων και παυσασθω ο γογγυσμος αυτων απ' εμου και ου μη αποθανωσιν
26 And Moses did as the LORD had commanded him.	26 και εποιησεν μωυσης και ααρων καθα συνεταξεν κυριος τω μωυση ουτως εποιησαν
27 Then the Israelites cried out to Moses, "We are perishing; we are lost, we are all lost!	27 και ειπαν οι υιοι ισραηλ προς μωυσην λεγοντες ιδου εξανηλωμεθα απολωλαμεν παρανηλωμεθα
28 Every time anyone approaches the Dwelling of the LORD, he dies! Are we to perish to the last man?"	28 πας ο απτομενος της σκηνης κυριου αποθνησκει εως εις τελος αποθανωμεν