Exodus 33

NEW AMERICAN BIBLE	LXX
1 The LORD told Moses, "You and the people whom you have brought up from the land of Egypt, are to go up from here to the land which I swore to Abraham, Isaac and Jacob I would give to their descendants.	1 και ειπεν κυριος προς μωυσην πορευου αναβηθι εντευθεν συ και ο λαος σου ους εξηγαγες εκ γης αιγυπτου εις την γην ην ωμοσα τω αβρααμ και ισαακ και ιακωβ λεγων τω σπερματι υμων δωσω αυτην
2 Driving out the Canaanites, Amorites, Hittites, Perizzites, Hivites and Jebusites, I will send an angel before you	2 και συναποστελω τον αγγελον μου προ προσωπου σου και εκβαλει τον αμορραιον και χετταιον και φερεζαιον και γεργεσαιον και ευαιον και ιεβουσαιον
3 to the land flowing with milk and honey. But I myself will not go up in your company, because you are a stiff-necked people; otherwise I might exterminate you on the way."	3 και εισαξω σε εις γην ρεουσαν γαλα και μελι ου γαρ μη συναναβω μετα σου δια το λαον σκληροτραχηλον σε ειναι ινα μη εξαναλωσω σε εν τη οδω
4 When the people heard this bad news, they went into mourning, and no one wore his ornaments.	4 και ακουσας ο λαος το ρημα το πονηρον τουτο κατεπενθησαν εν πενθικοις
5 The LORD said to Moses, "Tell the Israelites: You are a stiff-necked people. Were I to go up in your company even for a moment, I would exterminate you. Take off your ornaments, therefore; I will then see what I am to do with you."	5 και ειπεν κυριος τοις υιοις ισραηλ υμεις λαος σκληροτραχηλος ορατε μη πληγην αλλην επαξω εγω εφ' υμας και εξαναλωσω υμας νυν ουν αφελεσθε τας στολας των δοξων υμων και τον κοσμον και δειξω σοι α ποιησω σοι
6 So, from Mount Horeb onward, the Israelites laid aside their ornaments.	6 και περιειλαντο οι υιοι ισραηλ τον κοσμον αυτων και την περιστολην απο του ορους του χωρηβ
7 The tent, which was called the meeting tent, Moses used to pitch at some distance away, outside the camp. Anyone who wished to consult the LORD would go to this meeting tent outside the camp.	7 και λαβων μωυσης την σκηνην αυτου επηξεν εξω της παρεμβολης μακραν απο της παρεμβολης και εκληθη σκηνη μαρτυριου και εγενετο πας ο ζητων κυριον εξεπορευετο εις την σκηνην εξω της παρεμβολης
8 Whenever Moses went out to the tent, the people would all rise and stand at the entrance of their own tents, watching Moses until he entered the tent.	8 ηνικα δ' αν εισεπορευετο μωυσης εις την σκηνην εξω της παρεμβολης ειστηκει πας ο λαος σκοπευοντες εκαστος παρα τας θυρας της σκηνης αυτου και κατενοουσαν απιοντος μωυση εως του εισελθειν αυτον εις την σκηνην
9 As Moses entered the tent, the column of cloud would come down and stand at its entrance while the LORD spoke with Moses.	9 ως δ' αν εισηλθεν μωυσης εις την σκηνην κατεβαινεν ο στυλος της νεφελης και ιστατο επι την θυραν της σκηνης και ελαλει μωυση
10 On seeing the column of cloud stand at the entrance of the tent, all the people would rise and worship at the entrance of their own tents.	10 και εωρα πας ο λαος τον στυλον της νεφελης εστωτα επι της θυρας της σκηνης και σταντες πας ο λαος προσεκυνησαν εκαστος απο της θυρας της σκηνης αυτου
11 The LORD used to speak to Moses face to face, as one man speaks to another. Moses would then return to the camp, but his young assistant, Joshua, son of Nun, would not move out of the tent.	11 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην ενωπιος ενωπιω ως ει τις λαλησει προς τον εαυτου φιλον και απελυετο εις την παρεμβολην ο δε θεραπων ιησους υιος ναυη νεος ουκ εξεπορευετο εκ της σκηνης
12 Moses said to the LORD, "You, indeed, are telling me to lead this people on; but you have not let me know whom you will send with me. Yet you have said, 'You are my intimate friend,' and also, 'You have found favor with me.'	12 και ειπεν μωυσης προς κυριον ιδου συ μοι λεγεις αναγαγε τον λαον τουτον συ δε ουκ εδηλωσας μοι ον συναποστελεις μετ' εμου συ δε μοι ειπας οιδα σε παρα παντας και χαριν εχεις παρ' εμοι
13 Now, if I have found favor with you, do let me know your ways so that, in knowing you, I may continue to find favor with you. Then, too, this nation is, after all, your own people."	13 ει ουν ευρηκα χαριν εναντιον σου εμφανισον μοι σεαυτον γνωστως ιδω σε οπως αν ω ευρηκως χαριν εναντιον σου και ινα γνω οτι λαος σου το εθνος το μεγα τουτο
14 "I myself," the LORD answered, "will go along, to give you rest."	14 και λεγει αυτος προπορευσομαι σου και καταπαυσω σε
15 Moses replied, "If you are not going yourself, do not make us go up from here.	15 και λεγει προς αυτον ει μη αυτος συ πορευη μη με αναγαγης εντευθεν
16 For how can it be known that we, your people and I, have found favor with you, except by your going with us? Then we, your people and I, will be singled out from every other people on the earth."	16 και πως γνωστον εσται αληθως οτι ευρηκα χαριν παρα σοι εγω τε και ο λαος σου αλλ' η συμπορευομενου σου μεθ' ημων και ενδοξασθησομαι εγω τε και ο λαος σου παρα παντα τα εθνη οσα επι της γης εστιν
17 The LORD said to Moses, "This request, too, which you have just made, I will carry out, because you have found favor with me and you are my intimate friend."	17 και ειπεν κυριος προς μωυσην και τουτον σοι τον λογον ον ειρηκας ποιησω ευρηκας γαρ χαριν ενωπιον μου και οιδα σε παρα παντας
18 Then Moses said, "Do let me see your glory!"	18 και λεγει δειξον μοι την σεαυτου δοξαν
19 He answered, "I will make all my beauty pass before you, and in your presence I will pronounce my name, 'LORD'; I who show favors to whom I will, I who grant mercy to whom I will.	19 και ειπεν εγω παρελευσομαι προτερος σου τη δοξη μου και καλεσω επι τω ονοματι μου κυριος εναντιον σου και ελεησω ον αν ελεω και οικτιρησω ον αν οικτιρω
20 But my face you cannot see, for no man sees me and still lives.	20 και ειπεν ου δυνηση ιδειν μου το προσωπον ου γαρ μη ιδη ανθρωπος το προσωπον μου και ζησεται
21 Here," continued the LORD, "is a place near me where you shall station yourself on the rock.	21 και ειπεν κυριος ιδου τοπος παρ' εμοι στηση επι της πετρας
22 When my glory passes I will set you in the hollow of the rock and will cover you with my hand until I have passed by.	22 ηνικα δ' αν παρελθη μου η δοξα και θησω σε εις οπην της πετρας και σκεπασω τη χειρι μου επι σε εως αν παρελθω
23 Then I will remove my hand, so that you may see my back; but my face is not to be seen."	23 και αφελω την χειρα και τοτε οψη τα οπισω μου το δε προσωπον μου ουκ οφθησεται σοι