Exodus 15

NEW AMERICAN BIBLE	GREEK BIBLE
1 Then Moses and the Israelites sang this song to the LORD: I will sing to the LORD, for he is gloriously triumphant; horse and chariot he has cast into the sea.	1 Τοτε εψαλεν ο Μωυσης και οι υιοι Ισραηλ την ωδην ταυτην προς τον Κυριον, και ειπον λεγοντες, Ας ψαλλω προς τον Κυριον? διοτι εδοξασθη ενδοξως? τον ιππον και τον αναβατην αυτου ερριψεν εις την θαλασσαν.
2 My strength and my courage is the LORD, and he has been my savior. He is my God, I praise him; the God of my father, I extol him.	2 Ο Κυριος ειναι η δυναμις μου και το ασμα μου, και εσταθη η σωτηρια μου? αυτος ειναι Θεος μου και θελω δοξασει αυτον? Θεος του πατρος μου, και θελω υψωσει αυτον.
3 The LORD is a warrior, LORD is his name!	3 Ο Κυριος ειναι δυνατος πολεμιστης? Κυριος το ονομα αυτου.
4 Pharaoh's chariots and army he hurled into the sea; the elite of his officers were submerged in the Red Sea.	4 Του Φαραω τας αμαξας και το στρατευμα αυτου ερριψεν εις την θαλασσαν? και εκλεκτοι πολεμαρχοι αυτου κατεποντισθησαν εν τη Ερυθρα θαλασση.
5 The flood waters covered them, they sank into the depths like a stone.	5 Αι αβυσσοι εσκεπασαν αυτους? ως πετρα κατεβυθισθησαν εις τα βαθη.
6 Your right hand, O LORD, magnificent in power, your right hand, O LORD, has shattered the enemy.	6 Η δεξια σου, Κυριε, εδοξασθη εις δυναμιν? η δεξια σου, Κυριε, συνετριψε τον εχθρον.
7 In your great majesty you overthrew your adversaries; you loosed your wrath to consume them like stubble.	7 Και με το μεγεθος της υπεροχης σου εξωλοθρευσας τους υπεναντιους σου? εξαπεστειλας την οργην σου και κατεφαγεν αυτους ως καλαμην.
8 At a breath of your anger the waters piled up, the flowing waters stood like a mound, the flood waters congealed in the midst of the sea.	8 Και με την πνοην του θυμου σου τα υδατα επεσωρευθησαν ομου? τα κυματα εσταθησαν ως σωρος, αι αβυσσοι επηξαν εν τω μεσω της θαλασσης.
9 The enemy boasted, "I will pursue and overtake them; I will divide the spoils and have my fill of them; I will draw my sword; my hand shall despoil them!"	9 Ο εχθρος ειπε, Θελω καταδιωξει, θελω καταφθασει, θελω διαμοιρασθη τα λαφυρα? η ψυχη μου θελει χορτασθη επ' αυτους? θελω συρει την μαχαιραν μου, η χειρ μου θελει αφανισει αυτους.
10 When your wind blew, the sea covered them; like lead they sank in the mighty waters.	10 Εφυσησας με τον ανεμον σου και η θαλασσα εσκεπασεν αυτους? κατεβυθισθησαν ως μολυβδος εις τα φοβερα υδατα.
11 Who is like to you among the gods, O LORD? Who is like to you, magnificent in holiness? O terrible in renown, worker of wonders,	11 Τις ομοιος σου Κυριε, μεταξυ των θεων; Τις ομοιος σου, ενδοξος εις αγιοτητα, θαυμαστος εις υμνους, ενεργων τεραστια;
12 when you stretched out your right hand, the earth swallowed them!	12 Εξετεινας την δεξιαν σου, και η γη κατεπιεν αυτους.
13 In your mercy you led the people you redeemed; in your strength you guided them to your holy dwelling.	13 Με το ελεος σου ωδηγησας τον λαον τουτον, τον οποιον ελυτρωσας? ωδηγησας αυτον με την δυναμιν σου προς την κατοικιαν της αγιοτητος σου.
14 The nations heard and quaked; anguish gripped the dwellers in Philistia.	14 Οι λαοι θελουσιν ακουσει και φριξει? πονοι θελουσι κατακυριευσει τους κατοικους της Παλαιστινης.
15 Then were the princes of Edom dismayed; trembling seized the chieftains of Moab; All the dwellers in Canaan melted away;	15 Τοτε θελουσιν εκπλαγη οι ηγεμονες Εδωμ? τρομος θελει καταλαβει τους αρχοντας του Μωαβ? παντες οι κατοικοι της Χανααν θελουσιν αναλυθη.
16 terror and dread fell upon them. By the might of your arm they were frozen like stone, while your people, O LORD, passed over, while the people you had made your own passed over.	16 Φοβος και τρομος θελει επιπεσει επ' αυτους? απο του μεγεθους του βραχιονος σου θελουσιν απολιθωθη, εωσου περαση ο λαος σου, Κυριε, εωσου περαση ο λαος ουτος, τον οποιον απεκτησας.
17 And you brought them in and planted them on the mountain of your inheritance-- the place where you made your seat, O LORD, the sanctuary, O LORD, which your hands established.	17 Θελεις εισαγαγει αυτους και φυτευσει αυτους εις το ορος της κληρονομιας σου, τον τοπον, Κυριε, τον οποιον ητοιμασας δια κατοικιαν σου, το αγιαστηριον, Κυριε, το οποιον αι χειρες σου εστησαν.
18 The LORD shall reign forever and ever.	18 Ο Κυριος θελει βασιλευει εις τους αιωνας των αιωνων.
19 They sang thus because Pharaoh's horses and chariots and charioteers had gone into the sea, and the LORD made the waters of the sea flow back upon them, though the Israelites had marched on dry land through the midst of the sea.	19 Διοτι εισηλθον οι ιπποι του Φαραω εις την θαλασσαν μετα των αμαξων αυτου και μετα των ιππεων αυτου, και ο Κυριος εστρεψεν επ' αυτους τα υδατα της θαλασσης? οι δε υιοι Ισραηλ επερασαν δια ξηρας εν τω μεσω της θαλασσης.
20 The prophetess Miriam, Aaron's sister, took a tambourine in her hand, while all the women went out after her with tambourines, dancing;	20 Μαριαμ δε η προφητις, η αδελφη του Ααρων ελαβε το τυμπανον εν τη χειρι αυτης και πασαι αι γυναικες εξηλθον κατοπιν αυτης μετα τυμπανων και χορων.
21 and she led them in the refrain: Sing to the LORD, for he is gloriously triumphant; horse and chariot he has cast into the sea.	21 Και η Μαριαμ ανταπεκρινετο προς αυτους, λεγουσα, Ψαλλετε εις τον Κυριον? διοτι εδοξασθη ενδοξως? τον ιππον και τον αναβατην αυτου ερριψεν εις θαλασσαν.
22 Then Moses led Israel forward from the Red Sea, and they marched out to the desert of Shur. After traveling for three days through the desert without finding water,	22 Τοτε εσηκωσεν ο Μωυσης τους Ισραηλιτας απο της Ερυθρας θαλασσης, και εξηλθον εις την ερημον Σουρ? και περιεπατουν τρεις ημερας εν τη ερημω και δεν ευρισκον υδωρ.
23 they arrived at Marah, where they could not drink the water, because it was too bitter. Hence this place was called Marah.	23 Και εκειθεν ηλθον εις Μερραν? δεν ηδυναντο ομως να πιωσιν εκ των υδατων της Μερρας, διοτι ησαν πικρα? δια τουτο και επωνομασθη Μερρα.
24 As the people grumbled against Moses, saying, "What are we to drink?"	24 Και εγογγυζεν ο λαος κατα του Μωυσεως, λεγων, Τι θελομεν πιει;
25 he appealed to the LORD, who pointed out to him a certain piece of wood. When he threw this into the water, the water became fresh.It was here that the LORD, in making rules and regulations for them, put them to the test.	25 Ο δε Μωυσης εβοησε προς τον Κυριον? και εδειξεν εις αυτον ο Κυριος ξυλον, το οποιον οτε ερριψεν εις τα υδατα, τα υδατα εγλυκανθησαν. Εκει εδωκεν εις αυτους παραγγελιαν και διαταγμα, και εκει εδοκιμασεν αυτους?
26 "If you really listen to the voice of the LORD, your God," he told them, "and do what is right in his eyes: if you heed his commandments and keep all his precepts, I will not afflict you with any of the diseases with which I afflicted the Egyptians; for I, the LORD, am your healer."	26 και ειπεν, Εαν ακουσης επιμελως την φωνην Κυριου του Θεου σου και πραττης το αρεστον εις τους οφθαλμους αυτου και δωσης ακροασιν εις τας εντολας αυτου και φυλαξης παντα τα προσταγματα αυτου, δεν θελω φερει επι σε ουδεμιαν εκ των νοσων, τας οποιας εφερα κατα των Αιγυπτιων? διοτι εγω ειμαι ο Κυριος ο θεραπευων σε.
27 Then they came to Elim, where there were twelve springs of water and seventy palm trees, and they camped there near the water.	27 Επειτα ηλθον εις Αιλειμ, οπου ησαν δωδεκα πηγαι υδατων και εβδομηκοντα δενδρα φοινικων? και εκει εστρατοπεδευσαν πλησιον των υδατων.