Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Judith 13


font
NEW AMERICAN BIBLELXX
1 When it grew late, his servants quickly withdrew. Bagoas closed the tent from the outside and excluded the attendants from their master's presence. They went off to their beds, for they were all tired from the prolonged banquet.1 ως δε οψια εγενετο εσπουδασαν οι δουλοι αυτου αναλυειν και βαγωας συνεκλεισεν την σκηνην εξωθεν και απεκλεισεν τους παρεστωτας εκ προσωπου του κυριου αυτου και απωχοντο εις τας κοιτας αυτων ησαν γαρ παντες κεκοπωμενοι δια το επι πλειον γεγονεναι τον ποτον
2 Judith was left alone in the tent with Holofernes, who lay prostrate on his bed, for he was sodden with wine.2 υπελειφθη δε ιουδιθ μονη εν τη σκηνη και ολοφερνης προπεπτωκως επι την κλινην αυτου ην γαρ περικεχυμενος αυτω ο οινος
3 She had ordered her maid to stand outside the bedroom and wait, as on the other days, for her to come out; she said she would be going out for her prayer. To Bagoas she had said this also.3 και ειπεν ιουδιθ τη δουλη αυτης στηναι εξω του κοιτωνος αυτης και επιτηρειν την εξοδον αυτης καθαπερ καθ' ημεραν εξελευσεσθαι γαρ εφη επι την προσευχην αυτης και τω βαγωα ελαλησεν κατα τα ρηματα ταυτα
4 When all had departed, and no one, small or great, was left in the bedroom, Judith stood by Holofernes' bed and said within herself: "O Lord, God of all might, in this hour look graciously on my undertaking for the exaltation of Jerusalem;4 και απηλθοσαν παντες εκ προσωπου και ουδεις κατελειφθη εν τω κοιτωνι απο μικρου εως μεγαλου και στασα ιουδιθ παρα την κλινην αυτου ειπεν εν τη καρδια αυτης κυριε ο θεος πασης δυναμεως επιβλεψον εν τη ωρα ταυτη επι τα εργα των χειρων μου εις υψωμα ιερουσαλημ
5 now is the time for aiding your heritage and for carrying out my design to shatter the enemies who have risen against us."5 οτι νυν καιρος αντιλαβεσθαι της κληρονομιας σου και ποιησαι το επιτηδευμα μου εις θραυσμα εχθρων οι επανεστησαν ημιν
6 She went to the bedpost near the head of Holofernes, and taking his sword from it,6 και προσελθουσα τω κανονι της κλινης ος ην προς κεφαλης ολοφερνου καθειλεν τον ακινακην αυτου απ' αυτου
7 drew close to the bed, grasped the hair of his head, and said, "Strengthen me this day, O God of Israel!"7 και εγγισασα της κλινης εδραξατο της κομης της κεφαλης αυτου και ειπεν κραταιωσον με κυριε ο θεος ισραηλ εν τη ημερα ταυτη
8 Then with all her might she struck him twice in the neck and cut off his head.8 και επαταξεν εις τον τραχηλον αυτου δις εν τη ισχυι αυτης και αφειλεν την κεφαλην αυτου απ' αυτου
9 She rolled his body off the bed and took the canopy from its supports. Soon afterward, she came out and handed over the head of Holofernes to her maid,9 και απεκυλισε το σωμα αυτου απο της στρωμνης και αφειλε το κωνωπιον απο των στυλων και μετ' ολιγον εξηλθεν και παρεδωκεν τη αβρα αυτης την κεφαλην ολοφερνου
10 who put it into her food pouch; and the two went off together as they were accustomed to do for prayer. They passed through the camp, and skirting the ravine, reached Bethulia on the mountain. As they approached its gates,10 και ενεβαλεν αυτην εις την πηραν των βρωματων αυτης και εξηλθον αι δυο αμα κατα τον εθισμον αυτων επι την προσευχην και διελθουσαι την παρεμβολην εκυκλωσαν την φαραγγα εκεινην και προσανεβησαν το ορος βαιτυλουα και ηλθοσαν προς τας πυλας αυτης
11 Judith shouted to the guards from a distance: "Open! Open the gate! God, our God, is with us. Once more he has made manifest his strength in Israel and his power against our enemies; he has done it this very day."11 και ειπεν ιουδιθ μακροθεν τοις φυλασσουσιν επι των πυλων ανοιξατε ανοιξατε δη την πυλην μεθ' ημων ο θεος ο θεος ημων ποιησαι ετι ισχυν εν ισραηλ και κρατος κατα των εχθρων καθα και σημερον εποιησεν
12 When the citizens heard her voice, they quickly descended to their city gate and summoned the city elders.12 και εγενετο ως ηκουσαν οι ανδρες της πολεως αυτης την φωνην αυτης εσπουδασαν του καταβηναι επι την πυλην της πολεως αυτων και συνεκαλεσαν τους πρεσβυτερους της πολεως
13 All the people, from the least to the greatest, hurriedly assembled, for her return seemed unbelievable. They opened the gate and welcomed the two women. They made a fire for light; and when they gathered around the two,13 και συνεδραμον παντες απο μικρου εως μεγαλου αυτων οτι παραδοξον ην αυτοις το ελθειν αυτην και ηνοιξαν την πυλην και υπεδεξαντο αυτας και αψαντες πυρ εις φαυσιν περιεκυκλωσαν αυτας
14 Judith urged them with a loud voice: "Praise God, praise him! Praise God, who has not withdrawn his mercy from the house of Israel, but has shattered our enemies by my hand this very night."14 η δε ειπεν προς αυτους φωνη μεγαλη αινειτε τον θεον αινειτε αινειτε τον θεον ος ουκ απεστησεν το ελεος αυτου απο του οικου ισραηλ αλλ' εθραυσε τους εχθρους ημων δια χειρος μου εν τη νυκτι ταυτη
15 Then she took the head out of the pouch, showed it to them, and said: "Here is the head of Holofernes, general in charge of the Assyrian army, and here is the canopy under which he lay in his drunkenness. The Lord struck him down by the hand of a woman.15 και προελουσα την κεφαλην εκ της πηρας εδειξεν και ειπεν αυτοις ιδου η κεφαλη ολοφερνου αρχιστρατηγου δυναμεως ασσουρ και ιδου το κωνωπιον εν ω κατεκειτο εν ταις μεθαις αυτου και επαταξεν αυτον ο κυριος εν χειρι θηλειας
16 As the Lord lives, who has protected me in the path I have followed, I swear that it was my face that seduced Holofernes to his ruin, and that he did not sin with me to my defilement or disgrace."16 και ζη κυριος ος διεφυλαξεν με εν τη οδω μου η επορευθην οτι ηπατησεν αυτον το προσωπον μου εις απωλειαν αυτου και ουκ εποιησεν αμαρτημα μετ' εμου εις μιασμα και αισχυνην
17 All the people were greatly astonished. They bowed down and worshiped God, saying with one accord, "Blessed are you, our God, who today have brought to nought the enemies of your people."17 και εξεστη πας ο λαος σφοδρα και κυψαντες προσεκυνησαν τω θεω και ειπαν ομοθυμαδον ευλογητος ει ο θεος ημων ο εξουδενωσας εν τη ημερα τη σημερον τους εχθρους του λαου σου
18 Then Uzziah said to her: "Blessed are you, daughter, by the Most High God, above all the women on earth; and blessed be the Lord God, the creator of heaven and earth, who guided your blow at the head of the chief of our enemies.18 και ειπεν αυτη οζιας ευλογητη συ θυγατερ τω θεω τω υψιστω παρα πασας τας γυναικας τας επι της γης και ευλογημενος κυριος ο θεος ος εκτισεν τους ουρανους και την γην ος κατευθυνεν σε εις τραυμα κεφαλης αρχοντος εχθρων ημων
19 Your deed of hope will never be forgotten by those who tell of the might of God.19 οτι ουκ αποστησεται η ελπις σου απο καρδιας ανθρωπων μνημονευοντων ισχυν θεου εως αιωνος
20 May God make this redound to your everlasting honor, rewarding you with blessings, because you risked your life when your people were being oppressed, and you averted our disaster, walking uprightly before our God." And all the people answered, "Amen! Amen!"20 και ποιησαι σοι αυτα ο θεος εις υψος αιωνιον του επισκεψασθαι σε εν αγαθοις ανθ' ων ουκ εφεισω της ψυχης σου δια την ταπεινωσιν του γενους ημων αλλ' επεξηλθες τω πτωματι ημων επ' ευθειαν πορευθεισα ενωπιον του θεου ημων και ειπαν πας ο λαος γενοιτο γενοιτο