1 Μὴ ταρασσέσθω ὑμῶν ἡ καρδία· πιστεύετε εἰς τὸν θεὸν καὶ εἰς ἐμὲ πιστεύετε. | 1 אַל־יִבָּהֵל לְבַבְכֶם הַאֲמִינוּ בֵאלֹהִים וּבִי הַאֲמִינוּ |
2 ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ πατρός μου μοναὶ πολλαί εἰσιν· εἰ δὲ μή, εἶπον ἂν ὑμῖν ὅτι πορεύομαι ἑτοιμάσαι τόπον ὑμῖν; | 2 בְּבֵית אָבִי מְעוֹנוֹת רַבּוֹת וְאִם־לֹא כֵן הוּא כִּי עַתָּה הִגַּדְתִּי לָכֶם הִנְנִי הֹלֵךְ לְהָכִין מָקוֹם לָכֶם |
3 καὶ ἐὰν πορευθῶ καὶ ἑτοιμάσω τόπον ὑμῖν, πάλιν ἔρχομαι καὶ παραλήμψομαι ὑμᾶς πρὸς ἐμαυτόν, ἵνα ὅπου εἰμὶ ἐγὼ καὶ ὑμεῖς ἦτε. | 3 וְהָיָה כִּי־הָלַכְתִּי וַהֲכִינוֹתִי לָכֶם מָקוֹם שׁוֹב אָשׁוּב וְלָקַחְתִּי אֶתְכֶם אֵלָי לְמַעַן בַּאֲשֶׁר אֶהְיֶה שָׁם תִּהְיוּ גַּם־אַתֶּם |
4 καὶ ὅπου [ἐγὼ] ὑπάγω οἴδατε τὴν ὁδόν. | 4 וְאֶל־אֲשֶׁר אֲנִי הוֹלֵךְ שָׁמָּה יְדַעְתֶּם וְאֶת־הַדֶּרֶךְ יְדַעְתֶּם |
5 Λέγει αὐτῷ Θωμᾶς· κύριε, οὐκ οἴδαμεν ποῦ ὑπάγεις· πῶς δυνάμεθα τὴν ὁδὸν εἰδέναι; | 5 וַיֹּאמֶר אֵלָיו תּוֹמָא אֲדֹנִי לֹא יָדַעְנוּ אָנָה אַתָּה הֹלֵךְ וְאֵיכָכָה נֵדַע אֶת־הַדָּרֶךְ |
6 λέγει αὐτῷ [ὁ] Ἰησοῦς· ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή· οὐδεὶς ἔρχεται πρὸς τὸν πατέρα εἰ μὴ δι’ ἐμοῦ. | 6 וַיֹּאמֶר אֵלָיו יֵשׁוּעַ אָנֹכִי הִנְנִי הַדֶּרֶךְ וְהָאֱמֶת וְהַחַיִּים לֹא־יָבֹא אִישׁ אֶל־הָאָב כִּי־אִם־עַל־יָדִי |
7 εἰ ἐγνώκατέ με, καὶ τὸν πατέρα μου γνώσεσθε. καὶ ἀπ’ ἄρτι γινώσκετε αὐτὸν καὶ ἑωράκατε αὐτόν. | 7 לוּ־יְדַעְתֶּם אֹתִי גַּם אֶת־אָבִי יְדַעְתֶּם וּמֵעַתָּה יְדַעְתֶּם אֹתוֹ וּרְאִיתֶם אֹתוֹ |
8 Λέγει αὐτῷ Φίλιππος· κύριε, δεῖξον ἡμῖν τὸν πατέρα, καὶ ἀρκεῖ ἡμῖν. | 8 וַיֹּאמֶר אֵלָיו פִילִפּוֹס אֲדֹנִי הַרְאֵנוּ נָא אֶת־הָאָב וְדַי לָנוּ |
9 λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· τοσούτῳ χρόνῳ μεθ’ ὑμῶν εἰμι καὶ οὐκ ἔγνωκάς με, Φίλιππε; ὁ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρακεν τὸν πατέρα· πῶς σὺ λέγεις· δεῖξον ἡμῖν τὸν πατέρα; | 9 וַיֹּאמֶר אֵלָיו יֵשׁוּעַ זֶה כַּמָּה יָמִים אָנֹכִי אִתְּכֶם וְאַתָּה פִילִפּוֹס הֲטֶרֶם תֵּדָעֵנִי הָרֹאֶה אֹתִי רָאָה אֶת־הָאָב וְלָמָּה־זֶּה תֹאמַר הַרְאֵנוּ אֶת־הָאָב |
10 οὐ πιστεύεις ὅτι ἐγὼ ἐν τῷ πατρὶ καὶ ὁ πατὴρ ἐν ἐμοί ἐστιν; τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ λέγω ὑμῖν ἀπ’ ἐμαυτοῦ οὐ λαλῶ, ὁ δὲ πατὴρ ἐν ἐμοὶ μένων ποιεῖ τὰ ἔργα αὐτοῦ. | 10 הַאֵינְךָ מַאֲמִין כִּי אָנֹכִי בְאָבִי וְאָבִי בִּי הוּא הַדְּבָרִים אֲשֶׁר אֲדַבֵּר אֲלֵיכֶם לֹא־מִנַּפְשִׁי אָנֹכִי דֹבֵר כִּי אָבִי הַשֹּׁכֵן בְּקִרְבִּי הוּא עֹשֶׂה אֶת־הַמַּעֲשִׂים |
11 πιστεύετέ μοι ὅτι ἐγὼ ἐν τῷ πατρὶ καὶ ὁ πατὴρ ἐν ἐμοί· εἰ δὲ μή, διὰ τὰ ἔργα αὐτὰ πιστεύετε. | 11 הַאֲמִינוּ לִי כִּי־אָנֹכִי בְאָבִי וְאָבִי בִּי הוּא וְאִם־לֹא אַךְ־בִּגְלַל הַמַּעֲשִׂים הַאֲמִינוּ לִי |
12 Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει καὶ μείζονα τούτων ποιήσει, ὅτι ἐγὼ πρὸς τὸν πατέρα πορεύομαι· | 12 אָמֵן אָמֵן אֲנִי אֹמֵר לָכֶם הַמַּאֲמִין בִּי יַעֲשֶׂה גַם־הוּא אֶת־הַמַּעֲשִׂים אֲשֶׁר אָנֹכִי עֹשֶׂה וּגְדֹלוֹת מֵאֵלֶּה יַעֲשֶׂה כִּי אֲנִי הוֹלֵךְ אֶל־אָבִי |
13 καὶ ὅ τι ἂν αἰτήσητε ἐν τῷ ὀνόματί μου τοῦτο ποιήσω, ἵνα δοξασθῇ ὁ πατὴρ ἐν τῷ υἱῷ. | 13 וְכָל־אֲשֶׁר תִּשְׁאֲלוּ בִשְׁמִי אֶעֱשֶׂנּוּ לְמַעַן יְכֻבַּד הָאָב בִּבְנוֹ |
14 ἐάν τι αἰτήσητέ με ἐν τῷ ὀνόματί μου ἐγὼ ποιήσω. | 14 כִּי־תִשְׁאֲלוּ דָבָר בִּשְׁמִי אֲנִי אֶעֱשֶׂנּוּ |
15 Ἐὰν ἀγαπᾶτέ με, τὰς ἐντολὰς τὰς ἐμὰς τηρήσετε· | 15 אִם־אֲהַבְתֶּם אֹתִי אֶת־מִצְוֹתַי תִּשְׁמֹרוּ |
16 κἀγὼ ἐρωτήσω τὸν πατέρα καὶ ἄλλον παράκλητον δώσει ὑμῖν, ἵνα μεθ’ ὑμῶν εἰς τὸν αἰῶνα ᾖ, | 16 וַאֲנִי אֶשְׁאֲלָה מֵאָבִי וְהוּא יִתֵּן לָכֶם פְּרַקְלִיט אַחֵר אֲשֶׁר־יִשְׁכֹּן אִתְּכֶם לָנֶצַח |
17 τὸ πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὃ ὁ κόσμος οὐ δύναται λαβεῖν, ὅτι οὐ θεωρεῖ αὐτὸ οὐδὲ γινώσκει· ὑμεῖς γινώσκετε αὐτό, ὅτι παρ’ ὑμῖν μένει καὶ ἐν ὑμῖν ἔσται. | 17 אֶת־רוּחַ הָאֱמֶת אֲשֶׁר לֹא־יָכֹל הָעוֹלָם לְהַשִּׂיגוֹ בַּאֲשֶׁר לֹא יִרְאֵהוּ וְלֹא יֵדָעֵהוּ וְאַתֶּם יְדַעְתֶּם אֹתוֹ כִּי־אִתְּכֶם שֹׁכֵן הוּא אַף־יִהְיֶה בְּתוֹכֲכֶם |
18 Οὐκ ἀφήσω ὑμᾶς ὀρφανούς, ἔρχομαι πρὸς ὑμᾶς. | 18 לֹא אֶעֱזָבְכֶם יְתוֹמִים אָבוֹאָה אֲלֵיכֶם |
19 ἔτι μικρὸν καὶ ὁ κόσμος με οὐκέτι θεωρεῖ, ὑμεῖς δὲ θεωρεῖτέ με, ὅτι ἐγὼ ζῶ καὶ ὑμεῖς ζήσετε. | 19 עוֹד מְעַט וְהָעוֹלָם לֹא יוֹסִיף לִרְאוֹת אֹתִי וְאַתֶּם תִּרְאוּנִי כִּי חַי אֲנִי וְגַם־אַתֶּם חָיֹה תִחְיוּ |
20 ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ γνώσεσθε ὑμεῖς ὅτι ἐγὼ ἐν τῷ πατρί μου καὶ ὑμεῖς ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν ὑμῖν. | 20 וְהָיָה בַּיּוֹם הַהוּא יָדוֹעַ תֵּדְעוּ כִּי־אֲנִי בְאָבִי וְאַתֶּם בִּי וַאֲנִי בָכֶם |
21 ὁ ἔχων τὰς ἐντολάς μου καὶ τηρῶν αὐτὰς ἐκεῖνός ἐστιν ὁ ἀγαπῶν με· ὁ δὲ ἀγαπῶν με ἀγαπηθήσεται ὑπὸ τοῦ πατρός μου, κἀγὼ ἀγαπήσω αὐτὸν καὶ ἐμφανίσω αὐτῷ ἐμαυτόν. | 21 מִי אֲשֶׁר מִצְוֹתַי אִתּוֹ וַיִּנְצְרֵן זֶה הוּא אֲשֶׁר יֶאֱהָבַנִי וְאֹהֲבִי אָהוּב הוּא לְאָבִי וַאֲנִי אֹהֲבֵהוּ וְאֵלָיו אֶתְוַדָּע |
22 Λέγει αὐτῷ Ἰούδας, οὐχ ὁ Ἰσκαριώτης· κύριε, [καὶ] τί γέγονεν ὅτι ἡμῖν μέλλεις ἐμφανίζειν σεαυτὸν καὶ οὐχὶ τῷ κόσμῳ; | 22 וַיֹּאמֶר אֵלָיו יְהוּדָה לֹא יְהוּדָה אִישׁ קְרִיּוֹת אֲדֹנִי מַה־הוּא זֶה כִּי תַחְפֹּץ לְהִתְוַדַּע אֵלֵינוּ וְלֹא לָעוֹלָם |
23 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἐάν τις ἀγαπᾷ με τὸν λόγον μου τηρήσει, καὶ ὁ πατήρ μου ἀγαπήσει αὐτὸν καὶ πρὸς αὐτὸν ἐλευσόμεθα καὶ μονὴν παρ’ αὐτῷ ποιησόμεθα. | 23 וַיַּעַן יֵשׁוּעַ וַיֹּאמֶר אֵלָיו אִישׁ כִּי יֶאֱהָבַנִי יִשְׁמֹר אֶת־דְּבָרִי וְאָבִי יֶאֱהַב אֹתוֹ וְנָבוֹאָה אֵלָיו וְנָשִׂים אֶצְלוֹ מְעוֹנָתֵנוּ |
24 ὁ μὴ ἀγαπῶν με τοὺς λόγους μου οὐ τηρεῖ· καὶ ὁ λόγος ὃν ἀκούετε οὐκ ἔστιν ἐμὸς ἀλλὰ τοῦ πέμψαντός με πατρός. | 24 וַאֲשֶׁר לֹא יֶאֱהָבַנִי הוּא לֹא יִשְׁמֹר אֶת־דְּבָרִי וְהַדָּבָר אֲשֶׁר שְׁמַעְתֶּם לֹא־שֶׁלִּי הוּא כִּי אִם־שֶׁל־אָבִי אֲשֶׁר שְׁלָחָנִי |
25 Ταῦτα λελάληκα ὑμῖν παρ’ ὑμῖν μένων· | 25 אֶת־אֵלֶּה דִּבַּרְתִּי אֲלֵיכֶם בְּעוֹד הֱיוֹתִי עִמָּכֶם |
26 ὁ δὲ παράκλητος, τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον, ὃ πέμψει ὁ πατὴρ ἐν τῷ ὀνόματί μου, ἐκεῖνος ὑμᾶς διδάξει πάντα καὶ ὑπομνήσει ὑμᾶς πάντα ἃ εἶπον ὑμῖν [ἐγώ]. | 26 וְהַפְּרַקְלִיט רוּחַ הַקֹּדֶשׁ אֲשֶׁר־יִשְׁלָחֶנּוּ אָבִי בִּשְׁמִי הוּא יְלַמֶּדְכֶם אֶת־כֹּל וְיַזְכִּירְכֶם אֶת־כֹּל אֲשֶׁר־הִגַּדְתִּי לָכֶם |
27 Εἰρήνην ἀφίημι ὑμῖν, εἰρήνην τὴν ἐμὴν δίδωμι ὑμῖν· οὐ καθὼς ὁ κόσμος δίδωσιν ἐγὼ δίδωμι ὑμῖν. μὴ ταρασσέσθω ὑμῶν ἡ καρδία μηδὲ δειλιάτω. | 27 שָׁלוֹם אַנִּיחַ לָכֶם אֶת־שְׁלוֹמִי אֶתֵּן לָכֶם לֹא כַּאֲשֶׁר יִתֵּן הָעוֹלָם אָנֹכִי נֹתֵן לָכֶם אַל־יִבָּהֵל לְבַבְכֶם וְאַל־יֵחָת |
28 ἠκούσατε ὅτι ἐγὼ εἶπον ὑμῖν· ὑπάγω καὶ ἔρχομαι πρὸς ὑμᾶς. εἰ ἠγαπᾶτέ με ἐχάρητε ἂν ὅτι πορεύομαι πρὸς τὸν πατέρα, ὅτι ὁ πατὴρ μείζων μού ἐστιν. | 28 הֲלֹא שְׁמַעְתֶּם כִּי אָמַרְתִּי אֲלֵיכֶם אֵלֶךְ־לִי וְאָשׁוּבָה אֲלֵיכֶם אִם־אָהֹב תֶּאֱהָבוּנִי כִּי־עַתָּה תִשְׂמְחוּ בְּאָמְרִי לָכֶם כִּי־הֹלֵךְ אֲנִי אֶל־הָאָב כִּי אָבִי גָּדוֹל מִמֶּנִּי |
29 καὶ νῦν εἴρηκα ὑμῖν πρὶν γενέσθαι, ἵνα ὅταν γένηται πιστεύσητε. | 29 וְעַתָּה הִנֵּה הִגַּדְתִּי זֹאת לָכֶם בְּטֶרֶם הֱיוֹתָהּ לְמַעַן בְּבוֹאָהּ תַּאֲמִינוּ |
30 Οὐκέτι πολλὰ λαλήσω μεθ’ ὑμῶν, ἔρχεται γὰρ ὁ τοῦ κόσμου ἄρχων· καὶ ἐν ἐμοὶ οὐκ ἔχει οὐδέν, | 30 לֹא־אַרְבֶּה עוֹד אֲמָרִים עִמָּכֶם כִּי יָבוֹא שַׂר הָעוֹלָם הַזֶּה וּבִי אֵין־לוֹ מְאוּמָה |
31 ἀλλ’ ἵνα γνῷ ὁ κόσμος ὅτι ἀγαπῶ τὸν πατέρα, καὶ καθὼς ἐνετείλατό μοι ὁ πατήρ, οὕτως ποιῶ. ἐγείρεσθε, ἄγωμεν ἐντεῦθεν. | 31 אַךְ לְמַעַן יֵדַע הָעוֹלָם כִּי אֶת־אָבִי אֲנִי אֹהֵב וְכַאֲשֶׁר צִוַּנִי אָבִי כֵּן אֲנִי עֹשֶׂה קוּמוּ וְנֵלְכָה מִזֶּה |