1 το λημμα ο ειδεν αμβακουμ ο προφητης | 1 L'oracle que reçut en vision Habaquq le prophète. |
2 εως τινος κυριε κεκραξομαι και ου μη εισακουσης βοησομαι προς σε αδικουμενος και ου σωσεις | 2 Jusques à quand, Yahvé, appellerai-je au secours sans que tu écoutes, crierai-je vers toi: "A laviolence!" sans que tu sauves? |
3 ινα τι μοι εδειξας κοπους και πονους επιβλεπειν ταλαιπωριαν και ασεβειαν εξ εναντιας μου γεγονεν κρισις και ο κριτης λαμβανει | 3 Pourquoi me fais-tu voir l'iniquité et regardes-tu l'oppression? Je ne vois que rapine et violence,c'est la dispute, et la discorde sévit! |
4 δια τουτο διεσκεδασται νομος και ου διεξαγεται εις τελος κριμα οτι ο ασεβης καταδυναστευει τον δικαιον ενεκεν τουτου εξελευσεται το κριμα διεστραμμενον | 4 Aussi la loi se meurt, plus jamais le droit ne paraît! Oui, l'impie traque le juste, aussi ne paraît plusqu'un droit fléchi! |
5 ιδετε οι καταφρονηται και επιβλεψατε και θαυμασατε θαυμασια και αφανισθητε διοτι εργον εγω εργαζομαι εν ταις ημεραις υμων ο ου μη πιστευσητε εαν τις εκδιηγηται | 5 Regardez parmi les peuples, voyez, soyez stupides et stupéfaits! Car j'accomplis de vos jours uneoeuvre que vous ne croiriez pas si on la racontait. |
6 διοτι ιδου εγω εξεγειρω εφ' υμας τους χαλδαιους τους μαχητας το εθνος το πικρον και το ταχινον το πορευομενον επι τα πλατη της γης του κατακληρονομησαι σκηνωματα ουκ αυτου | 6 Oui! voici que je suscite les Chaldéens, ce peuple farouche et fougueux, celui qui parcourt devastes étendues de pays pour s'emparer des demeures d'autrui. |
7 φοβερος και επιφανης εστιν εξ αυτου το κριμα αυτου εσται και το λημμα αυτου εξ αυτου εξελευσεται | 7 Il est terrible et redoutable, sa force fait son droit, sa grandeur! |
8 και εξαλουνται υπερ παρδαλεις οι ιπποι αυτου και οξυτεροι υπερ τους λυκους της αραβιας και εξιππασονται οι ιππεις αυτου και ορμησουσιν μακροθεν και πετασθησονται ως αετος προθυμος εις το φαγειν | 8 Ses chevaux sont plus rapides que panthères, plus mordants que loups du soir; ses cavaliersbondissent, ses cavaliers arrivent de loin, ils volent comme l'aigle qui fond pour dévorer. |
9 συντελεια εις ασεβεις ηξει ανθεστηκοτας προσωποις αυτων εξ εναντιας και συναξει ως αμμον αιχμαλωσιαν | 9 Tous arrivent pour le pillage, la face ardente comme un vent d'est; ils ramassent les captifs commedu sable! |
10 και αυτος εν βασιλευσιν εντρυφησει και τυραννοι παιγνια αυτου και αυτος εις παν οχυρωμα εμπαιξεται και βαλει χωμα και κρατησει αυτου | 10 Ce peuple se moque des rois, il tourne les princes en dérision. Il se rit de toutes forteresses: ilentasse de la terre et les prend! |
11 τοτε μεταβαλει το πνευμα και διελευσεται και εξιλασεται αυτη η ισχυς τω θεω μου | 11 Puis le vent a tourné et s'en est allé... Criminel qui fait de sa force son Dieu! |
12 ουχι συ απ' αρχης κυριε ο θεος ο αγιος μου και ου μη αποθανωμεν κυριε εις κριμα τεταχας αυτον και επλασεν με του ελεγχειν παιδειαν αυτου | 12 Dès les temps lointains n'es-tu pas Yahvé, mon Dieu, mon Saint, qui ne meurs pas? Tu l'avaisétabli, Yahvé, pour exercer le droit, tel un rocher, pour châtier, tu l'avais affermi! |
13 καθαρος οφθαλμος του μη οραν πονηρα και επιβλεπειν επι πονους ου δυνηση ινα τι επιβλεπεις επι καταφρονουντας παρασιωπηση εν τω καταπινειν ασεβη τον δικαιον | 13 Tes yeux sont trop purs pour voir le mal, tu ne peux regarder l'oppression. Pourquoi regardes-tules gens perfides, gardes-tu le silence quand l'impie engloutit un plus juste que lui? |
14 και ποιησεις τους ανθρωπους ως τους ιχθυας της θαλασσης και ως τα ερπετα τα ουκ εχοντα ηγουμενον | 14 Tu traites les humains comme les poissons de la mer, comme la gent qui frétille, sans maître! |
15 συντελειαν εν αγκιστρω ανεσπασεν και ειλκυσεν αυτον εν αμφιβληστρω και συνηγαγεν αυτον εν ταις σαγηναις αυτου ενεκεν τουτου ευφρανθησεται και χαρησεται η καρδια αυτου | 15 Il les prend tous à l'hameçon, les tire avec son filet, il les ramasse avec son épervier, et le voilàdans la joie, dans l'allégresse! |
16 ενεκεν τουτου θυσει τη σαγηνη αυτου και θυμιασει τω αμφιβληστρω αυτου οτι εν αυτοις ελιπανεν μεριδα αυτου και τα βρωματα αυτου εκλεκτα | 16 Aussi sacrifie-t-il à son filet, fait-il fumer des offrandes devant son épervier, car ils lui procurentde grasses portions et des mets plantureux. |
17 δια τουτο αμφιβαλει το αμφιβληστρον αυτου και δια παντος αποκτεννειν εθνη ου φεισεται | 17 Videra-t-il donc sans trêve son filet, massacrant les peuples sans pitié? |