ΑΜΒΑΚΟΥΜ - Abacuc - Habakkuk 1

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 το λημμα ο ειδεν αμβακουμ ο προφητης	1 Voici l’oracle qu’a reçu le prophète Habaquq dans une vision:
2 εως τινος κυριε κεκραξομαι και ου μη εισακουσης βοησομαι προς σε αδικουμενος και ου σωσεις	2 Jusqu’à quand, Yahvé, appellerai-je au secours sans que tu écoutes? Jusqu’à quand vais-je crier: “Violence!” sans que tu sauves?
3 ινα τι μοι εδειξας κοπους και πονους επιβλεπειν ταλαιπωριαν και ασεβειαν εξ εναντιας μου γεγονεν κρισις και ο κριτης λαμβανει	3 Pourquoi me fais-tu voir l’injustice? Tes yeux supportent-ils l’oppression? Je ne vois que pillage et violence; on vit de disputes et de querelles.
4 δια τουτο διεσκεδασται νομος και ου διεξαγεται εις τελος κριμα οτι ο ασεβης καταδυναστευει τον δικαιον ενεκεν τουτου εξελευσεται το κριμα διεστραμμενον	4 Du coup la loi a disparu, et la justice jamais n’arrive; tant que le méchant opprime le juste, la sentence est faussée.
5 ιδετε οι καταφρονηται και επιβλεψατε και θαυμασατε θαυμασια και αφανισθητε διοτι εργον εγω εργαζομαι εν ταις ημεραις υμων ο ου μη πιστευσητε εαν τις εκδιηγηται	5 Regardez, traîtres, observez: vous en serez abasourdis, car j’accomplirai de vos jours ce que vous ne croiriez pas si on vous le disait.
6 διοτι ιδου εγω εξεγειρω εφ' υμας τους χαλδαιους τους μαχητας το εθνος το πικρον και το ταχινον το πορευομενον επι τα πλατη της γης του κατακληρονομησαι σκηνωματα ουκ αυτου	6 Oui, voici que j’amène les Kaldéens, ce peuple farouche et brutal qui parcourt les étendues et s’empare de demeures qui ne sont pas à lui.
7 φοβερος και επιφανης εστιν εξ αυτου το κριμα αυτου εσται και το λημμα αυτου εξ αυτου εξελευσεται	7 Il est terrible et redoutable, il ne connaît de droit que le sien.
8 και εξαλουνται υπερ παρδαλεις οι ιπποι αυτου και οξυτεροι υπερ τους λυκους της αραβιας και εξιππασονται οι ιππεις αυτου και ορμησουσιν μακροθεν και πετασθησονται ως αετος προθυμος εις το φαγειν	8 Ses chevaux courent plus vite que le léopard, sont plus tenaces que les chacals du soir; ses cavaliers bondissent, de loin ils accourent, semblables à l’aigle qui fond sur sa proie.
9 συντελεια εις ασεβεις ηξει ανθεστηκοτας προσωποις αυτων εξ εναντιας και συναξει ως αμμον αιχμαλωσιαν	9 Tous arrivent pour le pillage, les yeux rivés sur ce qu’ils convoitent; ils ramassent les captifs comme grains de sable.
10 και αυτος εν βασιλευσιν εντρυφησει και τυραννοι παιγνια αυτου και αυτος εις παν οχυρωμα εμπαιξεται και βαλει χωμα και κρατησει αυτου	10 Ce peuple se moque des rois et n’a que faire des princes; il se joue des forteresses: il monte un remblai de terre et s’en empare.
11 τοτε μεταβαλει το πνευμα και διελευσεται και εξιλασεται αυτη η ισχυς τω θεω μου	11 Puis le vent change, il est passé… en criminel qui n’a de Dieu que sa force.
12 ουχι συ απ' αρχης κυριε ο θεος ο αγιος μου και ου μη αποθανωμεν κυριε εις κριμα τεταχας αυτον και επλασεν με του ελεγχειν παιδειαν αυτου	12 N’es-tu plus le Yahvé d’autrefois, mon Dieu et mon Saint qui ne peux mourir? As-tu fait de ce peuple, ô Yahvé, l’instrument de ta justice? L’as-tu choisi, ô mon Rocher, pour nous corriger?
13 καθαρος οφθαλμος του μη οραν πονηρα και επιβλεπειν επι πονους ου δυνηση ινα τι επιβλεπεις επι καταφρονουντας παρασιωπηση εν τω καταπινειν ασεβη τον δικαιον	13 Tu as les yeux trop purs pour souffrir le mal, tu ne peux regarder la souffrance; pourquoi regardes-tu les traîtres sans rien dire, quand un méchant dévore un plus juste que lui?
14 και ποιησεις τους ανθρωπους ως τους ιχθυας της θαλασσης και ως τα ερπετα τα ουκ εχοντα ηγουμενον	14 Tu traites les hommes comme les poissons de la mer, comme les serpents qui n’ont pas de maître;
15 συντελειαν εν αγκιστρω ανεσπασεν και ειλκυσεν αυτον εν αμφιβληστρω και συνηγαγεν αυτον εν ταις σαγηναις αυτου ενεκεν τουτου ευφρανθησεται και χαρησεται η καρδια αυτου	15 l’hameçon du Kaldéen les prend tous, il les tire dans son filet, il les ramasse dans sa nasse. Pour lui c’est la joie et la fête;
16 ενεκεν τουτου θυσει τη σαγηνη αυτου και θυμιασει τω αμφιβληστρω αυτου οτι εν αυτοις ελιπανεν μεριδα αυτου και τα βρωματα αυτου εκλεκτα	16 il offre un sacrifice à son filet, et de l’encens à sa nasse, car il leur doit la meilleure part, les aliments de premier choix.
17 δια τουτο αμφιβαλει το αμφιβληστρον αυτου και δια παντος αποκτεννειν εθνη ου φεισεται	17 Il ne cessera donc pas de tirer l’épée et de massacrer les hommes sans pitié?