Scrutatio

Martedi, 14 maggio 2024 - San Mattia ( Letture di oggi)

ΒΑΡΟΥΧ - Baruch 2


font
LXXDOUAI-RHEIMS
1 και εστησεν κυριος τον λογον αυτου ον ελαλησεν εφ' ημας και επι τους δικαστας ημων τους δικασαντας τον ισραηλ και επι τους βασιλεις ημων και επι τους αρχοντας ημων και επι ανθρωπον ισραηλ και ιουδα1 And now, O Lord Almighty, the God of Israel, the soul in anguish, and the troubled spirit crieth to thee:
2 ουκ εποιηθη υποκατω παντος του ουρανου καθα εποιησεν εν ιερουσαλημ κατα τα γεγραμμενα εν τω νομω μωυση2 Hear, O Lord, and have mercy, for thou art a merciful God, and have pity on us: for we have sinned before thee.
3 του φαγειν ημας ανθρωπον σαρκας υιου αυτου και ανθρωπον σαρκας θυγατρος αυτου3 For thou remainest for ever, and shall we perish everlastingly?
4 και εδωκεν αυτους υποχειριους πασαις ταις βασιλειαις ταις κυκλω ημων εις ονειδισμον και εις αβατον εν πασι τοις λαοις τοις κυκλω ου διεσπειρεν αυτους κυριος εκει4 O Lord Almighty, the God of Israel, hear now the prayer of the dead of Israel, and of their children, that have sinned before thee, and have not hearkened to the voice of the Lord their God, wherefore evils have cleaved fast to us.
5 και εγενηθησαν υποκατω και ουκ επανω οτι ημαρτομεν κυριω θεω ημων προς το μη ακουειν της φωνης αυτου5 Remember not the iniquities of our fathers, but think upon thy hand, and upon thy name at this time:
6 τω κυριω θεω ημων η δικαιοσυνη ημιν δε και τοις πατρασιν ημων η αισχυνη των προσωπων ως η ημερα αυτη6 For thou art the Lord our God, and we will praise thee, O Lord:
7 α ελαλησεν κυριος εφ' ημας παντα τα κακα ταυτα ηλθεν εφ' ημας7 Because for this end thou hast put thy fear in our hearts, to the intent that we should call upon thy name, and praise thee in our captivity, for we are converted from the iniquity of our fathers, who sinned before thee.
8 και ουκ εδεηθημεν του προσωπου κυριου του αποστρεψαι εκαστον απο των νοηματων της καρδιας αυτων της πονηρας8 And behold we are at this day in our captivity, whereby thou hast scattered us to be a reproach, and a curse, and an offence, according to all the iniquities of our fathers, who departed from thee, O Lord our God.
9 και εγρηγορησεν κυριος επι τοις κακοις και επηγαγε κυριος εφ' ημας οτι δικαιος ο κυριος επι παντα τα εργα αυτου α ενετειλατο ημιν9 Hear, O Israel, the commandments of life: give ear, that thou mayst learn wisdom.
10 και ουκ ηκουσαμεν της φωνης αυτου πορευεσθαι τοις προσταγμασιν κυριου οις εδωκεν κατα προσωπον ημων10 How happeneth it, O Israel, that thou art in thy enemies' land?
11 και νυν κυριε ο θεος ισραηλ ος εξηγαγες τον λαον σου εκ γης αιγυπτου εν χειρι κραταια και εν σημειοις και εν τερασιν και εν δυναμει μεγαλη και εν βραχιονι υψηλω και εποιησας σεαυτω ονομα ως η ημερα αυτη11 Thou art grown old in a strange country, thou art defiled with the dead: thou art counted with them that go down into hell.
12 ημαρτομεν ησεβησαμεν ηδικησαμεν κυριε ο θεος ημων επι πασιν τοις δικαιωμασιν σου12 Thou hast forsaken the fountain of wisdom :
13 αποστραφητω ο θυμος σου αφ' ημων οτι κατελειφθημεν ολιγοι εν τοις εθνεσιν ου διεσπειρας ημας εκει13 For if thou hadst walked in the way of God, thou hadst surely dwelt in peace for ever.
14 εισακουσον κυριε της προσευχης ημων και της δεησεως ημων και εξελου ημας ενεκεν σου και δος ημιν χαριν κατα προσωπον των αποικισαντων ημας14 Learn where is wisdom, where is strength, where is understanding: that thou mayst know also where is length of days and life, where is the light of the eyes, and peace.
15 ινα γνω πασα η γη οτι συ κυριος ο θεος ημων οτι το ονομα σου επεκληθη επι ισραηλ και επι το γενος αυτου15 Who hath found out her place? and who hath gone in to her treasures?
16 κυριε κατιδε εκ του οικου του αγιου σου και εννοησον εις ημας κλινον κυριε το ους σου και ακουσον16 Where are the princes of the nations, and they that rule over the beasts that are upon the earth?
17 ανοιξον κυριε τους οφθαλμους σου και ιδε οτι ουχ οι τεθνηκοτες εν τω αδη ων ελημφθη το πνευμα αυτων απο των σπλαγχνων αυτων δωσουσιν δοξαν και δικαιωμα τω κυριω17 That take their diversion with the birds of the air.
18 αλλα η ψυχη η λυπουμενη επι το μεγεθος ο βαδιζει κυπτον και ασθενουν και οι οφθαλμοι οι εκλειποντες και η ψυχη η πεινωσα δωσουσιν σοι δοξαν και δικαιοσυνην κυριε18 That hoard up silver and gold, wherein men trust, and there is no end of their getting? who work in silver and are solicitous, and their works are unsearchable.
19 οτι ουκ επι τα δικαιωματα των πατερων ημων και των βασιλεων ημων ημεις καταβαλλομεν τον ελεον ημων κατα προσωπον σου κυριε ο θεος ημων19 They are cut off, and are gone down to hell, and others are risen up in their place.
20 οτι ενηκας τον θυμον σου και την οργην σου εις ημας καθαπερ ελαλησας εν χειρι των παιδων σου των προφητων λεγων20 Young men have seen the light, and dwelt upon the earth: but the way of knowledge they have not known,
21 ουτως ειπεν κυριος κλινατε τον ωμον υμων και εργασασθε τω βασιλει βαβυλωνος και καθισατε επι την γην ην εδωκα τοις πατρασιν υμων21 Nor have they understood the paths thereof, neither have their children received it, it is far from their face.
22 και εαν μη ακουσητε της φωνης κυριου εργασασθαι τω βασιλει βαβυλωνος22 It hath not been heard of in the land of Chanaan, neither hath it been seen in Theman.
23 εκλειψειν ποιησω εκ πολεων ιουδα και εξωθεν ιερουσαλημ φωνην ευφροσυνης και φωνην χαρμοσυνης φωνην νυμφιου και φωνην νυμφης και εσται πασα η γη εις αβατον απο ενοικουντων23 The children of Agar also, that search after the wisdom that is of the earth, the merchants of Merrha, and of Theman, and the tellers of fables, and searchers of prudence and understanding: but the way of wisdom they have not known, neither have they remembered her paths.
24 και ουκ ηκουσαμεν της φωνης σου εργασασθαι τω βασιλει βαβυλωνος και εστησας τους λογους σου ους ελαλησας εν χερσιν των παιδων σου των προφητων του εξενεχθηναι τα οστα βασιλεων ημων και τα οστα των πατερων ημων εκ του τοπου αυτων24 O Israel, how great is the house of God, and how vast is the place of his possession!
25 και ιδου εστιν εξερριμμενα τω καυματι της ημερας και τω παγετω της νυκτος και απεθανοσαν εν πονοις πονηροις εν λιμω και εν ρομφαια και εν αποστολη25 It is great, and hath no end: it is high and immense.
26 και εθηκας τον οικον ου επεκληθη το ονομα σου επ' αυτω ως η ημερα αυτη δια πονηριαν οικου ισραηλ και οικου ιουδα26 There were the giants, those renowned men that were from the beginning, of great stature, expert in war.
27 και εποιησας εις ημας κυριε ο θεος ημων κατα πασαν επιεικειαν σου και κατα παντα οικτιρμον σου τον μεγαν27 The Lord chose not them, neither did they find the way of knowledge: therefore did they perish.
28 καθα ελαλησας εν χειρι παιδος σου μωυση εν ημερα εντειλαμενου σου αυτω γραψαι τον νομον σου εναντιον υιων ισραηλ λεγων28 And because they had not wisdom, they perished through their folly.
29 εαν μη ακουσητε της φωνης μου η μην η βομβησις η μεγαλη η πολλη αυτη αποστρεψει εις μικραν εν τοις εθνεσιν ου διασπερω αυτους εκει29 Who hath gone up into heaven, and taken her, and brought her down from the clouds?
30 οτι εγνων οτι ου μη ακουσωσιν μου οτι λαος σκληροτραχηλος εστιν και επιστρεψουσιν επι καρδιαν αυτων εν γη αποικισμου αυτων30 Who hath passed over the sea, and found her, and brought her preferably to chosen gold?
31 και γνωσονται οτι εγω κυριος ο θεος αυτων και δωσω αυτοις καρδιαν και ωτα ακουοντα31 There is none that is able to know her ways, nor that can search out her paths :
32 και αινεσουσιν με εν γη αποικισμου αυτων και μνησθησονται του ονοματος μου32 But he that knoweth all things, knoweth her, and hath found her out with his understanding: he that prepared the earth for evermore, and filled it with cattle and fourfooted beasts:
33 και αποστρεψουσιν απο του νωτου αυτων του σκληρου και απο πονηρων πραγματων αυτων οτι μνησθησονται της οδου πατερων αυτων των αμαρτοντων εναντι κυριου33 He that sendeth forth light, and it goeth: and hath called it, and it obeyeth him with trembling.
34 και αποστρεψω αυτους εις την γην ην ωμοσα τοις πατρασιν αυτων τω αβρααμ και τω ισαακ και τω ιακωβ και κυριευσουσιν αυτης και πληθυνω αυτους και ου μη σμικρυνθωσιν34 And the stars have given light in their watches, and rejoiced:
35 και στησω αυτοις διαθηκην αιωνιον του ειναι με αυτοις εις θεον και αυτοι εσονται μοι εις λαον και ου κινησω ετι τον λαον μου ισραηλ απο της γης ης εδωκα αυτοις35 They were called, and they said: Here we are: and with cheerfuIness they have shined forth to him that made them.
36 This is our God, and there shall no other be accounted of in comparison of him.
37 He found out all the way of knowledge, and gave it to Jacob his servant, and to Israel his beloved.
38 Afterwards he was seen upon earth, and conversed with men.