1 ου ποιησετε υμιν αυτοις χειροποιητα ουδε γλυπτα ουδε στηλην αναστησετε υμιν ουδε λιθον σκοπον θησετε εν τη γη υμων προσκυνησαι αυτω εγω ειμι κυριος ο θεος υμων | 1 - Io il Signore Dio vostro. Non vi farete idolo nè scultura; non erigerete pilastri, nè porrete nella vostra terra segnali cospicui per adorarli. Son io infatti il Signore Dio vostro. |
2 τα σαββατα μου φυλαξεσθε και απο των αγιων μου φοβηθησεσθε εγω ειμι κυριος | 2 Osservate i miei sabati, ed accostatevi con timore al mio santuario. Io il Signore. |
3 εαν τοις προσταγμασιν μου πορευησθε και τας εντολας μου φυλασσησθε και ποιησητε αυτας | 3 Se camminerete secondo i miei precetti, se osserverete i miei comandamenti e li eseguirete, io vi darò le piogge ai loro tempi, |
4 και δωσω τον υετον υμιν εν καιρω αυτου και η γη δωσει τα γενηματα αυτης και τα ξυλα των πεδιων αποδωσει τον καρπον αυτων | 4 la terra darà i suoi prodotti, e gli alberi saranno pieni di frutti; |
5 και καταλημψεται υμιν ο αλοητος τον τρυγητον και ο τρυγητος καταλημψεται τον σπορον και φαγεσθε τον αρτον υμων εις πλησμονην και κατοικησετε μετα ασφαλειας επι της γης υμων | 5 la battitura delle mèssi durerà sino alla vendemmia, e la vendemmia sino alla sementa; mangerete del vostro pane a sazietà, e senza paura abiterete nella vostra terra. |
6 και πολεμος ου διελευσεται δια της γης υμων και δωσω ειρηνην εν τη γη υμων και κοιμηθησεσθε και ουκ εσται υμας ο εκφοβων και απολω θηρια πονηρα εκ της γης υμων | 6 Farò esser pace ne' vostri possessi; dormirete, nè vi sarà chi vi metta spavento. Vi libererò dalle bestie feroci, e la guerra non entrerà nei vostri confini. |
7 και διωξεσθε τους εχθρους υμων και πεσουνται εναντιον υμων φονω | 7 Inseguirete i vostri nemici, e cadranno innanzi a voi; |
8 και διωξονται εξ υμων πεντε εκατον και εκατον υμων διωξονται μυριαδας και πεσουνται οι εχθροι υμων εναντιον υμων μαχαιρα | 8 cinque de' vostri metteranno in fuga cento di fuori, e cento di voi diecimila di loro; i vostri nemici periranno di spada dinanzi a voi. |
9 και επιβλεψω εφ' υμας και αυξανω υμας και πληθυνω υμας και στησω την διαθηκην μου μεθ' υμων | 9 Guarderò a voi, e vi farò crescere; vi moltiplicherete, ed io raffermerò con voi il mio patto. |
10 και φαγεσθε παλαια και παλαια παλαιων και παλαια εκ προσωπου νεων εξοισετε | 10 Mangerete del vecchio e del vecchissimo, ed al sopravvenire del nuovo butterete via il vecchio. |
11 και θησω την διαθηκην μου εν υμιν και ου βδελυξεται η ψυχη μου υμας | 11 Porrò in mezzo a voi la mia dimora, e l'anima mia non si rifletterà. |
12 και εμπεριπατησω εν υμιν και εσομαι υμων θεος και υμεις εσεσθε μου λαος | 12 Camminerò in mezzo a voi; io sarò il vostro Dio, e voi il mio popolo. |
13 εγω ειμι κυριος ο θεος υμων ο εξαγαγων υμας εκ γης αιγυπτου οντων υμων δουλων και συνετριψα τον δεσμον του ζυγου υμων και ηγαγον υμας μετα παρρησιας | 13 Io il Signore Dio vostro, che vi condussi via dalla terra degli Egiziani affinchè non foste più loro schiavi e che spezzai le catene dal vostro collo, acciò camminaste a testa alta. |
14 εαν δε μη υπακουσητε μου μηδε ποιησητε τα προσταγματα μου ταυτα | 14 Ma se non mi ascolterete, se non farete tutto quello ch'io v'ho comandato, |
15 αλλα απειθησητε αυτοις και τοις κριμασιν μου προσοχθιση η ψυχη υμων ωστε υμας μη ποιειν πασας τας εντολας μου ωστε διασκεδασαι την διαθηκην μου | 15 se disprezzerete le mie leggi, e non terrete conto dei miei ordini, non facendo quello che io ho stabilito, e rendendo inutile il mio patto con voi, |
16 και εγω ποιησω ουτως υμιν και επισυστησω εφ' υμας την αποριαν την τε ψωραν και τον ικτερον και σφακελιζοντας τους οφθαλμους υμων και την ψυχην υμων εκτηκουσαν και σπερειτε δια κενης τα σπερματα υμων και εδονται οι υπεναντιοι υμων | 16 io allora farò con voi così: Vi visiterò prontamente con l'angustia e con un fuoco che v'abbruci gli occhi, e vi consumi la vita. Invano seminerete, perchè la vostra semente sarà divorata dagli avversari. |
17 και επιστησω το προσωπον μου εφ' υμας και πεσεισθε εναντιον των εχθρων υμων και διωξονται υμας οι μισουντες υμας και φευξεσθε ουθενος διωκοντος υμας | 17 Vi guarderò sdegnato; cadrete davanti ai vostri nemici, e sarete soggiogati da quelli che vi odiano; vi darete alla fuga senza che nessuno v'insegua. |
18 και εαν εως τουτου μη υπακουσητε μου και προσθησω του παιδευσαι υμας επτακις επι ταις αμαρτιαις υμων | 18 Se poi anche allora non m'obbedirete, crescerò sette volte i castighi dei vostri peccati, |
19 και συντριψω την υβριν της υπερηφανιας υμων και θησω τον ουρανον υμιν σιδηρουν και την γην υμων ωσει χαλκην | 19 e spezzerò la durezza della vostra superbia. Farò che il cielo sopra voi sia come di ferro, e la terra come di bronzo; |
20 και εσται εις κενον η ισχυς υμων και ου δωσει η γη υμων τον σπορον αυτης και το ξυλον του αγρου υμων ου δωσει τον καρπον αυτου | 20 le vostre fatiche saranno gettate invano; la terra non germoglierà e gli alberi non daranno frutto. |
21 και εαν μετα ταυτα πορευησθε πλαγιοι και μη βουλησθε υπακουειν μου προσθησω υμιν πληγας επτα κατα τας αμαρτιας υμων | 21 Se vi metterete in contrasto con me, e non mi vorrete ascoltare, aumenterò del settuplo le vostre piaghe pei vostri peccati; |
22 και αποστελω εφ' υμας τα θηρια τα αγρια της γης και κατεδεται υμας και εξαναλωσει τα κτηνη υμων και ολιγοστους ποιησει υμας και ερημωθησονται αι οδοι υμων | 22 manderò contro di voi le fiere della campagna che divoreranno voi ed il vostro bestiame, vi ridurranno tutti a piccol numero e renderanno deserte le vostre strade. |
23 και επι τουτοις εαν μη παιδευθητε αλλα πορευησθε προς με πλαγιοι | 23 Che se neanche allora vorrete ricevere la correzione, ma vi moverete contro di me, |
24 πορευσομαι καγω μεθ' υμων θυμω πλαγιω και παταξω υμας καγω επτακις αντι των αμαρτιων υμων | 24 anch'io mi moverò contro di voi, e vi percoterò sette volte più pei vostri peccati. |
25 και επαξω εφ' υμας μαχαιραν εκδικουσαν δικην διαθηκης και καταφευξεσθε εις τας πολεις υμων και εξαποστελω θανατον εις υμας και παραδοθησεσθε εις χειρας εχθρων | 25 Farò venire su voi la spada a vendicare il mio patto; se vi rifugerete nelle città, manderò in mezzo a voi la pestilenza; e vi darete nelle mani dei vostri nemici, |
26 εν τω θλιψαι υμας σιτοδεια αρτων και πεψουσιν δεκα γυναικες τους αρτους υμων εν κλιβανω ενι και αποδωσουσιν τους αρτους υμων εν σταθμω και φαγεσθε και ου μη εμπλησθητε | 26 dopo che io avrò spezzato il sostegno del vostro pane, di maniera che dieci donne potranno cuocere il pane in un solo forno, e lo distribuiranno a peso; mangerete, e non vi sazierete. |
27 εαν δε επι τουτοις μη υπακουσητε μου και πορευησθε προς με πλαγιοι | 27 Se poi nemmeno con questo mi ascolterete, ma procederete contro di me, |
28 και αυτος πορευσομαι μεθ' υμων εν θυμω πλαγιω και παιδευσω υμας εγω επτακις κατα τας αμαρτιας υμων | 28 ed io procederò contro di voi con altrettanto furore, e vi castigherò con sette piaghe pei peccati, |
29 και φαγεσθε τας σαρκας των υιων υμων και τας σαρκας των θυγατερων υμων φαγεσθε | 29 in guisa che mangerete le carni de' vostri figliuoli e delle vostre figliuole. |
30 και ερημωσω τας στηλας υμων και εξολεθρευσω τα ξυλινα χειροποιητα υμων και θησω τα κωλα υμων επι τα κωλα των ειδωλων υμων και προσοχθιει η ψυχη μου υμιν | 30 Sconvolgerò le vostre colline, e ne spezzerò i simulacri. Cadrete fra i rottami de' vostri idoli, e la mia anima v'avrà in abominio, |
31 και θησω τας πολεις υμων ερημους και εξερημωσω τα αγια υμων και ου μη οσφρανθω της οσμης των θυσιων υμων | 31 così che ridurrò in solitudine le vostre città, farò deserti i vostri santuari, nè più vi riceverò l'odore graditissimo [dei vostri sacrifizi]. |
32 και εξερημωσω εγω την γην υμων και θαυμασονται επ' αυτη οι εχθροι υμων οι ενοικουντες εν αυτη | 32 Desolerò la vostra terra, e ne stupiranno i vostri nemici, quando saranno essi divenuti suoi abitanti. |
33 και διασπερω υμας εις τα εθνη και εξαναλωσει υμας επιπορευομενη η μαχαιρα και εσται η γη υμων ερημος και αι πολεις υμων εσονται ερημοι | 33 Voi poi vi disperderò fra le genti, e sguainerò dietro a voi la spada; la vostra terra sarà deserta, e le vostre città diroccate. |
34 τοτε ευδοκησει η γη τα σαββατα αυτης και πασας τας ημερας της ερημωσεως αυτης και υμεις εσεσθε εν τη γη των εχθρων υμων τοτε σαββατιει η γη και ευδοκησει τα σαββατα αυτης | 34 Allora la terra si godrà i suoi sabati in tutto il tempo nel quale sarà deserta, e voi sarete |
35 πασας τας ημερας της ερημωσεως αυτης σαββατιει α ουκ εσαββατισεν εν τοις σαββατοις υμων ηνικα κατωκειτε αυτην | 35 in terra nemica; farà i sabati, e si riposerà nei sabati della sua solitudine, perchè non si riposò nei sabati vostri quando l'abitavate voi. |
36 και τοις καταλειφθεισιν εξ υμων επαξω δειλιαν εις την καρδιαν αυτων εν τη γη των εχθρων αυτων και διωξεται αυτους φωνη φυλλου φερομενου και φευξονται ως φευγοντες απο πολεμου και πεσουνται ουθενος διωκοντος | 36 Ed a quelli di voi che rimarranno, metterò in cuore lo spavento nelle terre de' loro nemici; il rumore d'una foglia volante li atterrirà e la fuggiranno come se fosse una spada. Cadranno, senza che alcuno li insegua, |
37 και υπεροψεται ο αδελφος τον αδελφον ωσει εν πολεμω ουθενος κατατρεχοντος και ου δυνησεσθε αντιστηναι τοις εχθροις υμων | 37 cadranno gli uni sugli altri i fratelli, come se fuggissero in battaglia; nessuno di voi oserà resistere ai nemici. |
38 και απολεισθε εν τοις εθνεσιν και κατεδεται υμας η γη των εχθρων υμων | 38 Perirete fra le nazioni, ed una terra nemica vi consumerà. |
39 και οι καταλειφθεντες αφ' υμων καταφθαρησονται δια τας αμαρτιας υμων εν τη γη των εχθρων αυτων τακησονται | 39 Che se alcuni di quelli sopravviveranno, si stringeranno per le proprie iniquità nella terra dei loro nemici, e saranno flagellati pei peccati dei loro padri e propri, |
40 και εξαγορευσουσιν τας αμαρτιας αυτων και τας αμαρτιας των πατερων αυτων οτι παρεβησαν και υπερειδον με και οτι επορευθησαν εναντιον μου πλαγιοι | 40 sinchè confessino le iniquità proprie e de' loro maggiori, con le quali mi si rivoltarono, e mossero contro di me. |
41 και εγω επορευθην μετ' αυτων εν θυμω πλαγιω και απολω αυτους εν τη γη των εχθρων αυτων τοτε εντραπησεται η καρδια αυτων η απεριτμητος και τοτε ευδοκησουσιν τας αμαρτιας αυτων | 41 Moverò dunque anch'io contro di loro, e li ridurrò in terra nemica, sinchè si penta l'incirconciso lor cuore; allora pregheranno pei propri peccati. |
42 και μνησθησομαι της διαθηκης ιακωβ και της διαθηκης ισαακ και της διαθηκης αβρααμ μνησθησομαι και της γης μνησθησομαι | 42 Ed io mi ricorderò del mio patto, da me concluso con Giacobbe, Isacco ed Abramo; mi ricorderò anche di quella terra, |
43 και η γη εγκαταλειφθησεται υπ' αυτων τοτε προσδεξεται η γη τα σαββατα αυτης εν τω ερημωθηναι αυτην δι' αυτους και αυτοι προσδεξονται τας αυτων ανομιας ανθ' ων τα κριματα μου υπερειδον και τοις προσταγμασιν μου προσωχθισαν τη ψυχη αυτων | 43 la quale, abbandonata da loro, si sarà goduta i suoi sabati, ridotta in solitudine a causa di loro. Essi allora chiederanno perdono de' loro misfatti, dell'aver rigettati i miei comandamenti e diprezzate le mie leggi. |
44 και ουδ' ως οντων αυτων εν τη γη των εχθρων αυτων ουχ υπερειδον αυτους ουδε προσωχθισα αυτοις ωστε εξαναλωσαι αυτους του διασκεδασαι την διαθηκην μου την προς αυτους οτι εγω ειμι κυριος ο θεος αυτων | 44 Eppure, anche quand'erano in terra nemica, non li rigettai del tutto nè così li disprezzai da annientarli, e render vano il patto mio con loro. Perchè io sono il Signore Dio loro, |
45 και μνησθησομαι αυτων της διαθηκης της προτερας οτε εξηγαγον αυτους εκ γης αιγυπτου εξ οικου δουλειας εναντι των εθνων του ειναι αυτων θεος εγω ειμι κυριος | 45 e mi ricorderò del patto mio antico, di quando in faccia alle nazioni li cavai dalla terra d'Egitto, per esser il loro Dio. Io il Signore -». Questi son gli ordini, i comandamenti e le leggi che il Signore sul monte Sinai stabilì fra sè ed i figli d'Israele, per mezzo di Mosè. |
46 ταυτα τα κριματα και τα προσταγματα και ο νομος ον εδωκεν κυριος ανα μεσον αυτου και ανα μεσον των υιων ισραηλ εν τω ορει σινα εν χειρι μωυση | |