ΛΕΥΙΤΙΚΟΝ - Levitico - Leviticus 26

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 ου ποιησετε υμιν αυτοις χειροποιητα ουδε γλυπτα ουδε στηλην αναστησετε υμιν ουδε λιθον σκοπον θησετε εν τη γη υμων προσκυνησαι αυτω εγω ειμι κυριος ο θεος υμων	1 Vous ne vous ferez pas d’idoles. Vous ne dresserez pas de statues ou de stèles. Vous ne placerez pas dans votre pays des pierres sculptées pour vous prosterner devant elles: je suis Yahvé votre Dieu!
2 τα σαββατα μου φυλαξεσθε και απο των αγιων μου φοβηθησεσθε εγω ειμι κυριος	2 Vous observerez mes sabbats et vous respecterez mon sanctuaire: je suis Yahvé!
3 εαν τοις προσταγμασιν μου πορευησθε και τας εντολας μου φυλασσησθε και ποιησητε αυτας	3 Si vous suivez mes lois, si vous observez mes commandements et les mettez en pratique,
4 και δωσω τον υετον υμιν εν καιρω αυτου και η γη δωσει τα γενηματα αυτης και τα ξυλα των πεδιων αποδωσει τον καρπον αυτων	4 je vous enverrai la pluie en sa saison; la terre donnera ses produits et les arbres des champs leurs fruits.
5 και καταλημψεται υμιν ο αλοητος τον τρυγητον και ο τρυγητος καταλημψεται τον σπορον και φαγεσθε τον αρτον υμων εις πλησμονην και κατοικησετε μετα ασφαλειας επι της γης υμων	5 Le battage du blé se prolongera chez vous jusqu’à la vendange, et le temps de la vendange rejoindra celui des semailles. Vous ne manquerez jamais de pain et vous habiterez en paix dans votre pays.
6 και πολεμος ου διελευσεται δια της γης υμων και δωσω ειρηνην εν τη γη υμων και κοιμηθησεσθε και ουκ εσται υμας ο εκφοβων και απολω θηρια πονηρα εκ της γης υμων	6 Je donnerai la paix à votre pays et vous dormirez sans que personne ne vous inquiète. Je ferai disparaître du pays les bêtes féroces, et l’épée ne traversera pas votre pays.
7 και διωξεσθε τους εχθρους υμων και πεσουνται εναντιον υμων φονω	7 Vous poursuivrez vos ennemis et ils tomberont sous votre épée,
8 και διωξονται εξ υμων πεντε εκατον και εκατον υμων διωξονται μυριαδας και πεσουνται οι εχθροι υμων εναντιον υμων μαχαιρα	8 cinq d’entre vous en poursuivront cent, et cent d’entre vous en poursuivront dix mille; vos ennemis tomberont sous votre épée.
9 και επιβλεψω εφ' υμας και αυξανω υμας και πληθυνω υμας και στησω την διαθηκην μου μεθ' υμων	9 Je m’intéresserai à vous et je ferai honneur à mon alliance avec vous: je vous ferai fructifier et vous vous multiplierez,
10 και φαγεσθε παλαια και παλαια παλαιων και παλαια εκ προσωπου νεων εξοισετε	10 vous n’aurez pas fini de manger l’ancienne récolte que la nouvelle sera déjà là.
11 και θησω την διαθηκην μου εν υμιν και ου βδελυξεται η ψυχη μου υμας	11 Je mettrai ma Demeure au milieu de vous et je ne vous prendrai pas en horreur.
12 και εμπεριπατησω εν υμιν και εσομαι υμων θεος και υμεις εσεσθε μου λαος	12 Je me promènerai au milieu de vous, je serai votre Dieu et vous serez mon peuple.
13 εγω ειμι κυριος ο θεος υμων ο εξαγαγων υμας εκ γης αιγυπτου οντων υμων δουλων και συνετριψα τον δεσμον του ζυγου υμων και ηγαγον υμας μετα παρρησιας	13 Car je suis Yahvé, votre Dieu, qui vous ai fait sortir du pays d’Égypte pour mettre fin à votre esclavage. J’ai brisé le joug qui pesait sur vous et je vous ai fait marcher la tête haute.
14 εαν δε μη υπακουσητε μου μηδε ποιησητε τα προσταγματα μου ταυτα	14 Mais si vous ne m’écoutez pas, si vous ne mettez pas en pratique tous ces commandements,
15 αλλα απειθησητε αυτοις και τοις κριμασιν μου προσοχθιση η ψυχη υμων ωστε υμας μη ποιειν πασας τας εντολας μου ωστε διασκεδασαι την διαθηκην μου	15 si vous méprisez mes préceptes et rejetez mes ordonnances, si vous violez mon alliance au lieu de pratiquer tous mes commandements,
16 και εγω ποιησω ουτως υμιν και επισυστησω εφ' υμας την αποριαν την τε ψωραν και τον ικτερον και σφακελιζοντας τους οφθαλμους υμων και την ψυχην υμων εκτηκουσαν και σπερειτε δια κενης τα σπερματα υμων και εδονται οι υπεναντιοι υμων	16 voici ce qu’à mon tour je ferai: j’enverrai contre vous la terreur, la peste et la fièvre. Vos yeux s’affaibliront et votre santé déclinera. Vous sèmerez mais vos ennemis mangeront la récolte.
17 και επιστησω το προσωπον μου εφ' υμας και πεσεισθε εναντιον των εχθρων υμων και διωξονται υμας οι μισουντες υμας και φευξεσθε ουθενος διωκοντος υμας	17 Je me joindrai à vos adversaires et vous serez battus par vos ennemis. Ceux qui vous haïssent domineront sur vous et vous fuirez alors même que personne ne vous poursuit.
18 και εαν εως τουτου μη υπακουσητε μου και προσθησω του παιδευσαι υμας επτακις επι ταις αμαρτιαις υμων	18 Et si après tout cela vous ne m’écoutez pas, je vous châtierai sept fois plus que vous n’aurez péché,
19 και συντριψω την υβριν της υπερηφανιας υμων και θησω τον ουρανον υμιν σιδηρουν και την γην υμων ωσει χαλκην	19 jusqu’à briser votre orgueilleuse puissance. Les cieux seront pour vous de fer et votre terre sera de bronze.
20 και εσται εις κενον η ισχυς υμων και ου δωσει η γη υμων τον σπορον αυτης και το ξυλον του αγρου υμων ου δωσει τον καρπον αυτου	20 Vous dépenserez vos forces sans résultat; votre terre ne donnera plus sa récolte et les arbres de la terre ne donneront plus leurs fruits.
21 και εαν μετα ταυτα πορευησθε πλαγιοι και μη βουλησθε υπακουειν μου προσθησω υμιν πληγας επτα κατα τας αμαρτιας υμων	21 Si vous continuez de me résister et ne voulez pas m’écouter, je vous frapperai sept fois plus que vous n’aurez péché.
22 και αποστελω εφ' υμας τα θηρια τα αγρια της γης και κατεδεται υμας και εξαναλωσει τα κτηνη υμων και ολιγοστους ποιησει υμας και ερημωθησονται αι οδοι υμων	22 Je lâcherai contre vous les animaux sauvages qui dévoreront vos enfants et déchireront votre bétail; je vous réduirai à presque rien et vos chemins deviendront déserts.
23 και επι τουτοις εαν μη παιδευθητε αλλα πορευησθε προς με πλαγιοι	23 Si après tout cela vous ne vous laissez pas corriger par moi, si vous me résistez encore,
24 πορευσομαι καγω μεθ' υμων θυμω πλαγιω και παταξω υμας καγω επτακις αντι των αμαρτιων υμων	24 moi aussi je vous résisterai et je vous frapperai sept fois plus que vous n’aurez péché.
25 και επαξω εφ' υμας μαχαιραν εκδικουσαν δικην διαθηκης και καταφευξεσθε εις τας πολεις υμων και εξαποστελω θανατον εις υμας και παραδοθησεσθε εις χειρας εχθρων	25 Je ferai venir contre vous l’épée qui vengera mon Alliance. Quand vous vous réfugierez dans vos villes, j’enverrai la peste au milieu de vous et vous serez livrés aux mains de vos ennemis.
26 εν τω θλιψαι υμας σιτοδεια αρτων και πεψουσιν δεκα γυναικες τους αρτους υμων εν κλιβανω ενι και αποδωσουσιν τους αρτους υμων εν σταθμω και φαγεσθε και ου μη εμπλησθητε	26 Je vous priverai de pain, à tel point que dix femmes le cuiront dans un seul four. Elles vous donneront le pain si mesuré que vous mangerez sans vous rassasier.
27 εαν δε επι τουτοις μη υπακουσητε μου και πορευησθε προς με πλαγιοι	27 Si après tout cela vous ne m’écoutez toujours pas et me résistez encore,
28 και αυτος πορευσομαι μεθ' υμων εν θυμω πλαγιω και παιδευσω υμας εγω επτακις κατα τας αμαρτιας υμων	28 je m’en prendrai à vous avec colère et je vous châtierai sept fois plus que vous n’aurez péché.
29 και φαγεσθε τας σαρκας των υιων υμων και τας σαρκας των θυγατερων υμων φαγεσθε	29 Vous mangerez la chair de vos fils et la chair de vos filles.
30 και ερημωσω τας στηλας υμων και εξολεθρευσω τα ξυλινα χειροποιητα υμων και θησω τα κωλα υμων επι τα κωλα των ειδωλων υμων και προσοχθιει η ψυχη μου υμιν	30 Je détruirai vos hauts-lieux et je briserai vos pierres dressées. Je jetterai vos cadavres sur les cadavres de vos sales idoles et je vous rejetterai avec dégoût.
31 και θησω τας πολεις υμων ερημους και εξερημωσω τα αγια υμων και ου μη οσφρανθω της οσμης των θυσιων υμων	31 Je réduirai vos villes en ruines et je détruirai vos sanctuaires, je me détournerai de l’odeur de vos sacrifices.
32 και εξερημωσω εγω την γην υμων και θαυμασονται επ' αυτη οι εχθροι υμων οι ενοικουντες εν αυτη	32 Et je dévasterai le pays au point que vos ennemis en seront étonnés quand ils viendront l’habiter.
33 και διασπερω υμας εις τα εθνη και εξαναλωσει υμας επιπορευομενη η μαχαιρα και εσται η γη υμων ερημος και αι πολεις υμων εσονται ερημοι	33 Je vous disperserai parmi les nations et je dégainerai contre vous l’épée. Votre pays sera dévasté, et vos villes resteront en ruines.
34 τοτε ευδοκησει η γη τα σαββατα αυτης και πασας τας ημερας της ερημωσεως αυτης και υμεις εσεσθε εν τη γη των εχθρων υμων τοτε σαββατιει η γη και ευδοκησει τα σαββατα αυτης	34 Alors la terre jouira de ses repos sabbatiques tout le temps que durera votre exil et que vous serez dans le pays de vos ennemis. Oui, la terre se reposera et elle aura son repos.
35 πασας τας ημερας της ερημωσεως αυτης σαββατιει α ουκ εσαββατισεν εν τοις σαββατοις υμων ηνικα κατωκειτε αυτην	35 Durant tout le temps de son abandon elle aura le repos, puisqu’elle n’avait pas connu de sabbat lorsque vous l’habitiez.
36 και τοις καταλειφθεισιν εξ υμων επαξω δειλιαν εις την καρδιαν αυτων εν τη γη των εχθρων αυτων και διωξεται αυτους φωνη φυλλου φερομενου και φευξονται ως φευγοντες απο πολεμου και πεσουνται ουθενος διωκοντος	36 Je mettrai la panique au cœur de tous ceux d’entre vous qui survivront dans le pays de leurs ennemis. Au seul bruit d’une feuille qui s’agite, ils fuiront comme on fuit devant l’épée, ils tomberont sans que personne ne les poursuive,
37 και υπεροψεται ο αδελφος τον αδελφον ωσει εν πολεμω ουθενος κατατρεχοντος και ου δυνησεσθε αντιστηναι τοις εχθροις υμων	37 ils trébucheront les uns sur les autres, comme fuyant l’épée, alors que personne ne les poursuit. Vous ne pourrez pas résister à vos ennemis.
38 και απολεισθε εν τοις εθνεσιν και κατεδεται υμας η γη των εχθρων υμων	38 Vous mourrez sur la terre des autres nations et le pays de vos ennemis vous dévorera.
39 και οι καταλειφθεντες αφ' υμων καταφθαρησονται δια τας αμαρτιας υμων εν τη γη των εχθρων αυτων τακησονται	39 Ceux qui resteront pourriront en terre étrangère à cause de leurs péchés, et à cause des péchés de leurs pères qu’ils portent encore sur eux.
40 και εξαγορευσουσιν τας αμαρτιας αυτων και τας αμαρτιας των πατερων αυτων οτι παρεβησαν και υπερειδον με και οτι επορευθησαν εναντιον μου πλαγιοι	40 Alors ils confesseront leurs péchés et les fautes de leurs pères, les infidélités qu’ils ont commises contre moi quand ils me résistaient,
41 και εγω επορευθην μετ' αυτων εν θυμω πλαγιω και απολω αυτους εν τη γη των εχθρων αυτων τοτε εντραπησεται η καρδια αυτων η απεριτμητος και τοτε ευδοκησουσιν τας αμαρτιας αυτων	41 et que, moi aussi, je leur résistais jusqu’à les déporter au pays de leurs ennemis. Peut-être alors leur cœur incirconcis se repentira-t-il? Peut-être paieront-ils leurs fautes?
42 και μνησθησομαι της διαθηκης ιακωβ και της διαθηκης ισαακ και της διαθηκης αβρααμ μνησθησομαι και της γης μνησθησομαι	42 Alors je me souviendrai de l’alliance que j’ai faite avec Jacob, et de mon alliance avec Isaac, et de mon alliance avec Abraham. Et quand je m’en souviendrai, je me souviendrai du pays.
43 και η γη εγκαταλειφθησεται υπ' αυτων τοτε προσδεξεται η γη τα σαββατα αυτης εν τω ερημωθηναι αυτην δι' αυτους και αυτοι προσδεξονται τας αυτων ανομιας ανθ' ων τα κριματα μου υπερειδον και τοις προσταγμασιν μου προσωχθισαν τη ψυχη αυτων	43 La terre sera donc abandonnée par eux, pour qu’elle acquitte ses sabbats, tout le temps qu’elle restera en friche loin d’eux et qu’ils paieront leurs fautes, après avoir méprisé mes commandements et n’avoir montré que du dégoût pour mes lois.
44 και ουδ' ως οντων αυτων εν τη γη των εχθρων αυτων ουχ υπερειδον αυτους ουδε προσωχθισα αυτοις ωστε εξαναλωσαι αυτους του διασκεδασαι την διαθηκην μου την προς αυτους οτι εγω ειμι κυριος ο θεος αυτων	44 Malgré cela, je ne les abandonnerai pas lorsqu’ils seront dispersés dans le pays de leurs ennemis. Je ne les rejetterai pas au point de les exterminer et de rompre mon alliance avec eux, car je suis Yahvé leur Dieu.
45 και μνησθησομαι αυτων της διαθηκης της προτερας οτε εξηγαγον αυτους εκ γης αιγυπτου εξ οικου δουλειας εναντι των εθνων του ειναι αυτων θεος εγω ειμι κυριος	45 Je me souviendrai en leur faveur de l’Alliance que j’ai faite avec leurs pères, quand je les ai fait sortir du pays d’Égypte sous les yeux des nations pour être leur Dieu: je suis Yahvé!”
46 ταυτα τα κριματα και τα προσταγματα και ο νομος ον εδωκεν κυριος ανα μεσον αυτου και ανα μεσον των υιων ισραηλ εν τω ορει σινα εν χειρι μωυση	46 Voilà donc les sentences, les règles, et les lois que Yahvé fixa entre lui et les Israélites sur la montagne du Sinaï par le ministère de Moïse.