1 η σοφια αινεσει ψυχην αυτης και εν μεσω λαου αυτης καυχησεται | |
2 εν εκκλησια υψιστου στομα αυτης ανοιξει και εναντι δυναμεως αυτου καυχησεται | |
3 εγω απο στοματος υψιστου εξηλθον και ως ομιχλη κατεκαλυψα γην | |
4 εγω εν υψηλοις κατεσκηνωσα και ο θρονος μου εν στυλω νεφελης | |
5 γυρον ουρανου εκυκλωσα μονη και εν βαθει αβυσσων περιεπατησα | |
6 εν κυμασιν θαλασσης και εν παση τη γη και εν παντι λαω και εθνει εκτησαμην | |
7 μετα τουτων παντων αναπαυσιν εζητησα και εν κληρονομια τινος αυλισθησομαι | |
8 τοτε ενετειλατο μοι ο κτιστης απαντων και ο κτισας με κατεπαυσεν την σκηνην μου και ειπεν εν ιακωβ κατασκηνωσον και εν ισραηλ κατακληρονομηθητι | |
9 προ του αιωνος απ' αρχης εκτισεν με και εως αιωνος ου μη εκλιπω | |
10 εν σκηνη αγια ενωπιον αυτου ελειτουργησα και ουτως εν σιων εστηριχθην | |
11 εν πολει ηγαπημενη ομοιως με κατεπαυσεν και εν ιερουσαλημ η εξουσια μου | |
12 και ερριζωσα εν λαω δεδοξασμενω εν μεριδι κυριου κληρονομιας αυτου | |
13 ως κεδρος ανυψωθην εν τω λιβανω και ως κυπαρισσος εν ορεσιν αερμων | |
14 ως φοινιξ ανυψωθην εν αιγγαδοις και ως φυτα ροδου εν ιεριχω ως ελαια ευπρεπης εν πεδιω και ανυψωθην ως πλατανος | |
15 ως κινναμωμον και ασπαλαθος αρωματων δεδωκα οσμην και ως σμυρνα εκλεκτη διεδωκα ευωδιαν ως χαλβανη και ονυξ και στακτη και ως λιβανου ατμις εν σκηνη | |
16 εγω ως τερεμινθος εξετεινα κλαδους μου και οι κλαδοι μου κλαδοι δοξης και χαριτος | |
17 εγω ως αμπελος εβλαστησα χαριν και τα ανθη μου καρπος δοξης και πλουτου | |
18 - | |
19 προσελθετε προς με οι επιθυμουντες μου και απο των γενηματων μου εμπλησθητε | |
20 το γαρ μνημοσυνον μου υπερ το μελι γλυκυ και η κληρονομια μου υπερ μελιτος κηριον | |
21 οι εσθιοντες με ετι πεινασουσιν και οι πινοντες με ετι διψησουσιν | |
22 ο υπακουων μου ουκ αισχυνθησεται και οι εργαζομενοι εν εμοι ουχ αμαρτησουσιν | |
23 ταυτα παντα βιβλος διαθηκης θεου υψιστου νομον ον ενετειλατο ημιν μωυσης κληρονομιαν συναγωγαις ιακωβ | |
24 - | |
25 ο πιμπλων ως φισων σοφιαν και ως τιγρις εν ημεραις νεων | |
26 ο αναπληρων ως ευφρατης συνεσιν και ως ιορδανης εν ημεραις θερισμου | |
27 ο εκφαινων ως φως παιδειαν ως γηων εν ημεραις τρυγητου | |
28 ου συνετελεσεν ο πρωτος γνωναι αυτην και ουτως ο εσχατος ουκ εξιχνιασεν αυτην | |
29 απο γαρ θαλασσης επληθυνθη διανοημα αυτης και η βουλη αυτης απο αβυσσου μεγαλης | |
30 καγω ως διωρυξ απο ποταμου και ως υδραγωγος εξηλθον εις παραδεισον | |
31 ειπα ποτιω μου τον κηπον και μεθυσω μου την πρασιαν και ιδου εγενετο μοι η διωρυξ εις ποταμον και ο ποταμος μου εγενετο εις θαλασσαν | |
32 ετι παιδειαν ως ορθρον φωτιω και εκφανω αυτα εως εις μακραν | |
33 ετι διδασκαλιαν ως προφητειαν εκχεω και καταλειψω αυτην εις γενεας αιωνων | |
34 ιδετε οτι ουκ εμοι μονω εκοπιασα αλλ' απασιν τοις εκζητουσιν αυτην | |