ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ - Siracide - Sirach 11

LXX	NOVA VULGATA
1 σοφια ταπεινου ανυψωσει κεφαλην αυτου και εν μεσω μεγιστανων καθισει αυτον	1 Sapientia humiliati exaltabit caput illius et in medio magnatorum consedere illum faciet.
2 μη αινεσης ανδρα εν καλλει αυτου και μη βδελυξη ανθρωπον εν ορασει αυτου	2 Non laudes virum in specie sua neque spernas hominem deformem in visu suo.
3 μικρα εν πετεινοις μελισσα και αρχη γλυκασματων ο καρπος αυτης	3 Brevis in volatilibus est apis, et initium dulcoris habet fructus illius.
4 εν περιβολη ιματιων μη καυχηση και εν ημερα δοξης μη επαιρου οτι θαυμαστα τα εργα κυριου και κρυπτα τα εργα αυτου ανθρωποις	4 In vestitu ne glorieris umquam nec in die honoris tui extollaris, quoniam mirabilia opera Altissimi solius, et absconsa et invisa hominibus opera illius.
5 πολλοι τυραννοι εκαθισαν επι εδαφους ο δε ανυπονοητος εφορεσεν διαδημα	5 Multi tyranni sederunt in terra, et insuspicabilis portavit diadema.
6 πολλοι δυνασται ητιμασθησαν σφοδρα και ενδοξοι παρεδοθησαν εις χειρας ετερων	6 Multi potentes exhonorati sunt valide, et gloriosi traditi sunt in manus alterorum.
7 πριν εξετασης μη μεμψη νοησον πρωτον και τοτε επιτιμα	7 Priusquam interroges, ne vituperes quemquam, sed, postquam interrogaveris, corripe iuste.
8 πριν η ακουσαι μη αποκρινου και εν μεσω λογων μη παρεμβαλλου	8 Priusquam audias, ne respondeas verbum et in medio sermonum ne adicias loqui.
9 περι πραγματος ου ουκ εστιν σοι χρεια μη εριζε και εν κρισει αμαρτωλων μη συνεδρευε	9 De ea re, quae te non molestat, ne certeris et in iudicio peccantium ne consistas.
10 τεκνον μη περι πολλα εστωσαν αι πραξεις σου εαν πληθυνης ουκ αθωωθηση και εαν διωκης ου μη καταλαβης και ου μη εκφυγης διαδρας	10 Fili, ne in multis sint actus tui; etsi festinaveris, non eris immunis a delicto: si enim persecutus fueris, non apprehendes, et non effugies, si discurreris.
11 εστιν κοπιων και πονων και σπευδων και τοσω μαλλον υστερειται	11 Est homo laborans et festinans et dolens et tanto magis non abundabit.
12 εστιν νωθρος προσδεομενος αντιλημψεως υστερων ισχυι και πτωχεια περισσευει και οι οφθαλμοι κυριου επεβλεψαν αυτω εις αγαθα και ανωρθωσεν αυτον εκ ταπεινωσεως αυτου	12 Est homo marcidus egens susceptione, plus deficiens virtute et abundans paupertate;
13 και ανυψωσεν κεφαλην αυτου και απεθαυμασαν επ' αυτω πολλοι	13 et oculus Dei respexit illum in bono et erexit eum ab humilitate ipsius et exaltavit caput eius: et mirati sunt in illo multi.
14 αγαθα και κακα ζωη και θανατος πτωχεια και πλουτος παρα κυριου εστιν	14 Bona et mala, vita et mors, paupertas et honestas a Deo sunt.
15 -	15 Sapientia et disciplina et scientia legis apud Dominum; dilectio et viae bonorum apud ipsum.
16 -	16 Error et tenebrae peccatoribus concreata sunt; qui autem exsultant in malis, consenescunt in malo.
17 δοσις κυριου παραμενει ευσεβεσιν και η ευδοκια αυτου εις τον αιωνα ευοδωθησεται	17 Datio Dei permanet iustis, et beneplacitum illius successus habebit in aeternum.
18 εστιν πλουτων απο προσοχης και σφιγγιας αυτου και αυτη η μερις του μισθου αυτου	18 Est qui locupletatur parce agendo, et haec est pars mercedis illius
19 εν τω ειπειν αυτον ευρον αναπαυσιν και νυν φαγομαι εκ των αγαθων μου και ουκ οιδεν τις καιρος παρελευσεται και καταλειψει αυτα ετεροις και αποθανειται	19 in eo quod dicit: “ Inveni requiem mihi, et nunc manducabo de bonis meis solus”;
20 στηθι εν διαθηκη σου και ομιλει εν αυτη και εν τω εργω σου παλαιωθητι	20 et nescit quod tempus praeteriet, et mors appropinquet, et relinquet omnia aliis et morietur.
21 μη θαυμαζε εν εργοις αμαρτωλου πιστευε δε κυριω και εμμενε τω πονω σου οτι κουφον εν οφθαλμοις κυριου δια ταχους εξαπινα πλουτισαι πενητα	21 Sta in mandato tuo et in illo conversare et in opere mandatorum tuorum veterasce.
22 ευλογια κυριου εν μισθω ευσεβους και εν ωρα ταχινη αναθαλλει ευλογιαν αυτου	22 Ne mireris in operibus peccatorum; confide autem in Deo et mane in labore tuo.
23 μη ειπης τις εστιν μου χρεια και τινα απο του νυν εσται μου τα αγαθα	23 Facile est enim in oculis Dei subito honestare pauperem.
24 μη ειπης αυταρκη μοι εστιν και τι απο του νυν κακωθησομαι	24 Benedictio Dei in mercede iusti continuo, et in hora veloci successus illius fructificat.
25 εν ημερα αγαθων αμνησια κακων και εν ημερα κακων ου μνησθησεται αγαθων	25 Ne dicas: “ Quid est mihi opus? Et, quae erunt mihi ex hoc bona? ”.
26 οτι κουφον εναντι κυριου εν ημερα τελευτης αποδουναι ανθρωπω κατα τας οδους αυτου	26 Ne dicas: “ Sufficiens mihi sum; et, quid ex hoc nunc pessimabor? ”
27 κακωσις ωρας επιλησμονην ποιει τρυφης και εν συντελεια ανθρωπου αποκαλυψις εργων αυτου	27 In die bonorum ne immemor sis malorum et in die malorum ne immemor sis bonorum,
28 προ τελευτης μη μακαριζε μηδενα και εν τεκνοις αυτου γνωσθησεται ανηρ	28 quoniam facile est coram Deo in die obitus retribuere unicuique secundum vias suas.
29 μη παντα ανθρωπον εισαγε εις τον οικον σου πολλα γαρ τα ενεδρα του δολιου	29 Malitia horae oblivionem facit luxuriae magnae, et in fine hominis denudatio operum illius.
30 περδιξ θηρευτης εν καρταλλω ουτως καρδια υπερηφανου και ως ο κατασκοπος επιβλεπει πτωσιν	30 Ante mortem ne laudes hominem quemquam, quoniam in extremis suis agnoscitur vir.
31 τα γαρ αγαθα εις κακα μεταστρεφων ενεδρευει και εν τοις αιρετοις επιθησει μωμον	31 Non omnem hominem inducas in domum tuam, multae enim sunt insidiae dolosi.
32 απο σπινθηρος πυρος πληθυνεται ανθρακια και ανθρωπος αμαρτωλος εις αιμα ενεδρευει	32 Sicut enim eructant praecordia foetentium, et sicut perdix inducitur in caveam, et ut caprea in laqueum, sic et cor superborum, et sicut prospector videns casum proximi sui.
33 προσεχε απο κακουργου πονηρα γαρ τεκταινει μηποτε μωμον εις τον αιωνα δω σοι	33 Bona enim in mala convertens insidiator et in electis imponet maculam.
34 ενοικισον αλλοτριον και διαστρεψει σε εν ταραχαις και απαλλοτριωσει σε των ιδιων σου	34 A scintilla una augentur carbones, et ab uno doloso augetur sanguis; homo vero peccator sanguini insidiatur.
	35 Attende tibi a pestifero, fabricat enim mala; ne forte inducat super te maculam in perpetuum.
	36 Admitte ad te alienigenam, et subvertet te in turbore et abalienabit te a tuis propriis.