1 εστιν πονηρια ην ειδον υπο τον ηλιον και πολλη εστιν επι τον ανθρωπον | 1 C'è anche un altro guaio da me visto sotto il sole, e frequente tra gli uomini. |
2 ανηρ ω δωσει αυτω ο θεος πλουτον και υπαρχοντα και δοξαν και ουκ εστιν υστερων τη ψυχη αυτου απο παντων ων επιθυμησει και ουκ εξουσιασει αυτω ο θεος του φαγειν απ' αυτου οτι ανηρ ξενος φαγεται αυτον τουτο ματαιοτης και αρρωστια πονηρα εστιν | 2 Uno a cui Dio ha dato ricchezze, beni e gloria, a cui nulla manca di ciò che può desiderare, Dio poi non gli permette di goderne, ed un estraneo gli divora ogni cosa. Questo è vanità e miseria grande. |
3 εαν γεννηση ανηρ εκατον και ετη πολλα ζησεται και πληθος ο τι εσονται ημεραι ετων αυτου και ψυχη αυτου ουκ εμπλησθησεται απο της αγαθωσυνης και γε ταφη ουκ εγενετο αυτω ειπα αγαθον υπερ αυτον το εκτρωμα | 3 Se uno a vrà avuti cento figlioli, e sarà vissuto molti anni, fino all'età decrepita, e non avrà goduto i suoi boni, se poi è privo di sepoltura, io riguardo a lui sentenzio che un aborto sta meglio di lui; |
4 οτι εν ματαιοτητι ηλθεν και εν σκοτει πορευεται και εν σκοτει ονομα αυτου καλυφθησεται | 4 perchè (l'aborto) nato invano, se ne va nel buio, il suo nome è sepolto nell'oblìo; |
5 και γε ηλιον ουκ ειδεν και ουκ εγνω αναπαυσις τουτω υπερ τουτον | 5 non ha visto il sole e non conosce la differenza tra il bene e il male. |
6 και ει εζησεν χιλιων ετων καθοδους και αγαθωσυνην ουκ ειδεν μη ουκ εις τοπον ενα τα παντα πορευεται | 6 Anche se fosse vissuto due mila anni, se non ha goduti i beni, non corrono forse tutte le cose verso lo stesso luogo? |
7 πας μοχθος του ανθρωπου εις στομα αυτου και γε η ψυχη ου πληρωθησεται | 7 Tutta la fatica dell'uomo va per la sua bocca, eppure egli non sarà sazio. |
8 οτι τις περισσεια τω σοφω υπερ τον αφρονα διοτι ο πενης οιδεν πορευθηναι κατεναντι της ζωης | 8 Qual vantaggio ha il saggio sullo stolto? Qual vantaggio ha il povero, se non di poter andare dove è la vita? |
9 αγαθον οραμα οφθαλμων υπερ πορευομενον ψυχη και γε τουτο ματαιοτης και προαιρεσις πνευματος | 9 Meglio è vedere ciò che brami, che desiderare ciò che ignori. Ma anche questo è vanità e presunzione di spirito. |
10 ει τι εγενετο ηδη κεκληται ονομα αυτου και εγνωσθη ο εστιν ανθρωπος και ου δυνησεται του κριθηναι μετα του ισχυρου υπερ αυτον | 10 Chi deve essere ha già ricevuto il nome, e si sa che egli è uomo, e quindi non può contendere in giudizio contro chi ne può più di lui. |
11 οτι εισιν λογοι πολλοι πληθυνοντες ματαιοτητα τι περισσον τω ανθρωπω | 11 Si moltiplican le parole, e nella disputa son molto vane. |
12 οτι τις οιδεν τι αγαθον τω ανθρωπω εν τη ζωη αριθμον ημερων ζωης ματαιοτητος αυτου και εποιησεν αυτας εν σκια οτι τις απαγγελει τω ανθρωπω τι εσται οπισω αυτου υπο τον ηλιον | |