ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 7

¹ υιε φυλασσε εμους λογους τας δε εμας εντολας κρυψον παρα σεαυτω [1α] υιε τιμα τον κυριον και ισχυσεις πλην δε αυτου μη φοβου αλλον

² φυλαξον εμας εντολας και βιωσεις τους δε εμους λογους ωσπερ κορας ομματων

³ περιθου δε αυτους σοις δακτυλοις επιγραψον δε επι το πλατος της καρδιας σου

⁴ ειπον την σοφιαν σην αδελφην ειναι την δε φρονησιν γνωριμον περιποιησαι σεαυτω

⁵ ινα σε τηρηση απο γυναικος αλλοτριας και πονηρας εαν σε λογοις τοις προς χαριν εμβαληται

⁶ απο γαρ θυριδος εκ του οικου αυτης εις τας πλατειας παρακυπτουσα

⁷ ον αν ιδη των αφρονων τεκνων νεανιαν ενδεη φρενων

⁸ παραπορευομενον παρα γωνιαν εν διοδοις οικων αυτης

⁹ και λαλουντα εν σκοτει εσπερινω ηνικα αν ησυχια νυκτερινη η και γνοφωδης

¹⁰ η δε γυνη συναντα αυτω ειδος εχουσα πορνικον η ποιει νεων εξιπτασθαι καρδιας

¹¹ ανεπτερωμενη δε εστιν και ασωτος εν οικω δε ουχ ησυχαζουσιν οι ποδες αυτης

¹² χρονον γαρ τινα εξω ρεμβεται χρονον δε εν πλατειαις παρα πασαν γωνιαν ενεδρευει

¹³ ειτα επιλαβομενη εφιλησεν αυτον αναιδει δε προσωπω προσειπεν αυτω

¹⁴ θυσια ειρηνικη μοι εστιν σημερον αποδιδωμι τας ευχας μου

¹⁵ ενεκα τουτου εξηλθον εις συναντησιν σοι ποθουσα το σον προσωπον ευρηκα σε

¹⁶ κειριαις τετακα την κλινην μου αμφιταποις δε εστρωκα τοις απ' αιγυπτου

¹⁷ διερραγκα την κοιτην μου κροκω τον δε οικον μου κινναμωμω

¹⁸ ελθε και απολαυσωμεν φιλιας εως ορθρου δευρο και εγκυλισθωμεν ερωτι

¹⁹ ου γαρ παρεστιν ο ανηρ μου εν οικω πεπορευται δε οδον μακραν

²⁰ ενδεσμον αργυριου λαβων εν χειρι αυτου δι' ημερων πολλων επανηξει εις τον οικον αυτου

²¹ απεπλανησεν δε αυτον πολλη ομιλια βροχοις τε τοις απο χειλεων εξωκειλεν αυτον

²² ο δε επηκολουθησεν αυτη κεπφωθεις ωσπερ δε βους επι σφαγην αγεται και ωσπερ κυων επι δεσμους

²³ η ως ελαφος τοξευματι πεπληγως εις το ηπαρ σπευδει δε ωσπερ ορνεον εις παγιδα ουκ ειδως οτι περι ψυχης τρεχει

²⁴ νυν ουν υιε ακουε μου και προσεχε ρημασιν στοματος μου

²⁵ μη εκκλινατω εις τας οδους αυτης η καρδια σου

²⁶ πολλους γαρ τρωσασα καταβεβληκεν και αναριθμητοι εισιν ους πεφονευκεν

²⁷ οδοι αδου ο οικος αυτης καταγουσαι εις τα ταμιεια του θανατου