ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 49

LXX	BIBBIA CEI 2008
1 ψαλμος τω ασαφ θεος θεων κυριος ελαλησεν και εκαλεσεν την γην απο ανατολων ηλιου και μεχρι δυσμων	1 Al maestro del coro. Dei figli di Core. Salmo.
2 εκ σιων η ευπρεπεια της ωραιοτητος αυτου ο θεος εμφανως ηξει	2 Ascoltate questo, popoli tutti,porgete l’orecchio, voi tutti abitanti del mondo,
3 ο θεος ημων και ου παρασιωπησεται πυρ εναντιον αυτου καυθησεται και κυκλω αυτου καταιγις σφοδρα	3 voi, gente del popolo e nobili,ricchi e poveri insieme.
4 προσκαλεσεται τον ουρανον ανω και την γην διακριναι τον λαον αυτου	4 La mia bocca dice cose sapienti,il mio cuore medita con discernimento.
5 συναγαγετε αυτω τους οσιους αυτου τους διατιθεμενους την διαθηκην αυτου επι θυσιαις	5 Porgerò l’orecchio a un proverbio,esporrò sulla cetra il mio enigma.
6 και αναγγελουσιν οι ουρανοι την δικαιοσυνην αυτου οτι ο θεος κριτης εστιν διαψαλμα	6 Perché dovrò temere nei giorni del male,quando mi circonda la maliziadi quelli che mi fanno inciampare?
7 ακουσον λαος μου και λαλησω σοι ισραηλ και διαμαρτυρομαι σοι ο θεος ο θεος σου ειμι εγω	7 Essi confidano nella loro forza,si vantano della loro grande ricchezza.
8 ουκ επι ταις θυσιαις σου ελεγξω σε τα δε ολοκαυτωματα σου ενωπιον μου εστιν δια παντος	8 Certo, l’uomo non può riscattare se stessoné pagare a Dio il proprio prezzo.
9 ου δεξομαι εκ του οικου σου μοσχους ουδε εκ των ποιμνιων σου χιμαρους	9 Troppo caro sarebbe il riscatto di una vita:non sarà mai sufficiente
10 οτι εμα εστιν παντα τα θηρια του δρυμου κτηνη εν τοις ορεσιν και βοες	10 per vivere senza finee non vedere la fossa.
11 εγνωκα παντα τα πετεινα του ουρανου και ωραιοτης αγρου μετ' εμου εστιν	11 Vedrai infatti morire i sapienti;periranno insieme lo stolto e l’insensatoe lasceranno ad altri le loro ricchezze.
12 εαν πεινασω ου μη σοι ειπω εμη γαρ εστιν η οικουμενη και το πληρωμα αυτης	12 Il sepolcro sarà loro eterna dimora,loro tenda di generazione in generazione:eppure a terre hanno dato il proprio nome.
13 μη φαγομαι κρεα ταυρων η αιμα τραγων πιομαι	13 Ma nella prosperità l’uomo non dura:è simile alle bestie che muoiono.
14 θυσον τω θεω θυσιαν αινεσεως και αποδος τω υψιστω τας ευχας σου	14 Questa è la via di chi confida in se stesso,la fine di chi si compiace dei propri discorsi.
15 και επικαλεσαι με εν ημερα θλιψεως και εξελουμαι σε και δοξασεις με διαψαλμα	15 Come pecore sono destinati agli inferi,sarà loro pastore la morte;scenderanno a precipizio nel sepolcro,svanirà di loro ogni traccia,gli inferi saranno la loro dimora.
16 τω δε αμαρτωλω ειπεν ο θεος ινα τι συ διηγη τα δικαιωματα μου και αναλαμβανεις την διαθηκην μου δια στοματος σου	16 Certo, Dio riscatterà la mia vita,mi strapperà dalla mano degli inferi.
17 συ δε εμισησας παιδειαν και εξεβαλες τους λογους μου εις τα οπισω	17 Non temere se un uomo arricchisce,se aumenta la gloria della sua casa.
18 ει εθεωρεις κλεπτην συνετρεχες αυτω και μετα μοιχων την μεριδα σου ετιθεις	18 Quando muore, infatti, con sé non porta nullané scende con lui la sua gloria.
19 το στομα σου επλεονασεν κακιαν και η γλωσσα σου περιεπλεκεν δολιοτητα	19 Anche se da vivo benediceva se stesso:«Si congratuleranno, perché ti è andata bene»,
20 καθημενος κατα του αδελφου σου κατελαλεις και κατα του υιου της μητρος σου ετιθεις σκανδαλον	20 andrà con la generazione dei suoi padri,che non vedranno mai più la luce.
21 ταυτα εποιησας και εσιγησα υπελαβες ανομιαν οτι εσομαι σοι ομοιος ελεγξω σε και παραστησω κατα προσωπον σου	21 Nella prosperità l’uomo non comprende,è simile alle bestie che muoiono.
22 συνετε δη ταυτα οι επιλανθανομενοι του θεου μηποτε αρπαση και μη η ο ρυομενος
23 θυσια αινεσεως δοξασει με και εκει οδος η δειξω αυτω το σωτηριον του θεου