ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 108

LXX	NOVA VULGATA
1 εις το τελος τω δαυιδ ψαλμος ο θεος την αινεσιν μου μη παρασιωπησης	1 Canticum. Psalmus. David.
2 οτι στομα αμαρτωλου και στομα δολιου επ' εμε ηνοιχθη ελαλησαν κατ' εμου γλωσση δολια	2 Paratum cor meum, Deus, paratum cor meum, cantabo et psallam. Euge, gloria mea!
3 και λογοις μισους εκυκλωσαν με και επολεμησαν με δωρεαν	3 Exsurge, psalterium et cithara, excitabo auroram.
4 αντι του αγαπαν με ενδιεβαλλον με εγω δε προσευχομην	4 Confitebor tibi in populis, Domine, et psallam tibi in nationibus,
5 και εθεντο κατ' εμου κακα αντι αγαθων και μισος αντι της αγαπησεως μου	5 quia magna est usque ad caelos misericordia tua, et usque ad nubes veritas tua.
6 καταστησον επ' αυτον αμαρτωλον και διαβολος στητω εκ δεξιων αυτου	6 Exaltare super caelos, Deus, et super omnem terram gloria tua.
7 εν τω κρινεσθαι αυτον εξελθοι καταδεδικασμενος και η προσευχη αυτου γενεσθω εις αμαρτιαν	7 Ut liberentur dilecti tui, salvum fac dextera tua et exaudi me.
8 γενηθητωσαν αι ημεραι αυτου ολιγαι και την επισκοπην αυτου λαβοι ετερος	8 Deus locutus est in sancto suo: “ Exsultabo et dividam Sichimam et convallem Succoth dimetiar;
9 γενηθητωσαν οι υιοι αυτου ορφανοι και η γυνη αυτου χηρα	9 meus est Galaad, et meus est Manasses, et Ephraim fortitudo capitis mei, Iuda sceptrum meum.
10 σαλευομενοι μεταναστητωσαν οι υιοι αυτου και επαιτησατωσαν εκβληθητωσαν εκ των οικοπεδων αυτων	10 Moab lebes lavacri mei; super Idumaeam extendam calceamentum meum, super Philistaeam vociferabor ”.
11 εξερευνησατω δανειστης παντα οσα υπαρχει αυτω διαρπασατωσαν αλλοτριοι τους πονους αυτου	11 Quis deducet me in civitatem munitam? Quis deducet me usque in Idumaeam?.
12 μη υπαρξατω αυτω αντιλημπτωρ μηδε γενηθητω οικτιρμων τοις ορφανοις αυτου	12 Nonne, Deus, qui reppulisti nos? Et non exibis, Deus, in virtutibus nostris?
13 γενηθητω τα τεκνα αυτου εις εξολεθρευσιν εν γενεα μια εξαλειφθητω το ονομα αυτου	13 Da nobis auxilium de tribulatione, quia vana salus hominis.
14 αναμνησθειη η ανομια των πατερων αυτου εναντι κυριου και η αμαρτια της μητρος αυτου μη εξαλειφθειη	14 In Deo faciemus virtutem, et ipse conculcabit inimicos nostros.
15 γενηθητωσαν εναντι κυριου δια παντος και εξολεθρευθειη εκ γης το μνημοσυνον αυτων
16 ανθ' ων ουκ εμνησθη του ποιησαι ελεος και κατεδιωξεν ανθρωπον πενητα και πτωχον και κατανενυγμενον τη καρδια του θανατωσαι
17 και ηγαπησεν καταραν και ηξει αυτω και ουκ ηθελησεν ευλογιαν και μακρυνθησεται απ' αυτου
18 και ενεδυσατο καταραν ως ιματιον και εισηλθεν ως υδωρ εις τα εγκατα αυτου και ωσει ελαιον εν τοις οστεοις αυτου
19 γενηθητω αυτω ως ιματιον ο περιβαλλεται και ωσει ζωνη ην δια παντος περιζωννυται
20 τουτο το εργον των ενδιαβαλλοντων με παρα κυριου και των λαλουντων πονηρα κατα της ψυχης μου
21 και συ κυριε κυριε ποιησον μετ' εμου ελεος ενεκεν του ονοματος σου οτι χρηστον το ελεος σου
22 ρυσαι με οτι πτωχος και πενης εγω ειμι και η καρδια μου τεταρακται εντος μου
23 ωσει σκια εν τω εκκλιναι αυτην αντανηρεθην εξετιναχθην ωσει ακριδες
24 τα γονατα μου ησθενησαν απο νηστειας και η σαρξ μου ηλλοιωθη δι' ελαιον
25 και εγω εγενηθην ονειδος αυτοις ειδοσαν με εσαλευσαν κεφαλας αυτων
26 βοηθησον μοι κυριε ο θεος μου σωσον με κατα το ελεος σου
27 και γνωτωσαν οτι η χειρ σου αυτη και συ κυριε εποιησας αυτην
28 καταρασονται αυτοι και συ ευλογησεις οι επανιστανομενοι μοι αισχυνθητωσαν ο δε δουλος σου ευφρανθησεται
29 ενδυσασθωσαν οι ενδιαβαλλοντες με εντροπην και περιβαλεσθωσαν ωσει διπλοιδα αισχυνην αυτων
30 εξομολογησομαι τω κυριω σφοδρα εν τω στοματι μου και εν μεσω πολλων αινεσω αυτον
31 οτι παρεστη εκ δεξιων πενητος του σωσαι εκ των καταδιωκοντων την ψυχην μου