ΙΩΒ - Giobbe - Job 33

¹ ου μην δε αλλα ακουσον ιωβ τα ρηματα μου και λαλιαν ενωτιζου μου

² ιδου γαρ ηνοιξα το στομα μου και ελαλησεν η γλωσσα μου

³ καθαρα μου η καρδια ρημασιν συνεσις δε χειλεων μου καθαρα νοησει

⁴ πνευμα θειον το ποιησαν με πνοη δε παντοκρατορος η διδασκουσα με

⁵ εαν δυνη δος μοι αποκρισιν προς ταυτα υπομεινον στηθι κατ' εμε και εγω κατα σε

⁶ εκ πηλου διηρτισαι συ ως και εγω εκ του αυτου διηρτισμεθα

⁷ ουχ ο φοβος μου σε στροβησει ουδε η χειρ μου βαρεια εσται επι σοι

⁸ πλην ειπας εν ωσιν μου φωνην ρηματων σου ακηκοα

⁹ διοτι λεγεις καθαρος ειμι ουχ αμαρτων αμεμπτος δε ειμι ου γαρ ηνομησα

¹⁰ μεμψιν δε κατ' εμου ευρεν ηγηται δε με ωσπερ υπεναντιον

¹¹ εθετο δε εν ξυλω τον ποδα μου εφυλαξεν δε μου πασας τας οδους

¹² πως γαρ λεγεις δικαιος ειμι και ουκ επακηκοεν μου αιωνιος γαρ εστιν ο επανω βροτων

¹³ λεγεις δε δια τι της δικης μου ουκ επακηκοεν παν ρημα

¹⁴ εν γαρ τω απαξ λαλησαι ο κυριος εν δε τω δευτερω ενυπνιον

¹⁵ η εν μελετη νυκτερινη ως οταν επιπιπτη δεινος φοβος επ' ανθρωπους επι νυσταγματων επι κοιτης

¹⁶ τοτε ανακαλυπτει νουν ανθρωπων εν ειδεσιν φοβου τοιουτοις αυτους εξεφοβησεν

¹⁷ αποστρεψαι ανθρωπον εξ αδικιας το δε σωμα αυτου απο πτωματος ερρυσατο

¹⁸ εφεισατο δε της ψυχης αυτου απο θανατου και μη πεσειν αυτον εν πολεμω

¹⁹ παλιν δε ηλεγξεν αυτον εν μαλακια επι κοιτης και πληθος οστων αυτου εναρκησεν

²⁰ παν δε βρωτον σιτου ου μη δυνηται προσδεξασθαι και η ψυχη αυτου βρωσιν επιθυμησει

²¹ εως αν σαπωσιν αυτου αι σαρκες και αποδειξη τα οστα αυτου κενα

²² ηγγισεν δε εις θανατον η ψυχη αυτου η δε ζωη αυτου εν αδη

²³ εαν ωσιν χιλιοι αγγελοι θανατηφοροι εις αυτων ου μη τρωση αυτον εαν νοηση τη καρδια επιστραφηναι επι κυριον αναγγειλη δε ανθρωπω την εαυτου μεμψιν την δε ανοιαν αυτου δειξη

²⁴ ανθεξεται του μη πεσειν αυτον εις θανατον ανανεωσει δε αυτου το σωμα ωσπερ αλοιφην επι τοιχου τα δε οστα αυτου εμπλησει μυελου

²⁵ απαλυνει δε αυτου τας σαρκας ωσπερ νηπιου αποκαταστησει δε αυτον ανδρωθεντα εν ανθρωποις

²⁶ ευξαμενος δε προς κυριον και δεκτα αυτω εσται εισελευσεται δε προσωπω καθαρω συν εξηγορια αποδωσει δε ανθρωποις δικαιοσυνην

²⁷ ειτα τοτε απομεμψεται ανθρωπος αυτος εαυτω λεγων οια συνετελουν και ουκ αξια ητασεν με ων ημαρτον

²⁸ σωσον ψυχην μου του μη ελθειν εις διαφθοραν και η ζωη μου φως οψεται

²⁹ ιδου παντα ταυτα εργαται ο ισχυρος οδους τρεις μετα ανδρος

³⁰ αλλ' ερρυσατο την ψυχην μου εκ θανατου ινα η ζωη μου εν φωτι αινη αυτον

³¹ ενωτιζου ιωβ και ακουε μου κωφευσον και εγω ειμι λαλησω

³² ει εισιν λογοι αποκριθητι μοι λαλησον θελω γαρ δικαιωθηναι σε

³³ ει μη συ ακουσον μου κωφευσον και διδαξω σε σοφιαν