Proverbs 1

KING JAMES BIBLE	LXX
1 The proverbs of Solomon the son of David, king of Israel;	1 παροιμιαι σαλωμωντος υιου δαυιδ ος εβασιλευσεν εν ισραηλ
2 To know wisdom and instruction; to perceive the words of understanding;	2 γνωναι σοφιαν και παιδειαν νοησαι τε λογους φρονησεως
3 To receive the instruction of wisdom, justice, and judgment, and equity;	3 δεξασθαι τε στροφας λογων νοησαι τε δικαιοσυνην αληθη και κριμα κατευθυνειν
4 To give subtilty to the simple, to the young man knowledge and discretion.	4 ινα δω ακακοις πανουργιαν παιδι δε νεω αισθησιν τε και εννοιαν
5 A wise man will hear, and will increase learning; and a man of understanding shall attain unto wise counsels:	5 τωνδε γαρ ακουσας σοφος σοφωτερος εσται ο δε νοημων κυβερνησιν κτησεται
6 To understand a proverb, and the interpretation; the words of the wise, and their dark sayings.	6 νοησει τε παραβολην και σκοτεινον λογον ρησεις τε σοφων και αινιγματα
7 The fear of the LORD is the beginning of knowledge: but fools despise wisdom and instruction.	7 αρχη σοφιας φοβος θεου συνεσις δε αγαθη πασι τοις ποιουσιν αυτην ευσεβεια δε εις θεον αρχη αισθησεως σοφιαν δε και παιδειαν ασεβεις εξουθενησουσιν
8 My son, hear the instruction of thy father, and forsake not the law of thy mother:	8 ακουε υιε παιδειαν πατρος σου και μη απωση θεσμους μητρος σου
9 For they shall be an ornament of grace unto thy head, and chains about thy neck.	9 στεφανον γαρ χαριτων δεξη ση κορυφη και κλοιον χρυσεον περι σω τραχηλω
10 My son, if sinners entice thee, consent thou not.	10 υιε μη σε πλανησωσιν ανδρες ασεβεις μηδε βουληθης εαν παρακαλεσωσι σε λεγοντες
11 If they say, Come with us, let us lay wait for blood, let us lurk privily for the innocent without cause:	11 ελθε μεθ' ημων κοινωνησον αιματος κρυψωμεν δε εις γην ανδρα δικαιον αδικως
12 Let us swallow them up alive as the grave; and whole, as those that go down into the pit:	12 καταπιωμεν δε αυτον ωσπερ αδης ζωντα και αρωμεν αυτου την μνημην εκ γης
13 We shall find all precious substance, we shall fill our houses with spoil:	13 την κτησιν αυτου την πολυτελη καταλαβωμεθα πλησωμεν δε οικους ημετερους σκυλων
14 Cast in thy lot among us; let us all have one purse:	14 τον δε σον κληρον βαλε εν ημιν κοινον δε βαλλαντιον κτησωμεθα παντες και μαρσιππιον εν γενηθητω ημιν
15 My son, walk not thou in the way with them; refrain thy foot from their path:	15 μη πορευθης εν οδω μετ' αυτων εκκλινον δε τον ποδα σου εκ των τριβων αυτων
16 For their feet run to evil, and make haste to shed blood.	16 οι γαρ ποδες αυτων εις κακιαν τρεχουσιν και ταχινοι του εκχεαι αιμα
17 Surely in vain the net is spread in the sight of any bird.	17 ου γαρ αδικως εκτεινεται δικτυα πτερωτοις
18 And they lay wait for their own blood; they lurk privily for their own lives.	18 αυτοι γαρ οι φονου μετεχοντες θησαυριζουσιν εαυτοις κακα η δε καταστροφη ανδρων παρανομων κακη
19 So are the ways of every one that is greedy of gain; which taketh away the life of the owners thereof.	19 αυται αι οδοι εισιν παντων των συντελουντων τα ανομα τη γαρ ασεβεια την εαυτων ψυχην αφαιρουνται
20 Wisdom crieth without; she uttereth her voice in the streets:	20 σοφια εν εξοδοις υμνειται εν δε πλατειαις παρρησιαν αγει
21 She crieth in the chief place of concourse, in the openings of the gates: in the city she uttereth her words, saying,	21 επ' ακρων δε τειχεων κηρυσσεται επι δε πυλαις δυναστων παρεδρευει επι δε πυλαις πολεως θαρρουσα λεγει
22 How long, ye simple ones, will ye love simplicity? and the scorners delight in their scorning, and fools hate knowledge?	22 οσον αν χρονον ακακοι εχωνται της δικαιοσυνης ουκ αισχυνθησονται οι δε αφρονες της υβρεως οντες επιθυμηται ασεβεις γενομενοι εμισησαν αισθησιν
23 Turn you at my reproof: behold, I will pour out my spirit unto you, I will make known my words unto you.	23 και υπευθυνοι εγενοντο ελεγχοις ιδου προησομαι υμιν εμης πνοης ρησιν διδαξω δε υμας τον εμον λογον
24 Because I have called, and ye refused; I have stretched out my hand, and no man regarded;	24 επειδη εκαλουν και ουχ υπηκουσατε και εξετεινον λογους και ου προσειχετε
25 But ye have set at nought all my counsel, and would none of my reproof:	25 αλλα ακυρους εποιειτε εμας βουλας τοις δε εμοις ελεγχοις ηπειθησατε
26 I also will laugh at your calamity; I will mock when your fear cometh;	26 τοιγαρουν καγω τη υμετερα απωλεια επιγελασομαι καταχαρουμαι δε ηνικα αν ερχηται υμιν ολεθρος
27 When your fear cometh as desolation, and your destruction cometh as a whirlwind; when distress and anguish cometh upon you.	27 και ως αν αφικηται υμιν αφνω θορυβος η δε καταστροφη ομοιως καταιγιδι παρη και οταν ερχηται υμιν θλιψις και πολιορκια η οταν ερχηται υμιν ολεθρος
28 Then shall they call upon me, but I will not answer; they shall seek me early, but they shall not find me:	28 εσται γαρ οταν επικαλεσησθε με εγω δε ουκ εισακουσομαι υμων ζητησουσιν με κακοι και ουχ ευρησουσιν
29 For that they hated knowledge, and did not choose the fear of the LORD:	29 εμισησαν γαρ σοφιαν τον δε φοβον του κυριου ου προειλαντο
30 They would none of my counsel: they despised all my reproof.	30 ουδε ηθελον εμαις προσεχειν βουλαις εμυκτηριζον δε εμους ελεγχους
31 Therefore shall they eat of the fruit of their own way, and be filled with their own devices.	31 τοιγαρουν εδονται της εαυτων οδου τους καρπους και της εαυτων ασεβειας πλησθησονται
32 For the turning away of the simple shall slay them, and the prosperity of fools shall destroy them.	32 ανθ' ων γαρ ηδικουν νηπιους φονευθησονται και εξετασμος ασεβεις ολει
33 But whoso hearkeneth unto me shall dwell safely, and shall be quiet from fear of evil.	33 ο δε εμου ακουων κατασκηνωσει επ' ελπιδι και ησυχασει αφοβως απο παντος κακου