Premier livre de Samuel 5

JERUSALEM	Biblia Tysiąclecia
1 Lorsque les Philistins se furent emparés de l'arche de Dieu, ils la conduisirent d'Eben-ha-Ezèr àAshdod.	1 Tymczasem Filistyni zabrawszy Arkę Bożą zanieśli ją z Eben-Haezer do Aszdodu.
2 Les Philistins prirent l'arche de Dieu, l'introduisirent dans le temple de Dagôn et la déposèrent àcôté de Dagôn.	2 Wzięli następnie Filistyni Arkę Bożą i wnieśli do świątyni Dagona i ustawili przed Dagonem.
3 Quand les Ashdodites se levèrent le lendemain matin et vinrent au temple de Dagôn, voilà queDagôn était tombé sur sa face, par terre, devant l'arche de Yahvé. Ils relevèrent Dagôn et le remirent à sa place.	3 Gdy wczesnym rankiem mieszkańcy Aszdodu wstali "i weszli do świątyni Dagona, spostrzegli, że" oto Dagon leżał twarzą do ziemi przed Arką Pańską. Podniósłszy Dagona znów ustawili go na jego miejscu.
4 Mais, quand ils se levèrent le lendemain de bon matin, voilà que Dagôn était tombé sur sa face,par terre, devant l'arche de Yahvé, et la tête de Dagôn et ses deux mains gisaient coupées sur le seuil: il ne restaità sa place que le tronc de Dagôn.	4 Ale gdy następnego dnia wstali wczesnym rankiem, zauważyli, że Dagon znów leży twarzą do ziemi przed Arką Pańską, a głowa Dagona i dwie dłonie rąk są odcięte na progu, na swoim miejscu pozostał jedynie tułów Dagona.
5 C'est pourquoi les prêtres de Dagôn et tous ceux qui entrent dans le temple de Dagôn ne foulentpas du pied le seuil de Dagôn à Ashdod, encore aujourd'hui.	5 Dlatego właśnie kapłani Dagona i wszyscy wstępujący do domu Dagona nie depczą progu Dagona w Aszdodzie do dnia dzisiejszego.
6 La main de Yahvé s'appesantit sur les Ashdodites: il les ravagea et les affligea de tumeurs, Ashdodet son territoire.	6 Ręka Pańska zaciążyła nad mieszkańcami Aszdodu i przeraziła ich. Ukarał On guzami tak mieszkańców Aszdodu, jak i jego okolic.
7 Quand les gens d'Ashdod virent ce qui arrivait, ils dirent: "Que l'arche du Dieu d'Israël ne reste paschez nous, car sa main s'est raidie contre nous et contre notre dieu Dagôn."	7 Mieszkańcy Aszdodu widząc, co się dzieje, oświadczyli: Nie może zostać Arka Boga izraelskiego wśród nas, gdyż twardą się okazała ręka Jego nad nami i nad bogiem naszym Dagonem.
8 Ils firent donc convoquer tous les princes des Philistins auprès d'eux et dirent: "Que devons-nousfaire de l'arche du Dieu d'Israël?" Ils décidèrent: "C'est à Gat que s'en ira l'arche du Dieu d'Israël", et on emmenal'arche du Dieu d'Israël.	8 Zwołali więc do siebie zebranie wszystkich władców filistyńskich pytając: Co mamy uczynić z Arką Boga izraelskiego? Odpowiedzieli: Arkę Boga izraelskiego trzeba przenieść do Gat. I przeniesiono tam Arkę Boga izraelskiego.
9 Mais après qu'ils l'eurent amenée, la main de Yahvé fut sur la ville et il y eut une très grandepanique: les gens de la ville furent frappés, du plus petit au plus grand, et il leur sortit des tumeurs.	9 Gdy tylko ją przenieśli, ręka Pana dotknęła miasto wielkim uciskiem, zsyłając popłoch na mieszkańców miasta, tak na małych, jak i wielkich: wystąpiły na nich guzy.
10 Ils envoyèrent alors l'arche de Dieu à Eqrôn, mais lorsque l'arche de Dieu arriva à Eqrôn, lesEqrônites s'écrièrent: "Ils m'ont amené l'arche du Dieu d'Israël pour me faire périr moi et mon peuple!"	10 Wysłali więc Arkę Bożą do Ekronu. Gdy Arka Boża miała przybyć do Ekronu, zawołali jego mieszkańcy: Przynieśli mi Arkę Boga izraelskiego, aby mnie i lud mój oddać na zatracenie.
11 Ils firent convoquer tous les princes des Philistins et dirent: "Renvoyez l'arche du Dieu d'Israël, etqu'elle retourne à son lieu et ne me fasse pas mourir, moi et mon peuple." Il y avait en effet une panique mortelledans toute la ville, tant s'y était appesantie la main de Dieu.	11 Przez posłańców zwołali wszystkich władców filistyńskich. Powiedzieli do nich: Odeślijcie Arkę Boga izraelskiego i niech wróci na swoje miejsce, i nie naraża na śmierć mnie i mego ludu. Popłoch bowiem ogarnął całe miasto: bardzo tam zaciążyła ręka Boga.
12 Les gens qui ne mouraient pas étaient affligés de tumeurs et le cri de détresse de la ville montaitjusqu'au ciel.	12 Ci, którzy nie umarli, byli dotknięci guzami, błagalne więc głosy wznosiły się z miasta ku niebu.