Livre d'Osée 13

JERUSALEM	LXX
1 Quand Ephraïm parlait, c'était la terreur, il était grand en Israël, mais il se rendit coupable avec Baalet mourut.	1 κατα τον λογον εφραιμ δικαιωματα αυτος ελαβεν εν τω ισραηλ και εθετο αυτα τη βααλ και απεθανεν
2 Et maintenant ils continuent à pécher, ils se font des images de métal fondu, avec leur argent, desidoles de leur invention; oeuvre d'artisan que tout cela! Ils disent: "Offrez-leur des sacrifices." A des veaux deshommes donnent des baisers!	2 και προσεθετο του αμαρτανειν ετι και εποιησαν εαυτοις χωνευμα εκ του αργυριου αυτων κατ' εικονα ειδωλων εργα τεκτονων συντετελεσμενα αυτοις αυτοι λεγουσιν θυσατε ανθρωπους μοσχοι γαρ εκλελοιπασιν
3 C'est pourquoi ils seront comme la nuée du matin, comme la rosée qui tôt se dissipe, comme la baleemportée loin de l'aire, comme la fumée qui s'échappe de la fenêtre.	3 δια τουτο εσονται ως νεφελη πρωινη και ως δροσος ορθρινη πορευομενη ωσπερ χνους αποφυσωμενος αφ' αλωνος και ως ατμις απο ακριδων
4 Pourtant moi je suis Yahvé, ton Dieu, depuis le pays d'Egypte, de Dieu, excepté moi, tu n'en connaispas, et de sauveur, il n'en est pas en dehors de moi.	4 εγω δε κυριος ο θεος σου στερεων ουρανον και κτιζων γην ου αι χειρες εκτισαν πασαν την στρατιαν του ουρανου και ου παρεδειξα σοι αυτα του πορευεσθαι οπισω αυτων και εγω ανηγαγον σε εκ γης αιγυπτου και θεον πλην εμου ου γνωση και σωζων ουκ εστιν παρεξ εμου
5 Moi, je t'ai connu au désert, au pays de l'aridité.	5 εγω εποιμαινον σε εν τη ερημω εν γη αοικητω
6 Je les ai fait paître, ils se sont rassasiés; rassasiés, leur coeur s'est élevé; voilà pourquoi ils m'ontoublié.	6 κατα τας νομας αυτων και ενεπλησθησαν εις πλησμονην και υψωθησαν αι καρδιαι αυτων ενεκα τουτου επελαθοντο μου
7 J'ai donc été pour eux comme un lion, comme un léopard, près du chemin, je me tenais aux aguets;	7 και εσομαι αυτοις ως πανθηρ και ως παρδαλις κατα την οδον ασσυριων
8 j'ai fondu sur eux comme une ourse privée de ses petits, j'ai déchiré l'enveloppe de leur coeur; là, jeles ai dévorés comme une lionne, la bête sauvage les a déchirés.	8 απαντησομαι αυτοις ως αρκος απορουμενη και διαρρηξω συγκλεισμον καρδιας αυτων και καταφαγονται αυτους εκει σκυμνοι δρυμου θηρια αγρου διασπασει αυτους
9 Te voilà détruit, Israël, c'est en moi qu'est ton secours.	9 τη διαφθορα σου ισραηλ τις βοηθησει
10 Où donc est-il ton roi, pour qu'il te sauvé? Et dans toutes tes villes, tes juges? Ceux-là dont tu disais:"Donne-moi un roi et des chefs."	10 που ο βασιλευς σου ουτος και διασωσατω σε εν πασαις ταις πολεσιν σου κρινατω σε ον ειπας δος μοι βασιλεα και αρχοντα
11 Un roi, je te le donne dans ma colère, et je le reprends dans ma fureur.	11 και εδωκα σοι βασιλεα εν οργη μου και εσχον εν τω θυμω μου
12 La faute d'Ephraïm est mise en réserve, son péché tenu en lieu sûr.	12 συστροφην αδικιας εφραιμ εγκεκρυμμενη η αμαρτια αυτου
13 Les douleurs de l'enfantement surviennent pour lui, mais c'est un enfant stupide; il est à terme et nequitte pas le sein maternel!	13 ωδινες ως τικτουσης ηξουσιν αυτω ουτος ο υιος σου ου φρονιμος διοτι ου μη υποστη εν συντριβη τεκνων
14 Et je les libérerais du pouvoir du Shéol? De la mort je les rachèterais? Où est ta peste, ô Mort? Oùest ta contagion, ô Shéol? La compassion se dérobe à mes yeux.	14 εκ χειρος αδου ρυσομαι αυτους και εκ θανατου λυτρωσομαι αυτους που η δικη σου θανατε που το κεντρον σου αδη παρακλησις κεκρυπται απο οφθαλμων μου
15 Ephraïm a beau fructifier parmi ses frères, le vent d'est viendra, le souffle de Yahvé montera dudésert, et sa source sera tarie, sa fontaine desséchée. C'est lui qui pillera le trésor de tous les objets précieux.	15 διοτι ουτος ανα μεσον αδελφων διαστελει επαξει ανεμον καυσωνα κυριος εκ της ερημου επ' αυτον και αναξηρανει τας φλεβας αυτου εξερημωσει τας πηγας αυτου αυτος καταξηρανει την γην αυτου και παντα τα σκευη τα επιθυμητα αυτου