Livre de Jérémie 4

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Si tu reviens, Israël, oracle de Yahvé, si tu reviens à moi, si tu ôtes de devant moi tes Horreurs, si tune vagabondes plus,	1 Εαν επιστρεψης, Ισραηλ, λεγει Κυριος, επιστρεψον προς εμε? και εαν εκβαλης τα βδελυγματα σου απ' εμπροσθεν μου, τοτε δεν θελεις μετατοπισθη.
2 si tu jures par Yahvé vivant, en vérité, droiture et justice, alors les nations se béniront en lui, en luielles se glorifieront.	2 Και θελεις ομοσει, λεγων, Ζη Κυριος, εν αληθεια εν κρισει και εν δικαιοσυνη? και τα εθνη θελουσιν ευλογεισθαι εν αυτω και εν αυτω θελουσι δοξασθη.
3 Car ainsi parle Yahvé aux gens de Juda et à Jérusalem: Défrichez pour vous ce qui est en friche, nesemez rien parmi les épines.	3 Διοτι ουτω λεγει Κυριος προς τους ανδρας Ιουδα και προς την Ιερουσαλημ? Αροτριασατε τους κεχερσωμενους αγρους σας και μη σπειρετε μεταξυ ακανθων.
4 Circoncisez-vous pour Yahvé, ôtez le prépuce de votre coeur, gens de Juda et habitants deJérusalem, sinon ma colère jaillira comme un feu, elle brûlera sans personne pour éteindre, à cause de laméchanceté de vos actions.	4 Περιτμηθητε εις τον Κυριον και αφαιρεσατε τας ακροβυστιας της καρδιας σας, ανδρες Ιουδα και κατοικοι της Ιερουσαλημ, μηποτε εξελθη ο θυμος μου ως πυρ και εξαφθη, και ουδεις θελει εισθαι ο σβεσων, ενεκεν της κακιας των πραξεων σας.
5 Publiez-le dans Juda, annoncez-le dans Jérusalem, dites-le! Sonnez du cor dans le pays, criez àpleine voix et dites: Rassemblement! Gagnons les villes fortifiées!	5 Αναγγειλατε προς τον Ιουδαν και κηρυξατε προς την Ιερουσαλημ? και ειπατε και ηχησατε σαλπιγγα εις την γην? βοησατε, συναθροισθητε και ειπατε, Συναχθητε και ας εισελθωμεν εις τας ωχυρωμενας πολεις.
6 Dressez un signal à Sion! Fuyez! Pas d'arrêt! Car c'est un malheur que j'amène du Nord, unimmense désastre.	6 Υψωσατε σημαιαν προς την Σιων? συρθητε, μη σταθητε? διοτι εγω θελω φερει κακον απο βορρα και συντριμμον μεγαν.
7 Le lion est monté de son fourré, le destructeur des nations s'est mis en marche, il est sorti de sademeure pour transformer ton pays en solitude; tes villes seront détruites et dépeuplées.	7 Ο λεων ανεβη εκ του δασους αυτου και ο εξολοθρευτης των εθνων εσηκωθη? εξηλθεν εκ του τοπου αυτου δια να ερημωση την γην σου? αι πολεις σου θελουσι καταστραφη, ωστε δεν θελει εισθαι ουδεις ο κατοικων.
8 Aussi, revêtez-vous de sacs, lamentez-vous, poussez des hurlements, car elle ne s'est pas écartée denous, l'ardente colère de Yahvé.	8 Δια τουτο περιζωσθητε σακκους, θρηνησατε και ολολυξατε? διοτι ο φλογερος θυμος του Κυριου δεν εστραφη αφ' ημων.
9 En ce jour-là - oracle de Yahvé - le coeur manquera au roi, il manquera aux chefs; les prêtres serontfrappés de stupeur et les prophètes d'effroi.	9 Και εν εκεινη τη ημερα, λεγει Κυριος, η καρδια του βασιλεως θελει χαθη και η καρδια των αρχοντων? και οι ιερεις θελουσιν εκθαμβηθη και οι προφηται θελουσιν εκπλαγη.
10 Et je dis: "Ah! Seigneur Yahvé, tu as vraiment trompé ce peuple et Jérusalem quand tu disais:Vous aurez la paix alors que l'épée nous a frappés à mort!"	10 Τοτε ειπα, Ω Κυριε Θεε απατων λοιπον ηπατησας τον λαον τουτον και την Ιερουσαλημ, λεγων, Ειρηνην θελετε εχει? ενω η μαχαιρα εφθασεν εως της ψυχης.
11 En ce temps-là on dira à ce peuple et à Jérusalem: le vent brûlant des hauteurs, au désert, arrive surla fille de mon peuple. - Ce n'est ni pour vanner ni pour épurer! -	11 Εν εκεινω τω καιρω θελουσιν ειπει προς τον λαον τουτον και προς την Ιερουσαλημ, Ανεμος καυστικος των υψηλων τοπων της ερημου φυσα προς την θυγατερα του λαου μου, ουχι δια να ανεμιση ουδε δια να καθαριση?
12 Un vent impétueux me vient de là-bas. Maintenant c'est moi qui vais prononcer sur eux lejugement!	12 ανεμος σφοδροτερος παρα τουτους θελει ελθει δι' εμε? εγω δε τωρα θελω εκφερει κρισεις εις αυτους.
13 Voici qu'il s'avance comme les nuées, ses chars sont comme l'ouragan, ses chevaux vont plus viteque des aigles. Malheur à nous! Nous sommes perdus!	13 Ιδου, ως νεφελη θελει αναβη, και αι αμαξαι αυτου θελουσιν εισθαι ως ανεμοστροβιλος? οι ιπποι αυτου ειναι ελαφροτεροι των αετων. Ουαι εις ημας, διοτι εχαθημεν.
14 Purifie ton coeur du mal, Jérusalem, afin d'être sauvée. Jusques à quand abriteras-tu en ton sein tescoupables pensées?	14 Ιερουσαλημ, αποπλυνον την καρδιαν σου απο κακιας, δια να σωθης? εως ποτε θελουσι κατοικει εν σοι οι ματαιοι διαλογισμοι σου;
15 Car une voix crie la nouvelle depuis Dan, depuis la montagne d'Ephraïm elle annonce la calamité.	15 Διοτι φωνη αναγγελλει εκ του Δαν και κηρυττει θλιψιν απο του ορους Εφραιμ.
16 Faites savoir ceci aux nations, proclamez-le contre Jérusalem: les ennemis arrivent d'un lointainpays et poussent leur cri contre les villes de Juda;	16 Ενθυμισατε τουτο εις τα εθνη? ιδου, διακηρυξατε εναντιον της Ιερουσαλημ, οτι πολιορκηται ερχονται απο γης μακρας και εκπεμπουσι την φωνην αυτων εναντιον των πολεων Ιουδα.
17 comme les gardiens d'un champ, ils l'entourent, car elle s'est révoltée contre moi, oracle de Yahvé.	17 Ως φυλακες αγρου παρεταχθησαν εναντιον αυτης κυκλοθεν? διοτι απεστατησεν εναντιον μου, λεγει Κυριος.
18 Ta conduite et tes actions t'ont valu cela: Voilà ton malheur, comme il est amer! comme il tefrappe au coeur!	18 Αι οδοι σου και τα επιτηδευματα σου επροξενησαν εις σε ταυτα? αυτη η κακια σου εσταθη μαλιστα πικρα, ναι, εφθασεν εως της καρδιας σου.
19 Mes entrailles! Mes entrailles! Que je souffre! Parois de mon coeur! Mon coeur s'agite en moi! Jene puis me taire car j'ai entendu l'appel du cor, le cri de guerre.	19 Τα εντοσθια μου, τα εντοσθια μου? πονω εις τα βαθη της καρδιας μου? η καρδια μου θορυβειται εν εμοι? δεν δυναμαι να σιωπησω, διοτι ηκουσας, ψυχη μου, ηχον σαλπιγγος, αλαλαγμον πολεμου.
20 On annonce désastre sur désastre: tout le pays est dévasté, d'un coup mes tentes sont détruites, mesabris, en un clin d'oeil.	20 Συντριμμος επι συντριμμον διακηρυττεται? διοτι πασα η γη ερημουται? εξαιφνης αι σκηναι μου ηρημωθησαν και τα παραπετασματα μου εν μια στιγμη.
21 Jusques à quand verrai-je le signal, entendrai-je l'appel du cor? -	21 Εως ποτε θελω βλεπει την σημαιαν, θελω ακουει τον ηχον της σαλπιγγος;
22 C'est que mon peuple est stupide, ils ne me connaissent pas, ce sont des enfants sans réflexion, ilsn'ont pas d'intelligence; ils sont sages pour faire le mal, mais ne savent pas faire le bien.	22 Διοτι ο λαος μου ειναι αφρων? δεν με εγνωρισαν? ειναι υιοι αφρονες και δεν εχουσι συνεσιν? ειναι σοφοι εις το να κακοποιωσι, να αγαθοποιωσιν ομως δεν εξευρουσιν.
23 J'ai regardé la terre: un chaos; les cieux: leur lumière a disparu.	23 Επεβλεψα επι την γην και ιδου, αμορφος και ερημος? και εις τους ουρανους και δεν υπηρχε το φως αυτων.
24 J'ai regardé les montagnes: elles tremblent, toutes les collines sont secouées.	24 Ειδον τα ορη και ιδου, ετρεμον και παντες οι λοφοι κατεσειοντο.
25 J'ai regardé: plus d'hommes; tous les oiseaux du ciel ont fui.	25 Ειδον και ιδου, δεν υπηρχεν ανθρωπος και παντα τα πετεινα του ουρανου ειχον φυγει.
26 J'ai regardé: le verger est un désert, toutes ses villes sont détruites devant Yahvé, devant l'ardeur desa colère.	26 Ειδον και ιδου, ο Καρμηλος ερημος και πασαι αι πολεις αυτου κατηδαφισμεναι απο προσωπου Κυριου, απο του φλογερου θυμου αυτου.
27 Oui, ainsi parle Yahvé: Tout le pays sera désolé, mais je ne l'exterminerai pas totalement.	27 Διοτι ουτω λεγει Κυριος? πασα η γη θελει εισθαι ερημος? συντελειαν ομως δεν θελω καμει.
28 A cause de cela, la terre sera en deuil et le ciel, là-haut, s'assombrira! Car j'ai parlé, j'ai décidé, jene m'en repentirai ni n'en reviendrai.	28 Δια τουτο η γη θελει πενθησει και οι ουρανοι ανωθεν θελουσι συσκοτασει? διοτι εγω ελαλησα, απεφασισα και δεν θελω μετανοησει ουδε θελω επιστρεψει απο τουτου.
29 Devant la clameur du cavalier et de l'archer, toute la ville est en fuite: on s'enfonce dans les taillis,on escalade les rochers; toute ville est abandonnée, plus personne n'y habite.	29 Πασα η πολις θελει φυγει υπο του θορυβου των ιππεων και των τοξοτων θελουσιν ελθει εις τα δαση και αναβη επι τους βραχους? πασα πολις θελει εγκαταλειφθη και δεν θελει εισθαι ανθρωπος κατοικων εν αυταις.
30 Et toi, la dévastée, que vas-tu faire? Même si tu t'habilles de pourpre, te pares de joyaux d'or ett'agrandis les yeux à force de fard, c'est en vain que tu te fais belle! Ceux qui étaient épris de toi te dédaignent,ils en veulent à ta vie.	30 Και συ, ηφανισμενη, τι θελεις καμει; και αν ενδυθης κοκκινον, και αν στολισθης με στολισμους χρυσους, και αν διατεινης με στιμμι τους οφθαλμους σου, εις ματην θελεις καλλωπισθη? οι ερασται σου θελουσι σε καταφρονησει, θελουσι ζητει την ζωην σου.
31 Oui, j'entends les cris comme d'une femme en travail, c'est comme l'angoisse de celle quiaccouche; ce sont les cris de la fille de Sion qui s'essouffle et qui tend les mains: "Malheur à moi, je succombesous les coups des meurtriers!"	31 Διοτι ηκουσα φωνην ως κοιλοπονουσης, στεναγμον ως πρωτογεννωσης φωνην της θυγατρος Σιων, ητις θρηνολογει εαυτην, εκτεινει τας χειρας αυτης, λεγουσα, Ουαι εις εμε τωρα, διοτι η ψυχη μου εκλειπει ενεκεν των φονευτων.