Livre des Proverbes 11

JERUSALEM	LXX
1 La balance fausse est une abomination pour Yahvé, mais le poids juste a sa faveur.	1 ζυγοι δολιοι βδελυγμα ενωπιον κυριου σταθμιον δε δικαιον δεκτον αυτω
2 Vienne l'insolence, viendra le mépris, mais chez les humbles se trouve la sagesse.	2 ου εαν εισελθη υβρις εκει και ατιμια στομα δε ταπεινων μελετα σοφιαν
3 Leur honnêteté conduit les hommes droits, leur perversité mène les traîtres à la ruine.	3 αποθανων δικαιος ελιπεν μεταμελον προχειρος δε γινεται και επιχαρτος ασεβων απωλεια
4 Au jour de la fureur, la richesse sera inutile, mais la justice délivre de la mort.	4 -
5 La justice de l'homme honnête rend droit son chemin, le méchant succombe dans sa méchanceté.	5 δικαιοσυνη αμωμους ορθοτομει οδους ασεβεια δε περιπιπτει αδικια
6 Leur justice sauve les hommes droits, dans leur convoitise les traîtres sont pris.	6 δικαιοσυνη ανδρων ορθων ρυεται αυτους τη δε απωλεια αυτων αλισκονται παρανομοι
7 L'espérance du méchant périt à sa mort, l'espoir mis dans les richesses est anéanti.	7 τελευτησαντος ανδρος δικαιου ουκ ολλυται ελπις το δε καυχημα των ασεβων ολλυται
8 Le juste échappe à l'angoisse, le méchant y vient à sa place.	8 δικαιος εκ θηρας εκδυνει αντ' αυτου δε παραδιδοται ο ασεβης
9 Par sa bouche l'impie ruine son prochain, par le savoir les justes se tirent d'affaire.	9 εν στοματι ασεβων παγις πολιταις αισθησις δε δικαιων ευοδος
10 Au bonheur des justes, la cité exulte, à la perte des méchants, c'est un cri de joie.	10 εν αγαθοις δικαιων κατωρθωσεν πολις
11 Par la bénédiction des hommes droits s'élève une ville, par la bouche des méchants, elle estdémolie.	11 στομασιν δε ασεβων κατεσκαφη
12 Qui méprise son prochain est privé de sens; l'homme intelligent se tait.	12 μυκτηριζει πολιτας ενδεης φρενων ανηρ δε φρονιμος ησυχιαν αγει
13 C'est un colporteur de médisance, celui qui révèle les secrets, c'est un esprit sûr, celui qui cachel'affaire.	13 ανηρ διγλωσσος αποκαλυπτει βουλας εν συνεδριω πιστος δε πνοη κρυπτει πραγματα
14 Faute de direction un peuple succombe, le succès tient au grand nombre de conseillers.	14 οις μη υπαρχει κυβερνησις πιπτουσιν ωσπερ φυλλα σωτηρια δε υπαρχει εν πολλη βουλη
15 Celui qui cautionne l'étranger se fait du tort, qui répugne à toper est en sécurité.	15 πονηρος κακοποιει οταν συμμειξη δικαιω μισει δε ηχον ασφαλειας
16 Une femme gracieuse acquiert de l'honneur, les violents acquièrent la richesse.	16 γυνη ευχαριστος εγειρει ανδρι δοξαν θρονος δε ατιμιας γυνη μισουσα δικαια πλουτου οκνηροι ενδεεις γινονται οι δε ανδρειοι ερειδονται πλουτω
17 L'homme miséricordieux fait du bien à soi-même, mais un homme intraitable afflige sa proprechair.	17 τη ψυχη αυτου αγαθον ποιει ανηρ ελεημων εξολλυει δε αυτου σωμα ο ανελεημων
18 Le méchant accomplit un travail décevant, à qui sème la justice, la récompense est assurée.	18 ασεβης ποιει εργα αδικα σπερμα δε δικαιων μισθος αληθειας
19 Qui établit la justice va à la vie, qui poursuit le mal, à la mort.	19 υιος δικαιος γενναται εις ζωην διωγμος δε ασεβους εις θανατον
20 Abomination pour Yahvé: les coeurs tortueux; il aime ceux dont la conduite est honnête.	20 βδελυγμα κυριω διεστραμμεναι οδοι προσδεκτοι δε αυτω παντες αμωμοι εν ταις οδοις αυτων
21 A coup sûr, le méchant ne restera pas impuni, mais la race des justes sera sauve.	21 χειρι χειρας εμβαλων αδικως ουκ ατιμωρητος εσται ο δε σπειρων δικαιοσυνην λημψεται μισθον πιστον
22 Un anneau d'or au groin d'un pourceau: une femme belle mais dépourvue de sens.	22 ωσπερ ενωτιον εν ρινι υος ουτως γυναικι κακοφρονι καλλος
23 Le souhait des justes, ce n'est que le bien, l'espoir des méchants, c'est la colère.	23 επιθυμια δικαιων πασα αγαθη ελπις δε ασεβων απολειται
24 Tel est prodigue et sa richesse s'accroît, tel amasse sans mesure et ne fait que s'appauvrir.	24 εισιν οι τα ιδια σπειροντες πλειονα ποιουσιν εισιν και οι συναγοντες ελαττονουνται
25 L'âme qui bénit prospérera, et qui abreuve sera abreuvé.	25 ψυχη ευλογουμενη πασα απλη ανηρ δε θυμωδης ουκ ευσχημων
26 Le peuple maudit l'accapareur de blé, bénédiction sur la tête de celui qui le vend.	26 ο συνεχων σιτον υπολιποιτο αυτον τοις εθνεσιν ευλογια δε εις κεφαλην του μεταδιδοντος
27 Qui vise le bien obtient la faveur, qui poursuit le mal, celui-ci l'atteindra.	27 τεκταινομενος αγαθα ζητει χαριν αγαθην εκζητουντα δε κακα καταλημψεται αυτον
28 Qui se fie en la richesse tombera, mais les justes pousseront comme le feuillage.	28 ο πεποιθως επι πλουτω ουτος πεσειται ο δε αντιλαμβανομενος δικαιων ουτος ανατελει
29 Qui laisse sa maison en désordre hérite le vent, et le fou devient esclave du sage.	29 ο μη συμπεριφερομενος τω εαυτου οικω κληρονομησει ανεμον δουλευσει δε αφρων φρονιμω
30 Le fruit du juste est un arbre de vie; le sage captive les âmes.	30 εκ καρπου δικαιοσυνης φυεται δενδρον ζωης αφαιρουνται δε αωροι ψυχαι παρανομων
31 Si le juste ici-bas reçoit son salaire, combien plus le méchant et le pécheur.	31 ει ο μεν δικαιος μολις σωζεται ο ασεβης και αμαρτωλος που φανειται