Livre d'Esdra 9

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Cela réglé, les chefs m'abordèrent en disant: "Le peuple d'Israël, les prêtres et les lévites n'ont pointrompu avec les peuples des pays plongés dans leurs abominations -- Cananéens, Hittites, Perizzites, Jébuséens,Ammonites, Moabites, Egyptiens et Amorites! --	1 Και αφου ετελεσθησαν ταυτα, προσηλθον προς εμε οι αρχοντες, λεγοντες, Ο λαος του Ισραηλ και οι ιερεις και οι Λευιται, δεν εχωρισθησαν απο του λαου των τοπων τουτων, και πραττουσι κατα τα βδελυγματα αυτων, των Χαναναιων, των Χετταιων, των Φερεζαιων, των Ιεβουσαιων, των Αμμωνιτων, των Μωαβιτων, των Αιγυπτιων και των Αμορραιων?
2 mais, pour eux et pour leurs fils, ils ont pris femmes parmi leurs filles: la race sainte s'est mêlée auxpeuples des pays: chefs et magistrats, les premiers, ont participé à cette infidélité!"	2 διοτι ελαβον εκ των θυγατερων αυτων εις εαυτους και εις τους υιους αυτων? ωστε το σπερμα το αγιον συνεμιχθη μετα του λαου των τοπων? και η χειρ των αρχοντων και των προεστωτων ητο πρωτη εις την παραβασιν ταυτην.
3 A cette nouvelle, je déchirai mon vêtement et mon manteau, m'arrachai les cheveux et les poils debarbe et m'assis accablé.	3 Και ως ηκουσα το πραγμα τουτο, διεσχισα το ιματιον μου και το επενδυμα μου, και ανεσπασα τας τριχας της κεφαλης μου και του πωγωνος μου, και εκαθημην εκστατικος.
4 Tous ceux qui tremblaient aux paroles du Dieu d'Israël se rassemblèrent autour de moi, devant cetteinfidélité des exilés. Quant à moi, je restai assis, accablé, jusqu'à l'oblation du soir.	4 Τοτε συνηχθησαν προς εμε παντες οι τρεμοντες εις τους λογους του Θεου του Ισραηλ, δια την παραβασιν των μετοικισθεντων? και εκαθημην εκστατικος εως της εσπερινης προσφορας.
5 A l'oblation du soir, je sortis de ma prostration; vêtement et manteau déchirés, je tombai à genoux,étendis les mains vers Yahvé, mon Dieu,	5 Και εν τη εσπερινη προσφορα εσηκωθην απο της ταπεινωσεως μου, και διασχισας το ιματιον μου και το επενδυμα μου, εκλινα επι τα γονατα μου και εξετεινα τας χειρας μου προς Κυριον τον Θεον μου,
6 et dis: "Mon Dieu, j'ai honte et je rougis de lever mon visage vers toi, mon Dieu. Car nos iniquités sesont multipliées jusqu'à dépasser nos têtes, et nos fautes se sont amoncelées jusqu'au ciel.	6 και ειπον, Θεε μου, αισχυνομαι και ερυθριω να υψωσω το προσωπον μου προς σε, Θεε μου? διοτι αι ανομιαι ημων ηυξηνθησαν υπερανω της κεφαλης, και αι παραβασεις ημων εμεγαλυνθησαν εως των ουρανων.
7 Depuis les jours de nos pères jusqu'à ce jour, nous sommes grandement coupables: pour nos iniquitésnous fûmes livrés, nous, nos rois et nos prêtres, aux mains des rois des pays, à l'épée, à la captivité, au pillage età la honte, comme c'est le cas aujourd'hui.	7 Απο των ημερων των πατερων ημων ημεθα εν παραβασει μεγαλη μεχρι της ημερας ταυτης? και δια τας ανομιας ημων παρεδοθημεν, ημεις, οι βασιλεις ημων, οι ιερεις ημων, εις την χειρα των βασιλεων των τοπων, εις μαχαιραν, εις αιχμαλωσιαν και εις διαρπαγην και εις αισχυνην προσωπου, ως ειναι την ημεραν ταυτην.
8 Mais à présent, pour un bref moment, Yahvé notre Dieu nous a fait une grâce en nous conservant desrescapés et en nous accordant de nous fixer dans son lieu saint: ainsi notre Dieu a-t-il illuminé nos yeux et nousa-t-il donné quelque répit en notre servitude.	8 Και τωρα ως εν μια στιγμη εγεινεν ελεος παρα Κυριου του Θεου ημων, ωστε να διασωθη εις ημας υπολοιπον, και να δοθη εις ημας στερεωσις εν τω αγιω αυτου τοπω, δια να φωτιζη ο Θεος ημων τους οφθαλμους ημων, και να δωση εις ημας μικραν αναψυχην εν τη δουλεια ημων.
9 Car nous sommes esclaves; mais dans notre servitude notre Dieu ne nous a point abandonnés: il nousa concilié la faveur des rois de Perse, nous accordant un répit pour que nous puissions relever le Temple de notreDieu et restaurer ses ruines, et nous procurant un abri sûr en Juda et à Jérusalem.	9 Διοτι δουλοι ημεθα? και εν τη δουλεια ημων δεν εγκατελιπεν ημας ο Θεος ημων, αλλ' ηυδοκησε να ευρωμεν ελεος ενωπιον των βασιλεων της Περσιας, ωστε να δωση εις ημας αναψυχην, δια να ανεγειρωμεν τον οικον του Θεου ημων και να ανορθωσωμεν τας ερημωσεις αυτου, και να δωση εις ημας περιτειχισμα εν Ιουδα και εν Ιερουσαλημ.
10 Mais maintenant, notre Dieu, que pourrons-nous dire, après cela? Car nous avons abandonné tescommandements,	10 Αλλα τωρα, Θεε ημων, τι θελομεν ειπει μετα ταυτα; διοτι εγκατελιπομεν τα προσταγματα σου,
11 que, par tes serviteurs les prophètes, tu avais prescrits en ces termes: Le pays où vous entrez pour enprendre possession est un pays souillé par la souillure des peuples des pays, par les abominations dont ils l'ontinfesté d'un bout à l'autre avec leurs impuretés.	11 τα οποια προσεταξας δια χειρος των δουλων σου των προφητων, λεγων, Η γη, εις την οποιαν εισερχεσθε δια να κληρονομησητε αυτην, ειναι γη μεμολυσμενη με τον μολυσμον των λαων των τοπων, με τα βδελυγματα αυτων, οιτινες εγεμισαν αυτην, απ' ακρου εως ακρου, απο των ακαθαρσιων αυτων.
12 Eh bien! ne donnez pas vos filles à leurs fils et ne prenez pas leurs filles pour vos fils; ne voussouciez jamais de leur paix ni de leur bonheur, afin que vous deveniez forts, que vous mangiez les meilleursfruits du pays et le laissiez en patrimoine à vos fils pour toujours.	12 Τωρα λοιπον τας θυγατερας σας μη διδετε εις τους υιους αυτων, και τας θυγατερας αυτων μη λαμβανετε εις τους υιους σας, και μη ζητειτε ποτε την ειρηνην αυτων η την ευτυχιαν αυτων, δια να κραταιωθητε και να τρωγητε τα αγαθα της γης, και να αφησητε αυτην κληρονομιαν εις τους υιους σας δια παντος.
13 Or après tout ce qui nous est advenu par nos actions mauvaises et notre grande faute -- bien que, ônotre Dieu, tu aies réduit le poids de nos iniquités et nous aies laissé les rescapés que voici! --	13 Και μετα παντα τα επελθοντα εφ' ημας ενεκα των πραξεων των πονηρων ημων, και της παραβασεως ημων της μεγαλης, αφου συ, Θεε ημων, εκρατηθης κατω της αξιας των ανομιων ημων, και εδωκας εις ημας ελευθερωσιν τοιαυτην,
14 pourrions-nous encore violer tes commandements et nous allier à ces gens abominables? Net'irriterais-tu pas jusqu'à nous détruire, sans que subsiste un reste et des rescapés?	14 πρεπει ημεις να αθετησωμεν παλιν τα προσταγματα σου, και να συμπενθερευσωμεν με τον λαον των βδελυγματων τουτων; δεν ηθελες οργισθη καθ' ημων, εωσου συντελεσης ημας, ωστε να μη μεινη υπολοιπον η σεσωσμενον;
15 Yahvé, Dieu d'Israël, tu es juste car nous sommes restés un groupe de rescapés, comme c'est le casaujourd'hui. Nous voici devant toi avec notre faute! Oui, il est impossible à cause de cela de subsister en taprésence!"	15 Κυριε Θεε του Ισραηλ, δικαιος εισαι διοτι εμειναμεν σεσωσμενοι, ως την ημεραν ταυτην? ιδου, ενωπιον σου ειμεθα με τας παραβασεις ημων διοτι δεν ητο δυνατον ενεκα τουτων να σταθωμεν ενωπιον σου.