1 Εαν λαλω τας γλωσσας των ανθρωπων και των αγγελων, αγαπην δε μη εχω, εγεινα χαλκος ηχων η κυμβαλον αλαλαζον. | 1 If I speak in human and angelic tongues but do not have love, I am a resounding gong or a clashing cymbal. |
2 Και εαν εχω προφητειαν και εξευρω παντα τα μυστηρια και πασαν την γνωσιν, και εαν εχω πασαν την πιστιν, ωστε να μετατοπιζω ορη, αγαπην δε μη εχω, ειμαι ουδεν. | 2 And if I have the gift of prophecy and comprehend all mysteries and all knowledge; if I have all faith so as to move mountains but do not have love, I am nothing. |
3 Και εαν παντα τα υπαρχοντα μου διανειμω, και εαν παραδωσω το σωμα μου δια να καυθω, αγαπην δε μη εχω, ουδεν ωφελουμαι. | 3 If I give away everything I own, and if I hand my body over so that I may boast but do not have love, I gain nothing. |
4 Η αγαπη μακροθυμει, αγαθοποιει, η αγαπη δεν φθονει, η αγαπη δεν αυθαδιαζει, δεν επαιρεται, | 4 Love is patient, love is kind. It is not jealous, (love) is not pompous, it is not inflated, |
5 δεν ασχημονει, δεν ζητει τα εαυτης, δεν παροξυνεται, δεν διαλογιζεται το κακον, | 5 it is not rude, it does not seek its own interests, it is not quick-tempered, it does not brood over injury, |
6 δεν χαιρει εις την αδικιαν, συγχαιρει δε εις την αληθειαν? | 6 it does not rejoice over wrongdoing but rejoices with the truth. |
7 παντα ανεχεται, παντα πιστευει, παντα ελπιζει, παντα υπομενει. | 7 It bears all things, believes all things, hopes all things, endures all things. |
8 Η αγαπη ουδεποτε εκπιπτει? τα αλλα ομως, ειτε προφητειαι ειναι, θελουσι καταργηθη? ειτε γλωσσαι, θελουσι παυσει? ειτε γνωσις, θελει καταργηθη. | 8 Love never fails. If there are prophecies, they will be brought to nothing; if tongues, they will cease; if knowledge, it will be brought to nothing. |
9 Διοτι κατα μερος γινωσκομεν και κατα μερος προφητευομεν? | 9 For we know partially and we prophesy partially, |
10 οταν ομως ελθη το τελειον, τοτε το κατα μερος θελει καταργηθη. | 10 but when the perfect comes, the partial will pass away. |
11 Οτε ημην νηπιος, ως νηπιος ελαλουν, ως νηπιος εφρονουν, ως νηπιος εσυλλογιζομην? οτε ομως εγεινα ανηρ, κατηργησα τα του νηπιου. | 11 When I was a child, I used to talk as a child, think as a child, reason as a child; when I became a man, I put aside childish things. |
12 Διοτι τωρα βλεπομεν δια κατοπτρου αινιγματωδως, τοτε δε προσωπον προς προσωπον? τωρα γνωριζω κατα μερος, τοτε δε θελω γνωρισει καθως και εγνωρισθην. | 12 At present we see indistinctly, as in a mirror, but then face to face. At present I know partially; then I shall know fully, as I am fully known. |
13 Τωρα δε μενει πιστις, ελπις, αγαπη, τα τρια ταυτα. μεγαλητερα δε τουτων ειναι η αγαπη. | 13 So faith, hope, love remain, these three; but the greatest of these is love. |