Lettera ai Romani - Romans 3

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Τις λοιπον η υπεροχη του Ιουδαιου, η τις η ωφελεια της περιτομης;	1 Quid ergo amplius Judæo est ? aut quæ utilitas circumcisionis ?
2 Πολλη κατα παντα τροπον. Πρωτον μεν διοτι εις τους Ιουδαιους ενεπιστευθησαν τα λογια του Θεου.	2 Multum per omnem modum. Primum quidem quia credita sunt illis eloquia Dei.
3 Επειδη αν τινες δεν επιστευσαν, τι εκ τουτου; μηπως η απιστια αυτων θελει καταργησει την πιστιν του Θεου;	3 Quid enim si quidam illorum non crediderunt ? numquid incredulitas illorum fidem Dei evacuabit ? Absit.
4 Μη γενοιτο. Αλλ' εστω ο Θεος αληθης, πας δε ανθρωπος ψευστης, καθως ειναι γεγραμμενον? Δια να δικαιωθης εν τοις λογοις σου και να νικησης, οταν κρινησαι.	4 Est autem Deus verax : omnis autem homo mendax, sicut scriptum est : Ut justificeris in sermonibus tuis : et vincas cum judicaris.
5 Εαν δε η αδικια ημων δεικνυη την δικαιοσυνην του Θεου, τι θελομεν ειπει; μηπως ειναι αδικος ο Θεος ο επιφερων την οργην; ως ανθρωπος λαλω.	5 Si autem iniquitas nostra justitiam Dei commendat, quid dicemus ? Numquid iniquus est Deus, qui infert iram ?
6 Μη γενοιτο? επειδη πως θελει κρινει ο Θεος τον κοσμον;	6 secundum hominem dico. Absit. Alioquin quomodo judicabit Deus hunc mundum ?
7 Διοτι εαν η αληθεια του Θεου επερισσευσε προς δοξαν αυτου δια του εμου ψευσματος, δια τι πλεον εγω κρινομαι ως αμαρτωλος,	7 Si enim veritas Dei in meo mendacio abundavit in gloriam ipsius : quid adhuc et ego tamquam peccator judicor ?
8 και καθως βλασφημουμεθα και καθως κηρυττουσι τινες, οτι ημεις λεγομεν, Δια τι να μη πραττωμεν τα κακα, δια να ελθωσι τα αγαθα; των οποιων η κατακρισις ειναι δικαια.	8 et non (sicut blasphemamur, et sicut aiunt quidam nos dicere) faciamus mala ut veniant bona : quorum damnatio justa est.
9 Τι λοιπον; υπερεχομεν των εθνικων; Ουχι βεβαιως? διοτι προεξηλεγξαμεν Ιουδαιους τε και Ελληνας, οτι ειναι παντες υπο αμαρτιαν,	9 Quid ergo ? præcellimus eos ? Nequaquam. Causati enim sumus Judæos et Græcos omnes sub peccato esse,
10 καθως ειναι γεγραμμενον Οτι δεν υπαρχει δικαιος ουδε εις,	10 sicut scriptum est : Quia non est justus quisquam :
11 δεν υπαρχει τις εχων συνεσιν? δεν υπαρχει τις εκζητων τον Θεον.	11 non est intelligens, non est requirens Deum.
12 Παντες εξεκλιναν, ομου εξηχρειωθησαν? δεν υπαρχει ο πραττων αγαθον, δεν υπαρχει ουδε εις.	12 Omnes declinaverunt, simul inutiles facti sunt : non est qui faciat bonum, non est usque ad unum.
13 Ταφος ανεωγμενος ειναι ο λαρυγξ αυτων, με τας γλωσσας αυτων ελαλουν δολια? φαρμακιον ασπιδων ειναι υπο τα χειλη αυτων?	13 Sepulchrum patens est guttur eorum, linguis suis dolose agebant : venenum aspidum sub labiis eorum :
14 των οποιων το στομα γεμει καταρας και πικριας?	14 quorum os maledictione, et amaritudine plenum est :
15 οι ποδες αυτων ειναι ταχεις εις το να χυσωσιν αιμα?	15 veloces pedes eorum ad effundendum sanguinem :
16 ερημωσις και ταλαιπωρια εν ταις οδοις αυτων,	16 contritio et infelicitas in viis eorum :
17 Και οδον ειρηνης δεν εγνωρισαν.	17 et viam pacis non cognoverunt :
18 Δεν ειναι φοβος Θεου εμπροσθεν των οφθαλμων αυτων.	18 non est timor Dei ante oculos eorum.
19 Εξευρομεν δε οτι οσα λεγει ο νομος λαλει προς τους υπο τον νομον, δια να εμφραχθη παν στομα και να γεινη πας ο κοσμος υποδικος εις τον Θεον,	19 Scimus autem quoniam quæcumque lex loquitur, iis, qui in lege sunt, loquitur : ut omne os obstruatur, et subditus fiat omnis mundus Deo :
20 διοτι εξ εργων νομου δεν θελει δικαιωθη ουδεμια σαρξ ενωπιον αυτου? επειδη δια του νομου γινεται η γνωρισις της αμαρτιας.	20 quia ex operibus legis non justificabitur omnis caro coram illo. Per legem enim cognitio peccati.
21 Τωρα δε χωρις νομου η δικαιοσυνη του Θεου εφανερωθη, μαρτυρουμενη υπο του νομου και των προφητων,	21 Nunc autem sine lege justitia Dei manifestata est : testificata a lege et prophetis.
22 δικαιοσυνη δε του Θεου δια πιστεως Ιησου Χριστου εις παντας και επι παντας τους πιστευοντας? διοτι δεν υπαρχει διαφορα?	22 Justitia autem Dei per fidem Jesu Christi in omnes et super omnes qui credunt in eum : non enim est distinctio :
23 επειδη παντες ημαρτον και υστερουνται της δοξης του Θεου,	23 omnes enim peccaverunt, et egent gloria Dei.
24 δικαιουνται δε δωρεαν με την χαριν αυτου δια της απολυτρωσεως της εν Χριστω Ιησου,	24 Justificati gratis per gratiam ipsius, per redemptionem quæ est in Christo Jesu,
25 τον οποιον ο Θεος προεθετο μεσον εξιλεωσεως δια της πιστεως εν τω αιματι αυτου, προς φανερωσιν της δικαιοσυνης αυτου δια την αφεσιν των προγενομενων αμαρτηματων δια της μακροθυμιας του Θεου,	25 quem proposuit Deus propitiationem per fidem in sanguine ipsius, ad ostensionem justitiæ suæ propter remissionem præcedentium delictorum
26 προς φανερωσιν της δικαιοσυνης αυτου εν τω παροντι καιρω, δια να ηναι αυτος δικαιος και να δικαιονη τον πιστευοντα εις τον Ιησουν.	26 in sustentatione Dei, ad ostensionem justitiæ ejus in hoc tempore : ut sit ipse justus, et justificans eum, qui est ex fide Jesu Christi.
27 Που λοιπον η καυχησις; Εκλεισθη εξω. Δια ποιου νομου; των εργων; Ουχι, αλλα δια του νομου της πιστεως.	27 Ubi est ergo gloriatio tua ? Exclusa est. Per quam legem ? Factorum ? Non : sed per legem fidei.
28 Συμπεραινομεν λοιπον οτι ο ανθρωπος δικαιουται δια της πιστεως χωρις των εργων του νομου.	28 Arbitramur enim justificari hominem per fidem sine operibus legis.
29 Η των Ιουδαιων μονον ειναι ο Θεος; Ουχι δε και των εθνων; Ναι, και των εθνων,	29 An Judæorum Deus tantum ? nonne et gentium ? Immo et gentium :
30 επειδη εις ειναι ο Θεος οστις θελει δικαιωσει την περιτομην εκ πιστεως και την ακροβυστιαν δια της πιστεως.	30 quoniam quidem unus est Deus, qui justificat circumcisionem ex fide, et præputium per fidem.
31 Νομον λοιπον καταργουμεν δια της πιστεως; μη γενοιτο, αλλα νομον συνιστωμεν.	31 Legem ergo destruimus per fidem ? Absit : sed legem statuimus.