Lettera ai Romani - Romans 3

GREEK BIBLE	JERUSALEM
1 Τις λοιπον η υπεροχη του Ιουδαιου, η τις η ωφελεια της περιτομης;	1 Quelle est donc la supériorité du Juif? Quelle est l'utilité de la circoncision?
2 Πολλη κατα παντα τροπον. Πρωτον μεν διοτι εις τους Ιουδαιους ενεπιστευθησαν τα λογια του Θεου.	2 Grande à tous égards. D'abord c'est à eux que furent confiés les oracles de Dieu.
3 Επειδη αν τινες δεν επιστευσαν, τι εκ τουτου; μηπως η απιστια αυτων θελει καταργησει την πιστιν του Θεου;	3 Quoi donc si d'aucuns furent infidèles? Leur infidélité va-t-elle annuler la fidélité de Dieu?
4 Μη γενοιτο. Αλλ' εστω ο Θεος αληθης, πας δε ανθρωπος ψευστης, καθως ειναι γεγραμμενον? Δια να δικαιωθης εν τοις λογοις σου και να νικησης, οταν κρινησαι.	4 Certes non! Il faut que Dieu soit véridique et tout homme menteur, comme dit l'Ecriture: Afin quetu sois justifié dans tes paroles, et triomphes si l'on te met en jugement.
5 Εαν δε η αδικια ημων δεικνυη την δικαιοσυνην του Θεου, τι θελομεν ειπει; μηπως ειναι αδικος ο Θεος ο επιφερων την οργην; ως ανθρωπος λαλω.	5 Mais si notre injustice met en relief la justice de Dieu, que dire? Dieu serait-il injuste en nousfrappant de sa colère? Je parle en homme.
6 Μη γενοιτο? επειδη πως θελει κρινει ο Θεος τον κοσμον;	6 Certes non! Sinon, comment Dieu jugera-t-il le monde?
7 Διοτι εαν η αληθεια του Θεου επερισσευσε προς δοξαν αυτου δια του εμου ψευσματος, δια τι πλεον εγω κρινομαι ως αμαρτωλος,	7 Mais si mon mensonge a rehaussé la vérité de Dieu pour sa gloire, de quel droit suis-je jugé moiaussi comme un pécheur?
8 και καθως βλασφημουμεθα και καθως κηρυττουσι τινες, οτι ημεις λεγομεν, Δια τι να μη πραττωμεν τα κακα, δια να ελθωσι τα αγαθα; των οποιων η κατακρισις ειναι δικαια.	8 Ou bien, comme certains nous accusent outrageusement de le dire, devrions-nous faire le mal pourqu'en sorte le bien? Ceux-là méritent leur condamnation.
9 Τι λοιπον; υπερεχομεν των εθνικων; Ουχι βεβαιως? διοτι προεξηλεγξαμεν Ιουδαιους τε και Ελληνας, οτι ειναι παντες υπο αμαρτιαν,	9 Quoi donc? L'emportons-nous? Pas du tout. Car nous avons établi que Juifs et Grecs, tous sontsoumis au péché,
10 καθως ειναι γεγραμμενον Οτι δεν υπαρχει δικαιος ουδε εις,	10 comme il est écrit: Il n'est pas de juste, pas un seul,
11 δεν υπαρχει τις εχων συνεσιν? δεν υπαρχει τις εκζητων τον Θεον.	11 il n'en est pas de sensé, pas un qui recherche Dieu.
12 Παντες εξεκλιναν, ομου εξηχρειωθησαν? δεν υπαρχει ο πραττων αγαθον, δεν υπαρχει ουδε εις.	12 Tous ils sont dévoyés, ensemble pervertis; il n'en est pas qui fasse le bien, non, pas un seul.
13 Ταφος ανεωγμενος ειναι ο λαρυγξ αυτων, με τας γλωσσας αυτων ελαλουν δολια? φαρμακιον ασπιδων ειναι υπο τα χειλη αυτων?	13 Leur gosier est un sépulcre béant, leur langue trame la ruse. Un venin d'aspic est sous leurs lèvres,
14 των οποιων το στομα γεμει καταρας και πικριας?	14 la malédiction et l'aigreur emplissent leur bouche.
15 οι ποδες αυτων ειναι ταχεις εις το να χυσωσιν αιμα?	15 Agiles sont leurs pieds à verser le sang;
16 ερημωσις και ταλαιπωρια εν ταις οδοις αυτων,	16 ruine et misère sont sur leurs chemins.
17 Και οδον ειρηνης δεν εγνωρισαν.	17 Le chemin de la paix, ils ne l'ont pas connu,
18 Δεν ειναι φοβος Θεου εμπροσθεν των οφθαλμων αυτων.	18 nulle crainte de Dieu devant leurs yeux.
19 Εξευρομεν δε οτι οσα λεγει ο νομος λαλει προς τους υπο τον νομον, δια να εμφραχθη παν στομα και να γεινη πας ο κοσμος υποδικος εις τον Θεον,	19 Or, nous le savons, tout ce que dit la Loi, elle le dit pour ceux qui sont sous la Loi, afin que toutebouche soit fermée, et le monde entier reconnu coupable devant Dieu,
20 διοτι εξ εργων νομου δεν θελει δικαιωθη ουδεμια σαρξ ενωπιον αυτου? επειδη δια του νομου γινεται η γνωρισις της αμαρτιας.	20 puisque personne ne sera justifié devant lui par la pratique de la Loi: la Loi ne fait que donner laconnaissance du péché.
21 Τωρα δε χωρις νομου η δικαιοσυνη του Θεου εφανερωθη, μαρτυρουμενη υπο του νομου και των προφητων,	21 Mais maintenant, sans la Loi, la justice de Dieu s'est manifestée, attestée par la Loi et lesProphètes,
22 δικαιοσυνη δε του Θεου δια πιστεως Ιησου Χριστου εις παντας και επι παντας τους πιστευοντας? διοτι δεν υπαρχει διαφορα?	22 justice de Dieu par la foi en Jésus Christ, à l'adresse de tous ceux qui croient -- car il n'y a pas dedifférence:
23 επειδη παντες ημαρτον και υστερουνται της δοξης του Θεου,	23 tous ont péché et sont privés de la gloire de Dieu --
24 δικαιουνται δε δωρεαν με την χαριν αυτου δια της απολυτρωσεως της εν Χριστω Ιησου,	24 et ils sont justifiés par la faveur de sa grâce en vertu de la rédemption accomplie dans le ChristJésus:
25 τον οποιον ο Θεος προεθετο μεσον εξιλεωσεως δια της πιστεως εν τω αιματι αυτου, προς φανερωσιν της δικαιοσυνης αυτου δια την αφεσιν των προγενομενων αμαρτηματων δια της μακροθυμιας του Θεου,	25 Dieu l'a exposé, instrument de propitiation par son propre sang moyennant la foi; il voulaitmontrer sa justice, du fait qu'il avait passé condamnation sur les péchés commis jadis
26 προς φανερωσιν της δικαιοσυνης αυτου εν τω παροντι καιρω, δια να ηναι αυτος δικαιος και να δικαιονη τον πιστευοντα εις τον Ιησουν.	26 au temps de la patience de Dieu; il voulait montrer sa justice au temps présent, afin d'être juste etde justifier celui qui se réclame de la foi en Jésus.
27 Που λοιπον η καυχησις; Εκλεισθη εξω. Δια ποιου νομου; των εργων; Ουχι, αλλα δια του νομου της πιστεως.	27 Où donc est le droit de se glorifier? Il est exclu. Par quel genre de loi? Celle des oeuvres? Non,par une loi de foi.
28 Συμπεραινομεν λοιπον οτι ο ανθρωπος δικαιουται δια της πιστεως χωρις των εργων του νομου.	28 Car nous estimons que l'homme est justifié par la foi sans la pratique de la Loi.
29 Η των Ιουδαιων μονον ειναι ο Θεος; Ουχι δε και των εθνων; Ναι, και των εθνων,	29 Ou alors Dieu est-il le Dieu des Juifs seulement, et non point des païens? Certes, également despaïens;
30 επειδη εις ειναι ο Θεος οστις θελει δικαιωσει την περιτομην εκ πιστεως και την ακροβυστιαν δια της πιστεως.	30 puisqu'il n'y a qu'un seul Dieu, qui justifiera les circoncis en vertu de la foi comme les incirconcispar le moyen de cette foi.
31 Νομον λοιπον καταργουμεν δια της πιστεως; μη γενοιτο, αλλα νομον συνιστωμεν.	31 Alors, par la foi nous privons la Loi de sa valeur? Certes non! Nous la lui conférons.