1 Δεν κραζει η σοφια; και δεν εκπεμπει την φωνην αυτης η συνεσις; | 1 Non è forse la sapienza che chiama? L'intelligenza non fa sentir la voce? |
2 Ισταται επι της κορυφης των υψηλων τοπων, υπερ την οδον, εν τω μεσω των τριοδων. | 2 In cima alle alture, lungo la strada, agli incroci delle vie ella si pone; |
3 Κραζει πλησιον των πυλων, εν τη εισοδω της πολεως, εν τη εισοδω των θυρων? | 3 accanto alle porte, all'ingresso dei villaggi, sulle vie di scorrimento grida: |
4 προς εσας, ανθρωποι, κραζω? και η φωνη μου εκπεμπεται προς τους υιους των ανθρωπων. | 4 "Voi, uomini, io chiamo, grido ai figli dell'uomo. |
5 Απλοι, νοησατε φρονησιν? και αφρονες, αποκτησατε νοημονα καρδιαν. | 5 Imparate, ingenui, la prudenza, voi, insensati, diventate giudiziosi! |
6 Ακουσατε? διοτι θελω λαλησει πραγματα εξοχα, και τα χειλη μου θελουσι προφερει ορθα. | 6 Ascoltate, perché cose importanti io dirò, ciò che le mie labbra proferiscono è retto. |
7 Διοτι αληθειαν θελει λαλησει ο λαρυγξ μου? τα δε χειλη μου βδελυττονται την ασεβειαν. | 7 Cose vere pronunzia il mio palato, abominio delle mie labbra è l'empietà. |
8 Παντες οι λογοι του στοματος μου ειναι μετα δικαιοσυνης? δεν υπαρχει εν αυτοις δολιον διεστραμμενον? | 8 Giuste sono tutte le parole della mia bocca, niente c'è in esse di tortuoso e perverso. |
9 Παντες ειναι σαφεις εις τον νοουντα και ορθοι εις τους ευρισκοντας γνωσιν. | 9 Tutte sono sincere per chi le sa comprendere, rette per chi ha trovato la scienza. |
10 Λαβετε την παιδειαν μου, και μη αργυριον? και γνωσιν, μαλλον παρα χρυσιον εκλεκτον. | 10 Accogliete la mia istruzione, non l'argento, la scienza invece dell'oro fino. |
11 Διοτι η σοφια ειναι καλητερα λιθων πολυτιμων? και παντα τα επιθυμητα πραγματα δεν ειναι ανταξια αυτης. | 11 Sì, la sapienza è migliore delle perle, quanto può desiderarsi non l'eguaglia. |
12 Εγω η σοφια κατοικω μετα της φρονησεως, και εφευρισκω γνωσιν συνετων βουλευματων. | 12 Io, sapienza, abito insieme alla prudenza, ho trovato la scienza dei consigli. |
13 Ο φοβος του Κυριου ειναι να μιση τις το κακον? αλαζονειαν και αυθαδειαν και πονηραν οδον και διεστραμμενον στομα εγω μισω. | 13 Il timore del Signore è l'odio del male. Superbia, orgoglio, cattiva condotta e bocca perversa io li odio. |
14 Εμου ειναι η βουλη και η ασφαλεια? εγω ειμαι η συνεσις? εμου η δυναμις. | 14 A me il consiglio e l'abilità, io sono l'intelligenza, a me la forza. |
15 Δι' εμου οι βασιλεις βασιλευουσι, και οι αρχοντες θεσπιζουσι δικαιοσυνην. | 15 Per me i re regnano, i capi amministrano la giustizia; |
16 Δι' εμου οι ηγεμονες ηγεμονευουσι, και οι μεγιστανες, παντες οι κριται της γης? | 16 per me i prìncipi governano, i nobili giudicano la terra. |
17 Εγω τους εμε αγαπωντας αγαπω? και οι ζητουντες με θελουσι με ευρει. | 17 Io amo coloro che mi amano; coloro che mi cercano, mi trovano. |
18 Πλουτος και δοξα ειναι μετ' εμου, αγαθα διαμενοντα και δικαιοσυνη. | 18 Ricchezza e gloria sono con me, i beni che perdurano e la giustizia. |
19 Οι καρποι μου ειναι καλητεροι χρυσιου και χρυσιου καθαρου? και τα γεννηματα μου, εκλεκτου αργυριου. | 19 Il mio frutto è migliore dell'oro, quello fino, i miei prodotti preferibili all'argento puro. |
20 Περιπατω εν οδω δικαιοσυνης, αναμεσον των τριβων της κρισεως, | 20 Nella via della giustizia io cammino, nei sentieri del diritto, |
21 δια να καμω τους αγαπωντας με να κληρονομησωσιν αγαθα, και να γεμισω τους θησαυρους αυτων. | 21 per provvedere a chi mi ama il bene, riempire i suoi tesori. |
22 Ο Κυριος με ειχεν εν τη αρχη των οδων αυτου, προ των εργων αυτου, απ' αιωνος. | 22 Il Signore mi ha creata all'inizio del suo operare, prima delle sue opere più antiche. |
23 Προ του αιωνος με εχρισεν, απ' αρχης, πριν υπαρξη η γη. | 23 Dall'eternità sono stata costituita, dall'inizio, prima dei primordi della terra. |
24 Εγεννηθην οτε δεν ησαν αι αβυσσοι, οτε δεν υπηρχον αι πηγαι αι αναβρυουσαι υδατα? | 24 Quando non c'erano gli abissi io fui partorita, quando non c'erano le sorgenti delle acque profonde. |
25 Πριν τα ορη θεμελιωθωσι, προ των λοφων, εγω εγεννηθην? | 25 Prima che le montagne fossero piantate, prima delle colline io fui partorita; |
26 ενω δεν ειχεν ετι καμει την γην ουτε πεδιαδας, ουτε κορυφας χωματων της οικουμενης. | 26 ancora non aveva fatto la terra e le campagne e i primi elementi della terra. |
27 Οτε ητοιμαζε τους ουρανους, εγω ημην εκει? οτε περιεγραφε καμαραν υπερανω του προσωπου της αβυσσου? | 27 Quando fissò il cielo, io ero là, quando stabilì il firmamento sopra la faccia dell'abisso. |
28 οτε εστερεονε τον αιθερα επανω? οτε ωχυρονε τας πηγας της αβυσσου? | 28 Quando condensò le nuvole del cielo, quando chiuse le sorgenti dell'abisso. |
29 οτε επεβαλλε τον νομον αυτου εις την θαλασσαν, να μη παραβωσι τα υδατα το προσταγμα αυτου? οτε διεταττε τα θεμελια της γης? | 29 Quando impose al mare la sua legge, che le acque non trasgredissero la sua parola; quando fissò i fondamenti della terra, |
30 τοτε ημην πλησιον αυτου δημιουργουσα? και εγω ημην καθ' ημεραν η τρυφη αυτου, ευφραινομενη παντοτε ενωπιον αυτου, | 30 io ero al suo fianco, come ordinatrice, io ero la sua delizia giorno per giorno, godendo alla sua presenza sempre, |
31 ευφραινομενη εν τη οικουμενη της γης αυτου? και η τρυφη μου ητο μετα των υιων των ανθρωπων. | 31 godendo sul suolo della terra e mia delizia erano i figli dell'uomo. |
32 Τωρα λοιπον ακουσατε μου, ω τεκνα? διοτι μακαριοι οι φυλαττοντες τας οδους μου. | 32 E ora, figli, ascoltatemi! Felici quelli che osservano le mie vie. |
33 Ακουσατε παιδειαν και γενεσθε σοφοι, και μη αποδοκιμαζετε αυτην. | 33 Ascoltate l'ammonimento e siate saggi, non lo trascurate! |
34 Μακαριος ο ανθρωπος, οστις μου ακουση, αγρυπνων καθ' ημεραν εν ταις πυλαις μου, περιμενων εις τους παραστατας των θυρων μου? | 34 Felice l'uomo che mi ascolta, vegliando alle mie porte ogni giorno, custodendone i battenti! |
35 διοτι οστις ευρη εμε, θελει ευρει ζωην, και θελει λαβει χαριν παρα Κυριου. | 35 Sì! Chi trova me, trova la vita, e incontrerà la benevolenza del Signore. |
36 Οστις ομως αμαρτηση εις εμε, την εαυτου ψυχην αδικει? παντες οι μισουντες με αγαπωσι θανατον. | 36 Ma chi mi offende, distrugge se stesso: tutti coloro che mi odiano, amano la morte! |