ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 25

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 Και αυται ειναι παροιμιαι του Σολομωντος, τας οποιας συνελεξαν οι ανθρωποι του Εζεκιου, βασιλεως του Ιουδα.	1 Hae quoque parabolae Salomonis, quas transcripse runt viri Ezechiaeregis Iudae.
2 Δοξα του Θεου ειναι να καλυπτη το πραγμα? δοξα δε των βασιλεων να εξιχνιαζωσι το πραγμα.	2 Gloria Dei est celare verbum, et gloria regum investigare sermonem.
3 Ο ουρανος κατα το υψος και η γη κατα το βαθος και η καρδια των βασιλεων ειναι ανεξερευνητα.	3 Caelum prae altitudine et terra prae profunditate, et cor regum inscrutabile.
4 Αφαιρεσον την σκωριαν απο του αργυρου, και σκευος θελει εξελθει εις τον χρυσοχοον?	4 Aufer scorias de argento, et egredietur vas pro argentario.
5 αφαιρεσον τους ασεβεις απ' εμπροσθεν του βασιλεως, και ο θρονος αυτου θελει στερεωθη εν δικαιοσυνη.	5 Aufer impium de conspectu regis, et firmabitur iustitia thronus eius.
6 Μη αλαζονευου εμπροσθεν του βασιλεως, και μη ιστασαι εν τω τοπω των μεγαλων?	6 Ne gloriosus appareas coram rege et in loco magnorum ne steteris.
7 Διοτι καλητερον να σοι ειπωσιν, Αναβα εδω, παρα να καταβιβασθης επι παρουσια του αρχοντος, τον οποιον ειδον οι οφθαλμοι σου.	7 Melius est enim ut dicatur tibi: “ Ascende huc ”, quam ut humilieris coram principe.
8 Μη εξελθης εις εριδα ταχεως? μηποτε εν τω τελει απορησης τι να καμης, οταν ο πλησιον σου σε καταισχυνη.	8 Quae viderunt oculi tui, ne proferas in iurgio cito, quoniam quid facies postea, cum dehonestaverit te amicus tuus?
9 Εκδικασον την δικην σου μετα του πλησιον σου? και μη ανακαλυπτε το μυστικον αλλου?	9 Causam tuam tracta cum amico tuo et secretum extranei ne reveles,
10 Μηποτε ο ακουων σε ονειδιση και η καταισχυνη σου δεν εξαλειφθη.	10 ne forte insultet tibi, cum audierit, et contumelia tua revocari non poterit.
11 Λογος λαληθεις πρεποντως ειναι μηλα χρυσα εις ποικιλματα αργυρα.	11 Mala aurea in ornatibus argenteis, verbum prolatum in tempore suo.
12 Ως ενωτιον χρυσουν και στολιδιον καθαρου χρυσιου, ειναι ο σοφος ο ελεγχων ωτιον υπηκοον.	12 Inauris aurea et margaritum fulgens sapiens, qui arguit super aurem audientem.
13 Ως το ψυχος της χιονος εν καιρω του θερισμου, ουτως ειναι ο πιστος πρεσβυς εις τους αποστελλοντας αυτον? διοτι αναπαυει την ψυχην των κυριων αυτου.	13 Sicut frigus nivis in die messis, ita legatus fidelis ei, qui misit eum: animam ipsius recreat.
14 Ο καυχωμενος εις δωρον ψευδες ομοιαζει συννεφα και ανεμον χωρις βροχης.	14 Nubes et ventus et pluviae non sequentes vir gloriosus et promissa non complens.
15 Δι' υπομονης πειθεται ο ηγεμων? και η γλυκεια γλωσσα συντριβει οστα.	15 Patientia lenietur princeps, et lingua mollis confringet ossa.
16 Ευρηκας μελι; φαγε οσον σοι ειναι αρκετον, μηποτε υπερεμπλησθης απ' αυτου και εξεμεσης αυτο.	16 Mel invenisti? Comede, quod sufficit tibi, ne forte satiatus evomas illud.
17 Σπανιως βαλε τον ποδα σου εις τον οικον του πλησιον σου, μηποτε σε βαρυνθη και σε μισηση.	17 Subtrahe pedem tuum de domo proximi tui, ne quando satiatus oderit te.
18 Ο ανθρωπος, οστις μαρτυρει κατα του πλησιον αυτου μαρτυριαν ψευδη, ειναι ως ροπαλον και μαχαιρα και βελος οξυ.	18 Malleus et gladius et sagitta acuta homo, qui loquitur contra proximum suum falsum testimonium.
19 Πιστις προς απιστον εν ημερα συμφορας ειναι ως οδοντιον σεσηπος και πους εξηρθρωμενος.	19 Dens putridus et pes vacillans, qui sperat super infideli in die angustiae.
20 Ως ο εκδυομενος ιματιον εν ημερα ψυχους και το οξος επι νιτρον, ουτως ειναι ο ψαλλων ασματα εις λελυπημενην καρδιαν.	20 Sicut exuens pallium in die frigoris, sicut acetum in nitro, qui cantat carmina cordi tristi.
21 Εαν πεινα ο εχθρος σου, δος εις αυτον αρτον να φαγη? και εαν διψα, ποτισον αυτον υδωρ?	21 Si esurierit inimicus tuus, ciba illum; si sitierit, pota illum:
22 διοτι θελεις σωρευσει ανθρακας πυρος επι την κεφαλην αυτου, και ο Κυριος θελει σε ανταμειψει.	22 prunas enim congregabis super caput eius, et Dominus reddet tibi.
23 Ο βορρας ανεμος εκδιωκει την βροχην? το δε ωργισμενον προσωπον την υποψιθυριζουσαν γλωσσαν.	23 Ventus aquilo parturit pluvias, et faciem tristem lingua detrahens.
24 Καλητερον να κατοικη τις εν γωνια δωματος, παρα εν οικω ευρυχωρω μετα γυναικος φιλεριδος.	24 Melius est sedere in angulo domatis quam cum muliere litigiosa et in domo communi.
25 Ως υδωρ ψυχρον εις ψυχην διψωσαν, ουτως ειναι αγγελιαι αγαθαι απο μακρυνης γης.	25 Aqua frigida animae sitienti et nuntius bonus de terra longinqua.
26 Ο δικαιος σφαλλων εμπροσθεν του ασεβους ειναι ως πηγη θολερα και βρυσις διαφθαρεισα.	26 Fons turbatus pede et vena corrupta iustus cadens coram impio.
27 Καθως δεν ειναι καλον να τρωγη τις πολυ μελι, ουτω δεν ειναι ενδοξον να ζητη την ιδιαν αυτου δοξαν.	27 Mel nimium comedere non est bonum, nec quaestus gloriae est gloria.
28 Οστις δεν κρατει το πνευμα αυτου, ειναι ως πολις κατηδαφισμενη και ατειχιστος.	28 Urbs diruta et absque muro vir, qui non potest cohibere spiritum suum.