ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 24

GREEK BIBLE	BIBBIA CEI 1974
1 Μη ζηλευε τους κακους ανθρωπους, μηδε επιθυμει να ησαι μετ' αυτων?	1 Non invidiare gli uomini malvagi, non desiderare di stare con loro;
2 διοτι η καρδια αυτων μελετα καταδυναστευσιν, και τα χειλη αυτων λαλουσι κακουργιας.	2 poiché il loro cuore trama rovine e le loro labbra non esprimono che malanni.
3 Δια της σοφιας οικοδομειται οικος και δια της συνεσεως στερεονεται.	3 Con la sapienza si costruisce la casa e con la prudenza la si rende salda;
4 Και δια της γνωσεως τα ταμεια θελουσι γεμισθη απο παντος πολυτιμου και ευφροσυνου πλουτου.	4 con la scienza si riempiono le sue stanze di tutti i beni preziosi e deliziosi.
5 Ο σοφος ανθρωπος ισχυει, και ο ανθρωπος ο φρονιμος αυξανει δυναμιν.	5 Un uomo saggio vale più di uno forte, un uomo sapiente più di uno pieno di vigore,
6 Διοτι δια σοφων βουλων θελεις καμει τον πολεμον σου? εκ του πληθους δε των συμβουλων προερχεται σωτηρια.	6 perché con le decisioni prudenti si fa la guerra e la vittoria sta nel numero dei consiglieri.
7 Η σοφια ειναι παραπολυ υψηλη δια τον αφρονα? δεν θελει ανοιξει το στομα αυτου εν τη πυλη.	7 È troppo alta la sapienza per lo stolto, alla porta della città egli non potrà aprir bocca.
8 Οστις μελετα να πραξη κακον, θελει ονομασθη ανηρ κακεντρεχης.	8 Chi trama per fare il male si chiama mestatore.
9 Η μελετη της αφροσυνης ειναι αμαρτια? και ο χλευαστης βδελυγμα εις τους ανθρωπους.	9 Il proposito dello stolto è il peccato e lo spavaldo è l'abominio degli uomini.
10 Εαν μικροψυχησης εν τη ημερα της συμφορας, μικρα ειναι η δυναμις σου.	10 Se ti avvilisci nel giorno della sventura, ben poca è la tua forza.
11 Ελευθερονε τους συρομενους εις θανατον, και μη αποσυρου απο των οντων εις ακμην σφαγης.	11 Libera quelli che sono condotti alla morte e salva quelli che sono trascinati al supplizio.
12 Εαν ειπης, Ιδου, ημεις δεν εξευρομεν τουτο? δεν γνωριζει ο σταθμιζων τας καρδιας; και ο φυλαττων την ψυχην σου και αποδιδων εις εκαστον κατα τα εργα αυτου, δεν εξευρει;	12 Se dici: "Ecco, io non ne so nulla", forse colui che pesa i cuori non lo comprende? Colui che veglia sulla tua vita lo sa; egli renderà a ciascuno secondo le sue opere.
13 Υιε μου, φαγε μελι, διοτι ειναι καλον? και κηρηθραν, διοτι ειναι γλυκεια επι του ουρανισκον σου?	13 Mangia, figlio mio, il miele, perché è buono e dolce sarà il favo al tuo palato.
14 Τοιαυτη θελει εισθαι εις την ψυχην σου η γνωσις της σοφιας? οταν ευρης αυτην, τοτε θελεις λαβει αμοιβην, και η ελπις σου δεν θελει εκκοπη.	14 Sappi che tale è la sapienza per te: se l'acquisti, avrai un avvenire e la tua speranza non sarà stroncata.
15 Μη στηνε παγιδα, ω ανομε, κατα της κατοικιας του δικαιου? μη ταραξης τον τοπον της αναπαυσεως αυτου?	15 Non insidiare, o malvagio, la dimora del giusto, non distruggere la sua abitazione,
16 διοτι ο δικαιος πιπτει επτακις και σηκονεται? αλλ' οι ασεβεις θελουσι πεσει εις ολεθρον.	16 perché se il giusto cade sette volte, egli si rialza, ma gli empi soccombono nella sventura.
17 Εις την πτωσιν του εχθρου σου μη χαρης? και εις το ολισθημα αυτου ας μη ευφραινεται η καρδια σου?	17 Non ti rallegrare per la caduta del tuo nemico e non gioisca il tuo cuore, quando egli soccombe,
18 Μηποτε ο Κυριος ιδη και φανη τουτο κακον εις τους οφθαλμους αυτου και μεταστρεψη τον θυμον αυτου απ' αυτου.	18 perché il Signore non veda e se ne dispiaccia e allontani da lui la collera.
19 Μη αγανακτει περι των πονηρευομενων? μη ζηλευε τους ασεβεις?	19 Non irritarti per i malvagi e non invidiare gli empi,
20 διοτι δεν θελει εχει τελος αγαθον ο κακος? ο λυχνος των ασεβων θελει σβεσθη.	20 perché non ci sarà avvenire per il malvagio e la lucerna degli empi si estinguerà.
21 Υιε μου, φοβου τον Κυριον και τον βασιλεα? και μη εχε συγκοινωνιαν μετα στασιαστων?	21 Temi il Signore, figlio mio, e il re; non ribellarti né all'uno né all'altro,
22 διοτι η συμφορα αυτων θελει επελθει εξαιφνης? και τις γνωριζει αμφοτερων τας τιμωριας;	22 perché improvvisa sorgerà la loro vendetta e chi sa quale scempio faranno l'uno e l'altro?
23 Ταυτα προσετι ειναι δια τους σοφους. Η προσωποληψια εν τη κρισει δεν ειναι καλον.	23 Anche queste sono parole dei saggi. Aver preferenze personali in giudizio non è bene.
24 Τον λεγοντα προς τον ασεβη, Εισαι δικαιος, τουτον οι λαοι θελουσι καταρασθη και τα εθνη θελουσι βδελυττεσθαι?	24 Se uno dice all'empio: "Tu sei innocente", i popoli lo malediranno, le genti lo esecreranno,
25 αλλ' εις τους ελεγχοντας αυτον θελει εισθαι χαρις, και ευλογια αγαθων θελει ελθει επ' αυτους.	25 mentre tutto andrà bene a coloro che rendono giustizia, su di loro si riverserà la benedizione.
26 Οστις αποκρινεται λογους ορθους, ειναι ως ο φιλων τα χειλη.	26 Dà un bacio sulle labbra colui che risponde con parole rette.
27 Διαταττε το εργον σου εξω και προετοιμαζε αυτο εις σεαυτον εν τω αγρω? και επειτα οικοδομησον τον οικον σου.	27 Sistema i tuoi affari di fuori e fatti i lavori dei campi e poi costruisciti la casa.
28 Μη ησο μαρτυς αδικος κατα του πλησιον σου, μηδε απατα δια των χειλεων σου.	28 Non testimoniare alla leggera contro il tuo prossimo e non ingannare con le labbra.
29 Μη ειπης, Καθως εκαμεν εις εμε, ουτω θελω καμει εις αυτον? θελω αποδωσει εις τον ανθρωπον κατα το εργον αυτου.	29 Non dire: "Come ha fatto a me così io farò a lui, renderò a ciascuno come si merita".
30 Διεβαινον δια του αγρου του οκνηρου και δια του αμπελωνος του ανθρωπου του ενδεους φρενων?	30 Sono passato vicino al campo di un pigro, alla vigna di un uomo insensato:
31 και ιδου, πανταχου ειχον βλαστησει ακανθαι? κνιδαι ειχον σκεπασει το προσωπον αυτου, και το λιθοφραγμα αυτου ητο κατακεκρημνισμενον.	31 ecco, ovunque erano cresciute le erbacce, il terreno era coperto di cardi e il recinto di pietre era in rovina.
32 Τοτε εγω θεωρησας εσυλλογισθην εν τη καρδια μου? ειδον, και ελαβον διδασκαλιαν.	32 Osservando, riflettevo e, vedendo, ho tratto questa lezione:
33 Ολιγος υπνος, ολιγος νυσταγμος, ολιγη συμπλοκη των χειρων εις τον υπνον?	33 un po' dormire, un po' sonnecchiare, un po' incrociare le braccia per riposare
34 επειτα η πτωχεια σου ερχεται ως ταχυδρομος, και η ενδεια σου ως ανηρ ενοπλος.	34 e intanto viene passeggiando la miseria e l'indigenza come un accattone.