ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 1

GREEK BIBLE	BIBBIA TINTORI
1 Παροιμιαι Σολομωντος, υιου του Δαβιδ, βασιλεως του Ισραηλ,	1 Sentenze di Salomone, figlio di David, re d'Israele, I.
2 δια να γνωριση τις σοφιαν και παιδειαν, δια να νοηση λογους φρονησεως,	2 per conoscere la sapienza e la disciplina,
3 δια να λαβη διδασκαλιαν συνεσεως, δικαιοσυνης και κρισεως και ευθυτητος,	3 per capire le parole della prudenza, per ricevere l'istruzione della dottrina, la giustizia, il giudizio, l'equità,
4 δια να δωση νοησιν εις τους απλους, και εις τον νεον μαθησιν και διαγνωσιν.	4 in modo che i piccoli diventino accorti e i giovanetti abbiano conoscenza e riflessione.
5 Ο σοφος ακουων θελει γεινει σοφωτερος, και ο νοημων θελει αποκτησει επιστημην κυβερνησεως?	5 Il saggio ascoltando diventerà più saggio, e l'intelligente possederà il modo di regolarsi,
6 ωστε να εννοη παροιμιαν και σκοτεινον λογον, ρησεις σοφων και αινιγματα αυτων.	6 comprenderà le sentenze e le loro interpretazioni, le parole dei saggi e i loro enimrni.
7 Αρχη σοφιας φοβος Κυριου? οι αφρονες καταφρονουσι την σοφιαν και την διδασκαλιαν.	7 Il timor del Signore è il principio della sapienza; gli stolti disprezzano la sapienza e la dottrina.
8 Ακουε, υιε μου, την διδασκαλιαν του πατρος σου, και μη απορριψης τον νομον της μητρος σου.	8 Ascolta, o figlio, le istruzioni di tuo padre, e non dimenticare gl'insegnamenti di tua madre,
9 Διοτι ταυτα θελουσιν εισθαι στεφανος χαριτων εις την κορυφην σου και περιδεραιον περι τον τραχηλον σου.	9 e avrai sul capo una corona e al collo una collana.
10 Υιε μου, εαν θελησωσιν οι αμαρτωλοι να σε δελεασωσι, μη θελησης?	10 Figlio mio, se i cattivi ti volessero sedurre, non cedere.
11 εαν ειπωσιν, Ελθε μεθ' ημων, ας ενεδρευσωμεν δι' αιμα, ας επιβουλευθωμεν αναιτιως τον αθωον,	11 Se dicono: « Vien con noi, insidiamo alla vita, tendiamo lacci all'innocente, che a nulla vale,
12 Ας καταπιωμεν αυτους ζωντας, ως ο αδης, και ολοκληρους ως τους καταβαινοντας εις τον λακκον?	12 ingoiamolo vivo, come fa l'Abisso, tutto intero, come sceso nella fossa:
13 θελομεν ευρει παν πολυτιμον αγαθον, θελομεν γεμισει τους οικους ημων απο λαφυρων?	13 troveremo ogni sorta di ricchezze, empiremo di spoglie le nostre case;
14 θες τον κληρον σου μεταξυ ημων, εν βαλαντιον ας ηναι εις παντας ημας?	14 unisci la tua sorte alla nostra, non ci sia fra noi tutti che Lina sola borsa»,
15 υιε μου, μη περιπατησης εν οδω μετ' αυτων? απεχε τον ποδα σου απο των τριβων αυτων?	15 figlio mio, non andar con loro, tieni lontani i tuoi passi dalla loro strada;
16 διοτι οι ποδες αυτων τρεχουσιν εις το κακον, και σπευδουσιν εις το να χυσωσιν αιμα.	16 perché i loro piedi corrono al male e si affrettano a sparger del sangue.
17 Διοτι ματαιως εξαπλονεται δικτυον εμπροσθεν των οφθαλμων παντος πτερωτου.	17 Ma indarno si tende la rete davanti agli occhi dei pennuti uccelli;
18 Διοτι ουτοι ενεδρευουσι κατα του ιδιου αυτων αιματος, επιβουλευονται τας εαυτων ψυχας?	18 ed è contro la propria vita che essi tendono insidie, è contro l'anima propria che tramano.
19 Τοιαυται ειναι αι οδοι παντος πλεονεκτου? η πλεονεξια αφαιρει την ζωην των κυριευομενων υπ' αυτης.	19 Così va a finire l'avarizia: a toglier la vita di chi l'ha addosso.
20 Η σοφια φωναζει εξω, εκπεμπει την φωνην αυτης εν ταις πλατειαις?	20 La sapienza grida per le vie. alza la sua voce sulle piazze,
21 Κραζει επι κεφαλης των αγορων, εν ταις εισοδοις των πυλων? απαγγελλει τους λογους αυτης δια της πολεως, λεγουσα,	21 si fa sentire nei crocicchi affollati, alle porte della città proferisce le sue parole, e dice:
22 Εως ποτε, μωροι, θελετε αγαπα την μωριαν, και οι χλευασται θελουσιν ηδυνεσθαι εις τους χλευασμους αυτων, και οι αφρονες θελουσι μισει την γνωσιν;	22 « Fino a quando, o fanciulli, amerete la fanciullaggine, gli stolti brameranno ciò che li rovina, e gl'insensati odieranno la scienza?
23 Επιστρεψατε προς τους ελεγχους μου? ιδου, εγω θελω εκχεει το πνευμα μου εφ' υμας, θελω σας καμει να νοησητε τους λογους μου.	23 Volgetevi ai miei rimproveri. Ecco comunicherò a voi il mio spirito e vi dichiarerò le mie parole.
24 Επειδη εγω εκραζον, και σεις δεν υπηκουετε? εξετεινον την χειρα μου, και ουδεις προσειχεν?	24 Siccome vi ho chiamati, e non siete voluti venire, ho stesa la mia mano, e nessuno ci ha badato,
25 Αλλα κατεφρονειτε πασας τας συμβουλας μου και τους ελεγχους μου δεν εδεχεσθε?	25 e avete disprezzati tutti i miei consigli, e non avete voluto sapere delle mie ammonizioni,
26 δια τουτο και εγω θελω επιγελασει εις τον ολεθρον σας? θελω καταχαρη, οταν επελθη ο φοβος σας.	26 anch'io riderò nella vostra rovina, e vi schernirò quando vi assalirà il terrore,
27 Οταν ο φοβος σας επελθη ως ερημωσις και η καταστροφη σας εφορμηση ως ανεμοστροβιλος, οταν η θλιψις και η στενοχωρια ελθωσιν εφ' υμας?	27 quando vi piomberà addosso la sventura, quando come turbine vi sorprenderà la morte, quando verrà sopra di voi la tribolazione e l'angoscia.
28 τοτε θελουσι με επικαλεσθη, αλλα δεν θελω αποκριθη? επιμονως θελουσι με εκζητησει, αλλα δεν θελουσι με ευρει.	28 Allora mi chiameranno, ma io non risponderò; mi cercheranno con premura, ma non mi troveranno.
29 Διοτι εμισησαν την γνωσιν και τον φοβον του Κυριου δεν εξελεξαν?	29 Perchè ebbero in odio la disciplina e non vollero saperne del timore del Signore,
30 δεν ηθελησαν τας συμβουλας μου? κατεφρονησαν παντας τους ελεγχους μου?	30 non stettero al mio consiglio e malignarono ogni mia correzione,
31 δια τουτο θελουσι φαγει απο των καρπων της οδου αυτων και θελουσι χορτασθη απο των κακοβουλιων αυτων.	31 perciò mangeranno i frutti della loro condotta, e si sazieranno dei propri consigli.
32 Διοτι η αποστασια των μωρων θελει θανατωσει αυτους, και η αμεριμνησια των αφρονων θελει αφανισει αυτους.	32 L'indocilità di questi fanciulli sarà la loro morte, e la prosperità degli stolti li manderà in rovina.
33 Οστις ομως ακουει εμου, θελει κατοικησει εν ασφαλεια? και θελει ησυχαζει, μη φοβουμενος κακον.	33 Ma chi mi ascolta vivrà tranquillo nell'abbondanza di ogni bene, senza alcun male.