ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 95
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
GREEK BIBLE | NEW AMERICAN BIBLE |
---|---|
1 Δευτε, ας αγαλλιασθωμεν εις τον Κυριον? ας αλαλαξωμεν εις το φρουριον της σωτηριας ημων. | 1 Come, let us sing joyfully to the LORD; cry out to the rock of our salvation. |
2 Ας προφθασωμεν ενωπιον αυτου μετα δοξολογιας? εν ψαλμοις ας αλαλαξωμεν εις αυτον. | 2 Let us greet him with a song of praise, joyfully sing out our psalms. |
3 Διοτι Θεος μεγας ειναι ο Κυριος, και Βασιλευς μεγας υπερ παντας τους θεους. | 3 For the LORD is the great God, the great king over all gods, |
4 Διοτι εις αυτου την χειρα ειναι τα βαθη της γης? και τα υψη των ορεων ειναι αυτου. | 4 Whose hand holds the depths of the earth; who owns the tops of the mountains. |
5 Διοτι αυτου ειναι η θαλασσα, και αυτος εκαμεν αυτην? και την ξηραν αι χειρες αυτου επλασαν. | 5 The sea and dry land belong to God, who made them, formed them by hand. |
6 Δευτε, ας προσκυνησωμεν και ας προσπεσωμεν? ας γονατισωμεν ενωπιον του Κυριου, του Ποιητου ημων. | 6 Enter, let us bow down in worship; let us kneel before the LORD who made us. |
7 Διοτι αυτος ειναι ο Θεος ημων? και ημεις λαος της βοσκης αυτου και προβατα της χειρος αυτου. Σημερον εαν ακουσητε της φωνης αυτου, | 7 For this is our God, whose people we are, God's well-tended flock. Oh, that today you would hear his voice: |
8 μη σκληρυνητε την καρδιαν σας, ως εν τω παροργισμω, ως εν τη ημερα του πειρασμου εν τη ερημω? | 8 Do not harden your hearts as at Meribah, as on the day of Massah in the desert. |
9 οπου οι πατερες σας με επειρασαν, με εδοκιμασαν και ειδον τα εργα μου. | 9 There your ancestors tested me; they tried me though they had seen my works. |
10 Τεσσαρακοντα ετη δυσηρεστηθην με την γενεαν εκεινην, και ειπα, ουτος ειναι λαος πεπλανημενος την καρδιαν, και αυτοι δεν εγνωρισαν τας οδους μου. | 10 Forty years I loathed that generation; I said: "This people's heart goes astray; they do not know my ways." |
11 Δια τουτο ωμοσα εν τη οργη μου, οτι εις την αναπαυσιν μου δεν θελουσιν εισελθει. | 11 Therefore I swore in my anger: "They shall never enter my rest." |