1 Εις τουτο ετι η καρδια μου τρεμει και εκπηδα απο του τοπου αυτης. | 1 Por isto se espantou o meu coração, e pulou fora de seu lugar. |
2 Ακουσατε προσεκτικως την τρομεραν φωνην αυτου και τον ηχον τον εξερχομενον εκ του στοματος αυτου. | 2 Escutai, escutai o brado de sua voz, o estrondo que lhe sai da boca! |
3 Αποστελλει αυτην υποκατω παντος του ουρανου και το φως αυτου επι τα εσχατα της γης. | 3 Enche dele toda a extensão dos céus, e seus relâmpagos vão atingir os confins da terra. |
4 Κατοπιν αυτου βοα φωνη? βροντα με την φωνην της μεγαλωσυνης αυτου? και δεν θελει στησει αυτα, αφου η φωνη αυτου ακουσθη. | 4 Logo depois ruge uma voz, troveja com sua voz majestosa. Não retém mais seus raios quando se faz ouvir. |
5 Ο Θεος βροντα θαυμασιως με την φωνην αυτου? καμνει μεγαλεια, και δεν εννοουμεν. | 5 Deus troveja com uma voz maravilhosa, faz prodígios que nos são incompreensíveis. |
6 Διοτι λεγει προς την χιονα, γινου επι την γην? και προς την ψεκαδα και προς τον υετον της δυναμεως αυτου. | 6 Diz à neve: Cai sobre a terra, às pancadas de chuva: Sede fortes. |
7 Κατασφραγιζει την χειρα παντος ανθρωπου? δια να γνωρισωσι παντες οι ανθρωποι το εργον αυτου. | 7 Ele põe selos sobre as mãos dos homens, a fim de que todos os mortais reconheçam seu criador. |
8 Τοτε τα θηρια εισερχονται εις τα σπηλαια και κατασκηνουσιν εν τοις τοποις αυτων. | 8 A fera também entra em seu covil, e encolhe-se em sua toca. |
9 Εκ του νοτου ερχεται ο ανεμοστροβιλος, και το ψυχος εκ του βορρα. | 9 O furacão sai da câmara do sul, e do norte chega o frio. |
10 Εκ του φυσηματος του Θεου διδεται παγος? και το πλατος των υδατων στερεουται. | 10 Ao sopro de Deus forma-se a neve, e a superfície das águas se endurece. |
11 Παλιν η γαληνη διασκεδαζει την νεφελην? το φως αυτου διασκορπιζει τα νεφη? | 11 Carrega as nuvens de vapor, as nuvens lançam por toda parte seus relâmpagos |
12 και αυτα περιφερονται κυκλω υπο τας οδηγιας αυτου, δια να καμνωσι παν ο, τι προσταζει εις αυτα επι το προσωπον της οικουμενης? | 12 que vão em todos os sentidos sob sua direção, para realizar tudo quanto ele ordena na face da terra. |
13 καμνει αυτα να ερχωνται, η δια παιδειαν, η δια την γην αυτου, η δια ελεος. | 13 Ora é o castigo que eles trazem, ora seus benefícios. |
14 Ακροασθητι τουτο, Ιωβ? σταθητι και συλλογισθητι τα θαυμασια του Θεου. | 14 Escuta isto, Jó, pára e considera as maravilhas de Deus. |
15 Εννοεις πως ο Θεος διαταττει αυτα, και καμνει να λαμπη το φως της νεφελης αυτου; | 15 Sabes como ele as opera, e faz brilhar o relâmpago de sua nuvem? |
16 Εννοεις τα ζυγοσταθμισματα των νεφων, τα θαυμασια του τελειου κατα την γνωσιν; | 16 Sabes a lei do equilíbrio das nuvens, e o milagre daquele cuja ciência é infinita? |
17 Δια τι τα ενδυματα σου ειναι θερμα, οταν αναπαυη την γην δια του νοτου; | 17 Por que são quentes as tuas vestes, quando repousa a terra ao sopro do meio-dia? |
18 Εξηπλωσας μετ' αυτου το στερεωμα το δυνατον ως κατοπτρον χυτον; | 18 Saberás, como ele, estender as nuvens, e torná-las sólidas como um espelho de metal fundido? |
19 Διδαξον ημας τι να ειπωμεν προς αυτον? ημεις δεν δυναμεθα να διαταξωμεν τους λογους ημων εξ αιτιας του σκοτους. | 19 Dá-me a conhecer o que lhe diremos. Mergulhados em nossas trevas, só sabemos objetar. |
20 Θελει αναγγελθη προς αυτον, εαν εγω λαλω; εαν λαληση ανθρωπος, βεβαιως θελει καταποθη. | 20 Quem lhe repetirá o que digo? Acaso pedirá um homem a sua própria perdição? |
21 Τωρα δε οι ανθρωποι δεν δυνανται να ατενισωσιν εις το λαμπρον φως, το εν τω στερεωματι, αφου ο ανεμος περαση και καθαριση αυτο, | 21 Agora já não se vê a luz, o sol brilha através das nuvens; passe um golpe de vento, e ele as varrerá; |
22 και χρυσαυγης καιρος ελθη απο βορρα. Φοβερα δοξα υπαρχει εν τω Θεω. | 22 a luz vem do norte. Deus está envolto numa majestade temível; |
23 Τον Παντοδυναμον, δεν δυναμεθα να εννοησωμεν αυτον? ειναι υπεροχος κατα την δυναμιν και κατα την κρισιν και κατα το πληθος της δικαιοσυνης, δεν καταθλιβει. | 23 não podemos atingir o Todo-poderoso: eminente em força, em eqüidade, em justiça, não tem a dar contas a ninguém. |
24 Δια τουτο οι ανθρωποι φοβουνται αυτον? ουδεις σοφος την καρδιαν δυναται να εννοηση αυτον. | 24 Que os homens, pois, o reverenciem! Ele não olha aqueles que se julgam sábios. |