ΙΩΒ - Giobbe - Job 30

GREEK BIBLE	SMITH VAN DYKE
1 Αλλα τωρα οι νεωτεροι μου την ηλικιαν με περιγελωσι, των οποιων τους πατερας δεν ηθελον καταδεχθη να βαλω μετα των κυνων του ποιμνιου μου.	1 واما الآن فقد ضحك علي اصاغري اياما الذين كنت استنكف من ان اجعل آبائهم مع كلاب غنمي.
2 Και εις τι τωοντι ηδυνατο να με ωφεληση η δυναμις των χειρων αυτων, εις τους οποιους η ισχυς εξελιπε;	2 قوة ايديهم ايضا ما هي لي. فيهم عجزت الشيخوخة.
3 Δι' ενδειαν και πειναν ησαν απομεμονωμενοι? εφευγον εις γην ανυδρον, σκοτεινην, ηφανισμενην και ερημον?	3 في العوز والمحل مهزولون عارقون اليابسة التي هي منذ امس خراب وخربة.
4 εκοπτον μολοχην πλησιον των θαμνων και την ριζαν των αρκευθων δια τροφην αυτων.	4 الذين يقطفون الملاح عند الشيح واصول الرّتم خبزهم.
5 Ησαν εκ μεσου δεδιωγμενοι? εφωναζον επ' αυτους ως κλεπτας.	5 من الوسط يطردون. يصيحون عليهم كما على لص.
6 Κατωκουν εν τοις κρημνοις των χειμαρρων, ταις τρυπαις της γης και τοις βροχοις.	6 للسكن في اودية مرعبة وثقب التراب والصخور.
7 Μεταξυ των θαμνων ωγκωντο? υποκατω των ακανθων συνηγοντο?	7 بين الشيح ينهقون. تحت العوسج ينكبّون.
8 αφρονες και δυσφημοι, εκδεδιωγμενοι εκ της γης.	8 ابناء الحماقة بل ابناء اناس بلا اسم سيطوا من الارض
9 Και τωρα εγω ειμαι το τραγωδιον αυτων, ειμαι και η παροιμια αυτων.	9 اما الآن فصرت اغنيتهم واصبحت لهم مثلا.
10 Με βδελυττονται, απομακρυνονται απ' εμου, και δεν συστελλονται να πτυωσιν εις το προσωπον μου.	10 يكرهونني. يبتعدون عني وامام وجهي لم يمسكوا عن البسق.
11 Επειδη ο Θεος διελυσε την υπεροχην μου και με εθλιψεν, απερριψαν και αυτοι τον χαλινον εμπροσθεν μου.	11 لانه اطلق العنان وقهرني فنزعوا الزمام قدامي.
12 Εκ δεξιων ανιστανται οι νεοι? απωθουσι τους ποδας μου, και ετοιμαζουσι κατ' εμου τας ολεθριους οδους αυτων.	12 عن اليمين الفروخ يقومون يزيحون رجلي ويعدّون عليّ طرقهم للبوار.
13 Ανατρεπουσι την οδον μου, επαυξανουσι την συμφοραν μου, χωρις να εχωσι βοηθον.	13 افسدوا سبلي. اعانوا على سقوطي. لا مساعد عليهم.
14 Εφορμωσιν ως σφοδρα πλημμυρα, επι της ερημωσεως μου περικυλιονται.	14 ياتون كصدع عريض. تحت الهدّة يتدحرجون.
15 Τρομοι εστραφησαν επ' εμε? καταδιωκουσι την ψυχην μου ως ανεμος? και η σωτηρια μου παρερχεται ως νεφος.	15 انقلبت عليّ اهوال. طردت كالريح نعمتي فعبرت كالسحاب سعادتي
16 Και τωρα η ψυχη μου εξεχυθη εντος μου? ημεραι θλιψεως με κατελαβον.	16 فالآن انهالت نفسي عليّ واخذتني ايام المذلّة.
17 Την νυκτα τα οστα μου διεπερασθησαν εν εμοι, και τα νευρα μου δεν αναπαυονται.	17 الليل ينخر عظامي فيّ وعارقيّ لا تهجع.
18 Υπο της σφοδρας δυναμεως ηλλοιωθη το ενδυμα μου? με περισφιγγει ως το περιλαιμιον του χιτωνος μου.	18 بكثرة الشدة تنكّر لبسي. مثل جيب قميصي حزمتني.
19 Με ερριψεν εις τον πηλον, και ωμοιωθην με χωμα και κονιν.	19 قد طرحني في الوحل فاشبهت التراب والرماد.
20 Κραζω προς σε, και δεν μοι αποκρινεσαι? ισταμαι, και με παραβλεπεις.	20 اليك اصرخ فما تستجيب لي. اقوم فما تنتبه اليّ.
21 Εγεινες ανελεημων προς εμε? δια της κραταιας χειρος σου με μαστιγονεις.	21 تحولت الى جاف من نحوي. بقدرة يدك تضطهدني.
22 Με εσηκωσας επι τον ανεμον? με επεβιβασας και διελυσας την ουσιαν μου.	22 حملتني اركبتني الريح وذوبتني تشوها.
23 Εξευρω μεν οτι θελεις με φερει εις θανατον και τον οικον τον προσδιωρισμενον εις παντα ζωντα.	23 لاني اعلم انك الى الموت تعيدني والى بيت ميعاد كل حيّ.
24 Αλλα δεν θελει εκτεινει χειρα εις τον ταφον, εαν κραζωσι προς αυτον οταν αφανιζη.	24 ولكن في الخراب ألا يمد يدا. في البليّة ألا يستغيث عليها
25 Δεν εκλαυσα εγω δια τον οντα εν ημεραις σκληραις, και ελυπηθη η ψυχη μου δια τον πτωχον;	25 ألم ابك لمن عسر يومه. ألم تكتئب نفسي على المسكين.
26 Ενω περιεμενον το καλον, τοτε ηλθε το κακον? και ενω ανεμενον το φως, τοτε ηλθε το σκοτος.	26 حينما ترجيت الخير جاء الشر. وانتظرت النور فجاء الدجى.
27 Τα εντοσθια μου ανεβρασαν και δεν ανεπαυθησαν? ημεραι θλιψεως με προεφθασαν.	27 امعائي تغلي ولا تكف. تقدمتني ايام المذلة.
28 Περιεπατησα μελαγχροινος ουχι υπο ηλιου? εσηκωθην, εβοησα εν συναξει.	28 اسوددت لكن بلا شمس. قمت في الجماعة اصرخ.
29 Εγεινα αδελφος των δρακοντων και συντροφος των στρουθοκαμηλων.	29 صرت اخا للذئاب وصاحبا لرئال النعام.
30 Το δερμα μου εμαυρισεν επ' εμε, και τα οστα μου κατεκαυθησαν υπο της φλογωσεως.	30 حرش جلدي عليّ وعظامي احترّت من الحرارة فيّ.
31 Η δε κιθαρα μου μετεβληθη εις πενθος και το οργανον μου εις φωνην κλαιοντων.	31 صار عودي للنوح ومزماري لصوت الباكين