ΙΩΒ - Giobbe - Job 28

GREEK BIBLE	DIODATI
1 Βεβαιως ειναι τοπος του αργυριου οθεν εξαγεται, και τοπος του χρυσιου οπου καθαριζεται?	1 Certo l’argento ha la sua miniera, E l’oro un luogo dove è fuso.
2 ο σιδηρος λαμβανεται εκ της γης και ο χαλκος χυνεται εκ της πετρας.	2 Il ferro si trae dalla polvere, E la pietra liquefatta rende del rame.
3 Βαλλει μεν ο ανθρωπος ορια εις το σκοτος και ανιχνευει τα παντα μεχρι τελειοτητος? τους λιθους του σκοτους και της σκιας του θανατου.	3 L’uomo ha posto un termine alle tenebre, E investiga ogni cosa infino al fine; Le pietre che son nell’oscurità e nell’ombra della morte;
4 Χειμαρρος εξορμα εκ του τοπου οπου κατοικει? υδατα αδοκιμαστα υπο του ποδος? ταυτα ολιγοστευουσι και αναχωρουσιν απο των ανθρωπων.	4 Ove i torrenti che il piè avea dimenticati scoppiano fuori, E impediscono che niuno vi stia appresso; Poi scemano, e se ne vanno per opera degli uomini.
5 Περι δε της γης, εξ αυτης εξερχεται ο αρτος και υποκατωθεν αυτης ανασκαπτεται ως υπο πυρος?	5 La terra, che produce il pane, Disotto è rivolta sottosopra, e pare tutta fuoco.
6 οι λιθοι αυτης ειναι τοπος σαπφειρων? και εν αυτη χωμα χρυσιου.	6 Le pietre di essa sono il luogo degli zaffiri, E vi è della polvere d’oro.
7 Την οδον εκεινην δεν γνωριζει πτηνον και οφθαλμος γυπος δεν ειδεν αυτην?	7 Niuno uccello rapace ne sa il sentiero, E l’occhio dell’avvoltoio non riguardò mai là.
8 τα θηρια δεν επατησαν αυτην, ο αγριος λεων δεν επερασε δι' αυτης.	8 I leoncini della leonessa non calcarono giammai que’ luoghi, Il leone non vi passò giammai.
9 Εκτεινει την χειρα αυτου επι τον σκληρον βραχον? ανατρεπει τα ορη απο της ριζης.	9 L’uomo mette la mano a’ macigni; Egli rivolta sottosopra i monti fin dalla radice.
10 Εγκοπτει ποταμους μεταξυ των βραχων? και ο οφθαλμος αυτου ανακαλυπτει παν πολυτιμον.	10 Egli fa de’ condotti a’ rivi per mezzo le rupi; E l’occhio suo vede ogni cosa preziosa.
11 Δεσμευει των ποταμων την πλημμυραν? και το κεκρυμμενον εκφερει εις φως.	11 Egli tura i fiumi che non gocciolino, E trae fuori in luce le cose nascoste.
12 Αλλ' η σοφια ποθεν θελει ευρεθη; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;	12 Ma la sapienza, onde si trarrà ella? E dov’è il luogo dell’intelligenza?
13 Ο ανθρωπος δεν γνωριζει την τιμην αυτης? και δεν ευρισκεται εν τη γη των ζωντων.	13 L’uomo non conosce il prezzo di essa; Ella non si trova nella terra de’ viventi
14 Η αβυσσος λεγει, δεν ειναι εν εμοι? και η θαλασσα λεγει, δεν ειναι μετ' εμου.	14 L’abisso dice: Ella non è in me; E il mare dice: Ella non è appresso di me.
15 Δεν δυναται να δοθη χρυσιον αντ' αυτης? και αργυριον δεν δυναται να ζυγισθη εις ανταλλαγμα αυτης.	15 Ei non si può dare oro per essa, Nè può pesarsi argento per lo prezzo suo.
16 Δεν δυναται να εκτιμηθη με το χρυσιον του Οφειρ, με τον πολυτιμον ονυχα και σαπφειρον.	16 Ella non può essere apprezzata ad oro di Ofir, Nè ad onice prezioso, nè a zaffiro.
17 Το χρυσιον και ο κρυσταλλος δεν δυναται να εξισωθωσι με αυτην? και ανταλλαγμα αυτης να γεινη με σκευη καθαρωτατου χρυσιου.	17 Nè l’oro, nè il diamante, non posson pareggiarla di prezzo; Ed alcun vasellamento d’oro fino non può darsi in iscambio di essa.
18 Δεν θελει μνημονευθη κοραλλιον, η μαργαριται? διοτι η τιμη της σοφιας ειναι υπερτερα των πολυτιμων λιθων.	18 Appo lei non si fa menzione di coralli, nè di perle; La valuta della sapienza è maggiore che quella delle gemme.
19 Το τοπαζιον της Αιθιοπιας δεν θελει εξισωθη με αυτην? δεν θελει εκτιμηθη με καθαρον χρυσιον.	19 Il topazio di Etiopia non la può pareggiar di prezzo; Ella non può essere apprezzata ad oro puro
20 Ποθεν λοιπον ερχεται η σοφια; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;	20 Onde viene adunque la sapienza? E dove è il luogo dell’intelligenza?
21 Ειναι βεβαιως κεκρυμμενη απο των οφθαλμων παντων των ζωντων, και εσκεπασμενη απο των πτηνων του ουρανου.	21 Conciossiachè ella sia nascosta agli occhi d’ogni vivente, Ed occulta agli uccelli del cielo.
22 Η απωλεια και ο θανατος λεγουσι, Δια των ωτων ημων ηκουσαμεν την φημην αυτης.	22 Il luogo della perdizione e la morte dicono: Noi abbiamo con gli orecchi solo udita la fama di essa.
23 Ο Θεος εννοει την οδον αυτης, και αυτος γνωριζει τον τοπον αυτης.	23 Iddio solo intende la via di essa, E conosce il suo luogo.
24 Επειδη αυτος θεωρει εως των περατων της γης, βλεπει υποκατω παντος του ουρανου,	24 Perciocchè egli riguarda fino all’estremità della terra, Egli vede sotto tutti i cieli.
25 δια να ζυγιζη το βαρος των ανεμων, και να σταθμιζη τα υδατα με μετρον.	25 Quando egli dava il peso al vento, E pesava le acque a certa misura;
26 Οτε εκαμε νομον δια την βροχην και οδον δια την αστραπην της βροντης,	26 Quando egli poneva il suo ordine alla pioggia, E la via a’ lampi de’ tuoni;
27 τοτε ειδε και εφανερωσεν αυτην? ητοιμασεν αυτην και μαλιστα εξιχνιασεν αυτην.	27 Allora egli la vedeva, e la contava; Egli l’ordinava, ed anche l’investigava.
28 Και ειπε προς τον ανθρωπον, Ιδου, ο φοβος του Κυριου, ουτος ειναι η σοφια, και η αποχη απο του κακου συνεσις.	28 Ma egli ha detto all’uomo: Ecco, il timor del Signore è la sapienza; E il ritrarsi dal male è l’intelligenza