ΙΩΒ - Giobbe - Job 28

GREEK BIBLE	BIBBIA CEI 2008
1 Βεβαιως ειναι τοπος του αργυριου οθεν εξαγεται, και τοπος του χρυσιου οπου καθαριζεται?	1 Certo, l’argento ha le sue miniere e l’oro un luogo dove si raffina.
2 ο σιδηρος λαμβανεται εκ της γης και ο χαλκος χυνεται εκ της πετρας.	2 Il ferro lo si estrae dal suolo, il rame si libera fondendo le rocce.
3 Βαλλει μεν ο ανθρωπος ορια εις το σκοτος και ανιχνευει τα παντα μεχρι τελειοτητος? τους λιθους του σκοτους και της σκιας του θανατου.	3 L’uomo pone un termine alle tenebre e fruga fino all’estremo limite, fino alle rocce nel buio più fondo.
4 Χειμαρρος εξορμα εκ του τοπου οπου κατοικει? υδατα αδοκιμαστα υπο του ποδος? ταυτα ολιγοστευουσι και αναχωρουσιν απο των ανθρωπων.	4 In luoghi remoti scavano gallerie dimenticate dai passanti; penzolano sospesi lontano dagli uomini.
5 Περι δε της γης, εξ αυτης εξερχεται ο αρτος και υποκατωθεν αυτης ανασκαπτεται ως υπο πυρος?	5 La terra, da cui si trae pane, di sotto è sconvolta come dal fuoco.
6 οι λιθοι αυτης ειναι τοπος σαπφειρων? και εν αυτη χωμα χρυσιου.	6 Sede di zaffìri sono le sue pietre e vi si trova polvere d’oro.
7 Την οδον εκεινην δεν γνωριζει πτηνον και οφθαλμος γυπος δεν ειδεν αυτην?	7 L’uccello rapace ne ignora il sentiero, non lo scorge neppure l’occhio del falco,
8 τα θηρια δεν επατησαν αυτην, ο αγριος λεων δεν επερασε δι' αυτης.	8 non lo calpestano le bestie feroci, non passa su di esso il leone.
9 Εκτεινει την χειρα αυτου επι τον σκληρον βραχον? ανατρεπει τα ορη απο της ριζης.	9 Contro la selce l’uomo stende la mano, sconvolge i monti fin dalle radici.
10 Εγκοπτει ποταμους μεταξυ των βραχων? και ο οφθαλμος αυτου ανακαλυπτει παν πολυτιμον.	10 Nelle rocce scava canali e su quanto è prezioso posa l’occhio.
11 Δεσμευει των ποταμων την πλημμυραν? και το κεκρυμμενον εκφερει εις φως.	11 Scandaglia il fondo dei fiumi e quel che vi è nascosto porta alla luce.
12 Αλλ' η σοφια ποθεν θελει ευρεθη; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;	12 Ma la sapienza da dove si estrae? E il luogo dell’intelligenza dov’è?
13 Ο ανθρωπος δεν γνωριζει την τιμην αυτης? και δεν ευρισκεται εν τη γη των ζωντων.	13 L’uomo non ne conosce la via, essa non si trova sulla terra dei viventi.
14 Η αβυσσος λεγει, δεν ειναι εν εμοι? και η θαλασσα λεγει, δεν ειναι μετ' εμου.	14 L’oceano dice: “Non è in me!” e il mare dice: “Neppure presso di me!”.
15 Δεν δυναται να δοθη χρυσιον αντ' αυτης? και αργυριον δεν δυναται να ζυγισθη εις ανταλλαγμα αυτης.	15 Non si scambia con l’oro migliore né per comprarla si pesa l’argento.
16 Δεν δυναται να εκτιμηθη με το χρυσιον του Οφειρ, με τον πολυτιμον ονυχα και σαπφειρον.	16 Non si acquista con l’oro di Ofir né con l’ònice prezioso o con lo zaffìro.
17 Το χρυσιον και ο κρυσταλλος δεν δυναται να εξισωθωσι με αυτην? και ανταλλαγμα αυτης να γεινη με σκευη καθαρωτατου χρυσιου.	17 Non la eguagliano l’oro e il cristallo né si permuta con vasi di oro fino.
18 Δεν θελει μνημονευθη κοραλλιον, η μαργαριται? διοτι η τιμη της σοφιας ειναι υπερτερα των πολυτιμων λιθων.	18 Coralli e perle non meritano menzione: l’acquisto della sapienza non si fa con le gemme.
19 Το τοπαζιον της Αιθιοπιας δεν θελει εξισωθη με αυτην? δεν θελει εκτιμηθη με καθαρον χρυσιον.	19 Non la eguaglia il topazio d’Etiopia, con l’oro puro non si può acquistare.
20 Ποθεν λοιπον ερχεται η σοφια; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;	20 Ma da dove viene la sapienza? E il luogo dell’intelligenza dov’è?
21 Ειναι βεβαιως κεκρυμμενη απο των οφθαλμων παντων των ζωντων, και εσκεπασμενη απο των πτηνων του ουρανου.	21 È nascosta agli occhi di ogni vivente, è ignota agli uccelli del cielo.
22 Η απωλεια και ο θανατος λεγουσι, Δια των ωτων ημων ηκουσαμεν την φημην αυτης.	22 L’abisso e la morte dicono: “Con i nostri orecchi ne udimmo la fama”.
23 Ο Θεος εννοει την οδον αυτης, και αυτος γνωριζει τον τοπον αυτης.	23 Dio solo ne discerne la via, lui solo sa dove si trovi,
24 Επειδη αυτος θεωρει εως των περατων της γης, βλεπει υποκατω παντος του ουρανου,	24 perché lui solo volge lo sguardo fino alle estremità della terra, vede tutto ciò che è sotto la volta del cielo.
25 δια να ζυγιζη το βαρος των ανεμων, και να σταθμιζη τα υδατα με μετρον.	25 Quando diede al vento un peso e delimitò le acque con la misura,
26 Οτε εκαμε νομον δια την βροχην και οδον δια την αστραπην της βροντης,	26 quando stabilì una legge alla pioggia e una via al lampo tonante,
27 τοτε ειδε και εφανερωσεν αυτην? ητοιμασεν αυτην και μαλιστα εξιχνιασεν αυτην.	27 allora la vide e la misurò, la fondò e la scrutò appieno,
28 Και ειπε προς τον ανθρωπον, Ιδου, ο φοβος του Κυριου, ουτος ειναι η σοφια, και η αποχη απο του κακου συνεσις.	28 e disse all’uomo: “Ecco, il timore del Signore, questo è sapienza, evitare il male, questo è intelligenza”».