ΙΩΒ - Giobbe - Job 27

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Και εξηκολουθησεν ο Ιωβ την παραβολην αυτου και ειπε?	1 Et Job continua à parler en ces termes:
2 Ζη ο Θεος, ο αποβαλων την κρισιν μου, και ο Παντοδυναμος, ο πικρανας την ψυχην μου,	2 Par le Dieu vivant qui me refuse justice, par le Tout-Puissant qui m’a plongé dans la peine,
3 οτι παντα τον χρονον ενοσω η πνοη μου ειναι εν εμοι και το πνευμα του Θεου εις τους μυκτηρας μου,	3 tant que je pourrai respirer, gardant en mes narines le souffle de Dieu,
4 τα χειλη μου δεν θελουσι λαλησει αδικιαν και η γλωσσα μου δεν θελει μελετησει δολον.	4 je ne dirai rien de mal, pas un mensonge ne sortira de ma bouche!
5 Μη γενοιτο εις εμε να σας δικαιωσω? εως να εκπνευσω, δεν θελω απομακρυνει την ακεραιοτητα μου απ' εμου.	5 Jamais je ne vous donnerai raison, et jusqu’à ma mort je défendrai mon innocence.
6 Θελω κρατει την δικαιοσυνην μου και δεν θελω αφησει αυτην? η καρδια μου δεν θελει με ελεγξει ενοσω ζω.	6 Je maintiens que j’ai bien agi, je n’en démords pas, je n’ai pas à rougir de ma vie!
7 Ο εχθρος μου να ηναι ως ο ασεβης και ο ανισταμενος κατ' εμου ως ο παρανομος.	7 Que mon ennemi soit reconnu coupable, que mon adversaire ait le sort du méchant!
8 Διοτι τις η ελπις του υποκριτου, αν και επλεονεκτησεν, οταν ο Θεος αποσπα την ψυχην αυτου;	8 Que peut espérer l’impie lorsqu’il prie, lorsqu’il élève son âme vers Dieu?
9 Αρα γε θελει ακουσει ο Θεος την κραυγην αυτου, οταν επελθη επ' αυτον συμφορα;	9 Dieu entendra-t-il son cri lorsque le malheur viendra sur lui?
10 Θελει ευφραινεσθαι εις τον Παντοδυναμον; θελει επικαλεισθαι τον Θεον εν παντι καιρω;	10 Est-ce qu’il se plaisait auprès du Tout-Puissant, invoquait-il Dieu à tout moment?
11 θελω σας διδαξει τι ειναι εν τη χειρι του Θεου? ο, τι ειναι παρα τω Παντοδυναμω, δεν θελω κρυψει αυτο.	11 Voyez, je vous montre comment agit Dieu, je ne vous cache pas les manières du Tout-Puissant.
12 Ιδου, σεις παντες ειδετε? δια τι λοιπον εισθε ολως τοσον ματαιοι;	12 Vous tous vous l’avez constaté, alors, pourquoi tourner en rond sans profit? (… Sofar de Nahama prit la parole et dit:)
13 Τουτο ειναι παρα Θεου η μερις του ασεβους ανθρωπου, και η κληρονομια των δυναστων, την οποιαν θελουσι λαβει παρα του Παντοδυναμου.	13 Voici le sort que Dieu réserve au coupable, l’avenir que le Puissant réserve aux oppresseurs.
14 Εαν οι υιοι αυτου πολλαπλασιασθωσιν, ειναι δια την ρομφαιαν? και οι εκγονοι αυτου δεν θελουσι χορτασθη αρτον.	14 Leurs fils peuvent se multiplier, l’épée les attend, leurs descendants manqueront de pain.
15 Οι εναπολειφθεντες αυτου θελουσι ταφη εν θανατω? και αι χηραι αυτου δεν θελουσι κλαυσει.	15 La peste emportera les survivants, et leurs veuves ne pourront pas les pleurer.
16 Και αν επισωρευση αργυριον ως το χωμα και ετοιμαση ιματια ως τον πηλον?	16 Le méchant peut ramasser l’argent comme poussière, mettre en tas les vêtements comme la boue,
17 δυναται μεν να ετοιμαση, πλην ο δικαιος θελει ενδυθη αυτα? και ο αθωος θελει διαμοιρασθη το αργυριον.	17 accumuler, oui! mais c’est un juste qui s’en habille, c’est un homme intègre qui hérite de son argent.
18 Οικοδομει τον οικον αυτου ως το σαρακιον, και ως καλυβην, την οποιαν καμνει ο αγροφυλαξ.	18 Il s’est bâti une maison, ce n’est qu’un nid, sa hutte ne vaut guère que pour un gardien.
19 Πλαγιαζει πλουσιος, πλην δεν θελει συναχθη? ανοιγει τους οφθαλμους αυτου και δεν υπαρχει.	19 Il s’est couché riche, c’était la dernière fois; quand il ouvre les yeux il n’est plus rien.
20 Τρομοι συλλαμβανουσιν αυτον ως υδατα, ανεμοστροβιλος αρπαζει αυτον την νυκτα.	20 Tout le jour des terreurs l’ont tourmenté: un tourbillon l’emporte durant la nuit.
21 Σηκονει αυτον ανατολικος ανεμος, και υπαγει? και αποσπα αυτον απο του τοπου αυτου.	21 Le vent d’est le soulève: le voilà parti, il a été soufflé de là où il était.
22 Διοτι ο Θεος θελει ριψει κατ' αυτου συμφορας και δεν θελει φεισθη? απο της χειρος αυτου σπευδει να φυγη.	22 Sans pitié on lui jette des pierres, il ne peut fuir devant la main qui le frappe.
23 Θελουσι κροτησει τας χειρας αυτων επ' αυτον, και θελουσι συριξει αυτον απο του τοπου αυτων.	23 On applaudit à sa ruine, on le conspue partout où il va. Le mystère de la Sagesse