ΙΩΒ - Giobbe - Job 16

GREEK BIBLE	EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL
1 Τοτε ο Ιωβ απεκριθη και ειπε?	1 Da antwortete Ijob und sprach:
2 Πολλα τοιαυτα ηκουσα? αθλιοι παρηγορηται εισθε παντες.	2 Ähnliches habe ich schon viel gehört; leidige Tröster seid ihr alle.
3 Εχουσι τελος αι ματαιολογιαι; η τι σε ενθαρρυνει εις το να αποκρινησαι;	3 Sind nun zu Ende die windigen Worte, oder was sonst reizt dich zum Widerspruch?
4 Και εγω εδυναμην να λαλησω καθως σεις? εαν η ψυχη σας ητο εις τον τοπον της ψυχης μου, ηδυναμην να επισωρευσω λογους εναντιον σας, και να κινησω εναντιον σας την κεφαλην μου.	4 Auch ich könnte reden wie ihr, wenn ihr an meiner Stelle wäret, schöne Worte über euch machen und meinen Kopf über euch schütteln.
5 Ηθελον σας ενισχυσει με το στομα μου, και η κινησις των χειλεων μου ηθελε σας ανακουφισει.	5 Ich könnte euch stärken mit meinem Mund, nicht sparen das Beileid meiner Lippen.
6 Αν λαλω, ο πονος μου δεν ανακουφιζεται? και αν σιωπω, ποια ελαττωσις γινεται εις εμε;	6 Rede ich, hört doch mein Schmerz nicht auf; schweige ich, so weicht er nicht vor mir.
7 Αλλα τωρα με υπερεβαρυνεν? ηρημωσας πασαν την συνοδιαν μου.	7 Jetzt aber hat er mich erschöpft. Den Kreis der Freunde hast du mir verstört
8 Και αι ρυτιδες με τας οποιας με εσημειωσας, ειναι μαρτυρια? και η ισχνοτης μου ανισταμενη εις εμε, μαρτυρει επι του προσωπου μου.	8 und mich gepackt. Mein Verfall erhebt sich und tritt als Zeuge gegen mich auf; er widerspricht mir ins Gesicht.
9 Με διασπαραττει ο εχθρος μου εν τω θυμω αυτου και με μισει? τριζει τους οδοντας αυτου εναντιον μου? οξυνει τους οφθαλμους αυτου επ' εμε.	9 Sein Zorn zerreißt, befehdet mich, knirscht gegen mich mit den Zähnen, mein Gegner schärft die Augen gegen mich.
10 Ανοιγουσι το στομα αυτων κατ' εμου? με τυπτουσι κατα της σιαγονος υβριστικως? συνηχθησαν ομου επ' εμε.	10 Sie sperren ihr Maul gegen mich auf, schlagen voll Hohn mich auf die Wangen, scharen sich gegen mich zusammen.
11 Ο Θεος με παρεδωκεν εις τον αδικον, και με ερριψεν εις χειρας ασεβων.	11 Gott gibt mich dem Bösen preis, in die Hand der Frevler stößt er mich.
12 Ημην εν ησυχια, και με κατεσπαραξε? και πιασας με απο του τραχηλου, με κατεσυντριψε, και με εθεσε σκοπον αυτου.	12 In Ruhe lebte ich, da hat er mich erschüttert, mich im Nacken gepackt, mich zerschmettert, mich als Zielscheibe für sich aufgestellt.
13 Οι τοξοται αυτου με περιεκυκλωσαν? διαπερα τα νεφρα μου, και δεν φειδεται? εκχεει την χολην μου επι την γην.	13 Seine Pfeile umschwirren mich, schonungslos durchbohrt er mir die Nieren, schüttet meine Galle zur Erde.
14 Με συντριβει με πληγην επι πληγην? εδραμεν επ' εμε ως γιγας.	14 Bresche über Bresche bricht er mir, stürmt wie ein Krieger gegen mich an.
15 Σακκον ερραψα επι το δερμα μου, και εμολυνα το κερας μου με χωμα.	15 Ein Trauergewand hab ich meiner Haut genäht, mein Horn in den Staub gesenkt.
16 Το προσωπον μου κατεκαη υπο του κλαυθμου, και σκια θανατου ειναι επι των βλεφαρων μου?	16 Mein Gesicht ist vom Weinen rot und Dunkel liegt auf meinen Wimpern.
17 ενω αδικια δεν υπαρχει εν ταις χερσι μου, και η προσευχη μου ειναι καθαρα.	17 Doch kein Unrecht klebt an meinen Händen und mein Gebet ist lauter.
18 Ω γη, μη σκεπασης το αιμα μου, και ας μη υπαρχη τοπος δια την κραυγην μου,	18 O Erde, deck mein Blut nicht zu und ohne Ruhstatt sei mein Hilfeschrei!
19 και τωρα, ιδου, ο μαρτυς μου ειναι εν τω ουρανω, και η μαρτυρια μου εν τοις υψιστοις.	19 Nun aber, seht, im Himmel ist mein Zeuge, mein Bürge in den Höhen.
20 Οι φιλοι μου ειναι οι εμπαιζοντες με? ο οφθαλμος μου σταλαζει δακρυα προς τον Θεον.	20 Da meine Freunde mich verspotten, tränt zu Gott hin mein Auge.
21 Να ητο δυνατον να διαδικαζηται τις προς τον Θεον, ως ανθρωπος προς τον πλησιον αυτου.	21 Recht schaffe er dem Mann bei Gott und zwischen Mensch und Mensch.
22 Διοτι ηλθον τα ηριθμημενα ετη? και θελω υπαγει την οδον, οποθεν δεν θελω επιστρεψει.	22 Denn nur noch wenig Jahre werden kommen, dann muss ich den Pfad beschreiten, auf dem man nicht wiederkehrt. Mein Geist ist verwirrt, meine Tage sind ausgelöscht, nur Gräber bleiben mir.