Scrutatio

Giovedi, 9 maggio 2024 - Beata Maria Teresa di Gesù (Carolina Gerhardinger) ( Letture di oggi)

Genesi 11


font
DIODATIVULGATA
1 OR tutta la terra era d’una favella e di un linguaggio.1 Erat autem terra labii unius, et sermonum eorumdem.
2 Ed avvenne che, partendosi gli uomini di Oriente, trovarono una pianura nel paese di Sinear, e quivi si posarono.2 Cumque proficiscerentur de oriente, invenerunt campum in terra Sennaar, et habitaverunt in eo.
3 E dissero l’uno all’altro: Or su, facciamo de’ mattoni, e cociamoli col fuoco. I mattoni adunque furono loro in vece di pietre, e il bitume in vece di malta.3 Dixitque alter ad proximum suum : Venite, faciamus lateres, et coquamus eos igni. Habueruntque lateres pro saxis, et bitumen pro cæmento :
4 Poi dissero: Or su, edifichiamoci una città, ed una torre, la cui sommità giunga fino al cielo, ed acquistiamoci fama; che talora noi non siamo dispersi sopra la faccia di tutta la terra4 et dixerunt : Venite, faciamus nobis civitatem et turrim, cujus culmen pertingat ad cælum : et celebremus nomen nostrum antequam dividamur in universas terras.
5 E il Signore discese, per veder la città e la torre che i figliuoli degli uomini edificavano.5 Descendit autem Dominus ut videret civitatem et turrim, quam ædificabant filii Adam,
6 E il Signore disse: Ecco un medesimo popolo, ed essi tutti hanno un medesimo linguaggio, e questo è il cominciamento del lor lavoro, ed ora tutto ciò che hanno disegnato di fare, non sarà loro divietato.6 et dixit : Ecce, unus est populus, et unum labium omnibus : c?peruntque hoc facere, nec desistent a cogitationibus suis, donec eas opere compleant.
7 Or su, scendiamo e confondiamo ivi la lor favella; acciocchè l’uno non intenda la favella dell’altro.7 Venite igitur, descendamus, et confundamus ibi linguam eorum, ut non audiat unusquisque vocem proximi sui.
8 E il Signore li disperse di là sopra la faccia di tutta la terra; ed essi cessarono di edificar la città.8 Atque ita divisit eos Dominus ex illo loco in universas terras, et cessaverunt ædificare civitatem.
9 Perciò essa fu nominata Babilonia; perciocchè il Signore confuse quivi la favella di tutta la terra, e disperse coloro di là sopra la faccia di tutta la terra9 Et idcirco vocatum est nomen ejus Babel, quia ibi confusum est labium universæ terræ : et inde dispersit eos Dominus super faciem cunctarum regionum.
10 QUESTE sono le generazioni di Sem: Sem, essendo d’età di cent’anni, generò Arfacsad, due anni dopo il diluvio.10 Hæ sunt generationes Sem : Sem erat centum annorum quando genuit Arphaxad, biennio post diluvium.
11 E Sem, dopo ch’ebbe generato Arfacsad, visse cinquecent’anni, e generò figliuoli e figliuole.11 Vixitque Sem, postquam genuit Arphaxad, quingentis annis : et genuit filios et filias.
12 Ed Arfacsad, essendo vivuto trentacinque anni, generò Sela.12 Porro Arphaxad vixit triginta quinque annis, et genuit Sale.
13 Ed Arfacsad, dopo ch’egli ebbe generato Sela, visse quattrocentotre anni, e generò figliuoli e figliuole.13 Vixitque Arphaxad, postquam genuit Sale, trecentis tribus annis : et genuit filios et filias.
14 E Sela, essendo vivuto trent’anni, generò Eber.14 Sale quoque vixit triginta annis, et genuit Heber.
15 E Sela, dopo ch’ebbe generato Eber, visse quattrocentotre anni, e generò figliuoli e figliuole.15 Vixitque Sale, postquam genuit Heber, quadringentis tribus annis : et genuit filios et filias.
16 Ed Eber, essendo vivuto trentaquattr’anni, generò Peleg.16 Vixit autem Heber triginta quatuor annis, et genuit Phaleg.
17 Ed Eber, dopo ch’ebbe generato Peleg, visse quattrocentrenta anni, e generò figliuoli e figliuole.17 Et vixit Heber postquam genuit Phaleg, quadringentis triginta annis : et genuit filios et filias.
18 E Peleg, essendo vivuto trent’anni, generò Reu.18 Vixit quoque Phaleg triginta annis, et genuit Reu.
19 E Peleg, dopo ch’ebbe generato Reu, visse dugennove anni, e generò figliuoli e figliuole.19 Vixitque Phaleg, postquam genuit Reu, ducentis novem annis : et genuit filios et filias.
20 E Reu, essendo vivuto trentadue anni, generò Serug.20 Vixit autem Reu triginta duobus annis, et genuit Sarug.
21 E Reu, dopo che ebbe generato Serug, visse dugensette anni, e generò figliuoli e figliuole.21 Vixit quoque Reu, postquam genuit Sarug, ducentis septem annis : et genuit filios et filias.
22 E Serug, essendo vivuto trent’anni, generò Nahor.22 Vixit vero Sarug triginta annis, et genuit Nachor.
23 E Serug, dopo che ebbe generato Nahor, visse dugent’anni, e generò figliuoli e figliuole.23 Vixitque Sarug, postquam genuit Nachor, ducentis annis : et genuit filios et filias.
24 E Nahor, essendo vivuto ventinove anni, generò Tare.24 Vixit autem Nachor viginti novem annis, et genuit Thare.
25 E Nahor, dopo ch’ebbe generato Tare, visse cendiciannove anni, e generò figliuoli e figliuole.25 Vixitque Nachor, postquam genuit Thare, centum decem et novem annis : et genuit filios et filias.
26 E Tare, essendo vivuto settant’anni, generò Abramo, Nahor, e Haran26 Vixitque Thare septuaginta annis, et genuit Abram, et Nachor, et Aran.
27 E queste sono le generazioni di Tare: Tare generò Abramo, Nahor e Haran; e Haran generò Lot.27 Hæ sunt autem generationes Thare : Thare genuit Abram, Nachor et Aran. Porro Aran genuit Lot.
28 Or Haran morì in presenza di Tare suo padre, nel suo natio paese, in Ur de’ Caldei.28 Mortuusque est Aran ante Thare patrem suum, in terra nativitatis suæ, in Ur Chaldæorum.
29 Ed Abramo e Nahor si presero delle mogli; il nome della moglie di Abramo era Sarai; e il nome della moglie di Nahor, Milca, la quale era figliuola di Haran, padre di Milca e d’Isca.29 Duxerunt autem Abram et Nachor uxores : nomen uxoris Abram, Sarai : et nomen uxoris Nachor, Melcha filia Aran, patris Melchæ, et patris Jeschæ.
30 Or Sarai era sterile, e non avea figliuoli.30 Erat autem Sarai sterilis, nec habebat liberos.
31 E Tare prese Abramo suo figliuolo, e Lot figliuol del suo figliuolo, cioè di Haran, e Sarai sua nuora, moglie di Abramo suo figliuolo; ed essi uscirono con loro fuori d’Ur de’ Caldei, per andar nel paese di Canaan; e, giunti fino in Charan, dimorarono quivi.31 Tulit itaque Thare Abram filium suum, et Lot filium Aran, filium filii sui, et Sarai nurum suam, uxorem Abram filii sui, et eduxit eos de Ur Chaldæorum, ut irent in terram Chanaan : veneruntque usque Haran, et habitaverunt ibi.
32 E il tempo della vita di Tare fu dugentocinque anni; poi morì in Charan32 Et facti sunt dies Thare ducentorum quinque annorum, et mortuus est in Haran.