Scrutatio

Lunedi, 13 maggio 2024 - Beata Vergine Maria di Fatima ( Letture di oggi)

Juan 4


font
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOSNOVA VULGATA
1 Cuando Jesús se enteró de que los fariseos habían oído decir que él tenía más discípulos y bautizaba más que Juan1 Ut ergo cognovit Iesus quia audierunt pharisaei quia Iesus pluresdiscipulos facit et baptizat quam Ioannes
2 –en realidad él no bautizaba, sino sus discípulos–2 — quamquam Iesus ipse nonbaptizaret sed discipuli eius —
3 dejó la Judea y volvió a Galilea.3 reliquit Iudaeam et abiit iterum inGalilaeam.
4 Para eso tenía que atravesar Samaría.4 Oportebat autem eum transire per Samariam.
5 Llegó a una ciudad de Samaría llamada Sicar, cerca de las tierras que Jacob había dado a su hijo José.5 Venit ergo incivitatem Samariae, quae dicitur Sichar, iuxta praedium, quod dedit Iacob Iosephfilio suo;
6 Allí se encuentra el pozo de Jacob. Jesús, fatigado del camino, se había sentado junto al pozo. Era la hora del mediodía.6 erat autem ibi fons Iacob. Iesus ergo fatigatus ex itinere sedebatsic super fontem; hora erat quasi sexta.
7 Una mujer de Samaría fue a sacar agua, y Jesús le dijo: «Dame de beber».7 Venit mulier de Samaria haurireaquam. Dicit ei Iesus: “ Da mihi bibere ”;
8 Sus discípulos habían ido a la ciudad a comprar alimentos.8 discipuli enim eius abierant incivitatem, ut cibos emerent.
9 La samaritana le respondió: «¡Cómo! ¿Tú, que eres judío, me pides de beber a mí, que soy samaritana?». Los judíos, en efecto, no se trataban con los samaritanos.9 Dicit ergo ei mulier illa Samaritana: “ Quomodotu, Iudaeus cum sis, bibere a me poscis, quae sum mulier Samaritana? ”. Nonenim coutuntur Iudaei Samaritanis.
10 Jesús le respondió: «Si conocieras el don de Dios y quién es el que te dice: «Dame de beber», tú misma se lo hubieras pedido, y él te habría dado agua viva».10 Respondit Iesus et dixit ei: “ Si sciresdonum Dei, et quis est, qui dicit tibi: “Da mihi bibere”, tu forsitanpetisses ab eo, et dedisset tibi aquam vivam ”.
11 «Señor, le dijo ella, no tienes nada para sacar el agua y el pozo es profundo. ¿De dónde sacas esa agua viva?11 Dicit ei mulier: “ Domine, neque in quo haurias habes, et puteus altus est;unde ergo habes aquam vivam?
12 ¿Eres acaso más grande que nuestro padre Jacob, que nos ha dado este pozo, donde él bebió, lo mismo que sus hijos y sus animales?».12 Numquid tu maior es patre nostro Iacob, quidedit nobis puteum, et ipse ex eo bibit et filii eius et pecora eius? ”.
13 Jesús le respondió: «El que beba de esta agua tendrá nuevamente sed,13 Respondit Iesus et dixit ei: “ Omnis, qui bibit ex aqua hac, sitiet iterum;
14 pero el que beba del agua que yo le daré, nunca más volverá a tener sed. El agua que yo le daré se convertirá en él en manantial que brotará hasta la Vida eterna».14 qui autem biberit ex aqua, quam ego dabo ei, non sitiet in aeternum; sed aqua,quam dabo ei, fiet in eo fons aquae salientis in vitam aeternam ”.
15 «Señor, le dijo la mujer, dame de esa agua para que no tenga más sed y no necesite venir hasta aquí a sacarla».15 Dicit adeum mulier: “ Domine, da mihi hanc aquam, ut non sitiam neque veniam huchaurire ”.
16 Jesús le respondió: «Ve, llama a tu marido y vuelve aquí».16 Dicit ei: “ Vade, voca virum tuum et veni huc ”.
17 La mujer respondió: «No tengo marido». Jesús continuó: «Tienes razón al decir que no tienes marido,17 Respondit mulier et dixit ei: “ Non habeo virum ”. Dicit ei Iesus: “ Benedixisti: “Non habeo virum”;
18 porque has tenido cinco y el que ahora tienes no es tu marido; en eso has dicho la verdad».18 quinque enim viros habuisti, et nunc, quemhabes, non est tuus vir. Hoc vere dixisti ”.
19 La mujer le dijo: «Señor, veo que eres un profeta.19 Dicit ei mulier: “ Domine, video quia propheta es tu.
20 Nuestros padres adoraron en esta montaña, y ustedes dicen que es en Jerusalén donde se debe adorar».20 Patres nostri inmonte hoc adoraverunt, et vos dicitis quia in Hierosolymis est locus, ubiadorare oportet ”.
21 Jesús le respondió: «Créeme, mujer, llega la hora en que ni en esta montaña ni en Jerusalén se adorará al Padre.21 Dicit ei Iesus: “ Crede mihi, mulier, quia venit hora,quando neque in monte hoc neque in Hierosolymis adorabitis Patrem.
22 Ustedes adoran lo que no conocen; nosotros adoramos lo que conocemos, porque la salvación viene de los judíos.22 Vosadoratis, quod nescitis; nos adoramus, quod scimus, quia salus ex Iudaeis est.
23 Pero la hora se acerca, y ya ha llegado, en que los verdaderos adoradores adorarán al Padre en espíritu y en verdad, porque esos son los adoradores que quiere el Padre.23 Sed venit hora, et nunc est, quando veri adoratores adorabunt Patrem inSpiritu et veritate; nam et Pater tales quaerit, qui adorent eum.
24 Dios es espíritu, y los que lo adoran deben hacerlo en espíritu y en verdad».24 Spiritusest Deus, et eos, qui adorant eum, in Spiritu et veritate oportet adorare ”.
25 La mujer le dijo: «Yo sé que el Mesías, llamado Cristo, debe venir. Cuando él venga, nos anunciará todo».25 Dicit ei mulier: “ Scio quia Messias venit — qui dicitur Christus C; cumvenerit ille, nobis annuntiabit omnia ”.
26 Jesús le respondió: «Soy yo, el que habla contigo».26 Dicit ei Iesus: “ Ego sum, quiloquor tecum ”.
27 En ese momento llegaron sus discípulos y quedaron sorprendidos al verlo hablar con una mujer. Sin embargo, ninguno le preguntó: «¿Qué quieres de ella?» o «¿Por qué hablas con ella?».27 Et continuo venerunt discipuli eius et mirabantur quia cum muliereloquebatur; nemo tamen dixit: “ Quid quaeris aut quid loqueris cum ea? ”.
28 La mujer, dejando allí su cántaro, corrió a la ciudad y dijo a la gente:28 Reliquit ergo hydriam suam mulier et abiit in civitatem et dicit illishominibus:
29 «Vengan a ver a un hombre que me ha dicho todo lo que hice. ¿No será el Mesías?».29 “ Venite, videte hominem, qui dixit mihi omnia, quaecumque feci;numquid ipse est Christus? ”.
30 Salieron entonces de la ciudad y fueron a su encuentro.30 Exierunt de civitate et veniebant ad eum.
31 Mientras tanto, los discípulos le insistían a Jesús, diciendo: «Come, Maestro».31 Interea rogabant eum discipuli dicentes: “ Rabbi, manduca ”.
32 Pero él les dijo: «Yo tengo para comer un alimento que ustedes no conocen».32 Illeautem dixit eis: “ Ego cibum habeo manducare, quem vos nescitis ”.
33 Los discípulos se preguntaban entre sí: «¿Alguien le habrá traído de comer?».33 Dicebant ergo discipuli ad invicem: “ Numquid aliquis attulit ei manducare?”.
34 Jesús les respondió: «Mi comida es hacer la voluntad de aquel que me envió y llevar a cabo su obra.34 Dicit eis Iesus: “ Meus cibus est, ut faciam voluntatem eius, quimisit me, et ut perficiam opus eius.
35 Ustedes dicen que aún faltan cuatro meses para la cosecha. Pero yo les digo: Levanten los ojos y miren los campos: ya están madurando para la siega.35 Nonne vos dicitis: “Adhuc quattuormenses sunt, et messis venit”? Ecce dico vobis: Levate oculos vestros etvidete regiones, quia albae sunt ad messem! Iam
36 Ya el segador recibe su salario y recoge el grano para la Vida eterna; así el que siembra y el que cosecha comparten una misma alegría.36 qui metit, mercedem accipitet congregat fructum in vitam aeternam, ut et qui seminat, simul gaudeat et quimetit.
37 Porque en esto se cumple el proverbio: «Uno siembra y otro cosecha».37 In hoc enim est verbum verum: Alius est qui seminat, et alius est quimetit.
38 Y o los envié a cosechar adonde ustedes no han trabajado; otros han trabajado, y ustedes recogen el fruto de sus esfuerzos».38 Ego misi vos metere, quod vos non laborastis; alii laboraverunt, etvos in laborem eorum introistis ”.
39 Muchos samaritanos de esta ciudad habían creído en él por la palabra de la mujer, que atestiguaba: «Me ha dicho todo lo que hice».39 Ex civitate autem illa multi crediderunt in eum Samaritanorum propter verbummulieris testimonium perhibentis: “ Dixit mihi omnia, quaecumque feci! ”.
40 Por eso, cuando los samaritanos se acercaron a Jesús, le rogaban que se quedara con ellos, y él permaneció allí dos días.40 Cum venissent ergo ad illum Samaritani, rogaverunt eum, ut apud ipsos maneret;et mansit ibi duos dies.
41 Muchos más creyeron en él, a causa de su palabra.41 Et multo plures crediderunt propter sermonem eius;
42 Y decían a la mujer: «Ya no creemos por lo que tú has dicho; nosotros mismos lo hemos oído y sabemos que él es verdaderamente el Salvador del mundo».42 et mulieri dicebant: “ Iam non propter tuam loquelam credimus; ipsi enimaudivimus et scimus quia hic est vere Salvator mundi! ”.
43 Transcurridos los dos días, Jesús partió hacia Galilea.43 Post duos autem dies exiit inde in Galilaeam;
44 El mismo había declarado que un profeta no goza de prestigio en su propio pueblo.44 ipse enim Iesus testimoniumperhibuit, quia propheta in sua patria honorem non habet.
45 Pero cuando llegó, los galileos lo recibieron bien, porque habían visto todo lo que había hecho en Jerusalén durante la Pascua; ellos también, en efecto, habían ido a la fiesta.45 Cum ergo venissetin Galilaeam, exceperunt eum Galilaei, cum omnia vidissent, quae feceratHierosolymis in die festo; et ipsi enim venerant in diem festum.
46 Y fue otra vez a Caná de Galilea, donde había convertido el agua en vino. Había allí un funcionario real, que tenía su hijo enfermo en Cafarnaúm.46 Venit ergo iterum in Cana Galilaeae, ubi fecit aquam vinum. Et erat quidamregius, cuius filius infirmabatur Capharnaum;
47 Cuando supo que Jesús había llegado de Judea y se encontraba en Galilea, fue a verlo y le suplicó que bajara a curar a su hijo moribundo.47 hic, cum audisset quia Iesusadvenerit a Iudaea in Galilaeam, abiit ad eum et rogabat, ut descenderet etsanaret filium eius; incipiebat enim mori.
48 Jesús le dijo: «Si no ven signos y prodigios, ustedes no creen».48 Dixit ergo Iesus ad eum: “ Nisisigna et prodigia videritis, non credetis ”.
49 El funcionario le respondió: «Señor, baja antes que mi hijo se muera».49 Dicit ad eum regius: “Domine, descende priusquam moriatur puer meus ”.
50 «Vuelve a tu casa, tu hijo vive», le dijo Jesús. El hombre creyó en la palabra que Jesús le había dicho y se puso en camino.50 Dicit ei Iesus: “ Vade.Filius tuus vivit ”. Credidit homo sermoni, quem dixit ei Iesus, et ibat.
51 Mientras descendía, le salieron al encuentro sus servidores y la anunciaron que su hijo vivía.51 Iam autem eo descendente, servi eius occurrerunt ei dicentes quia puer eiusvivit.
52 El les preguntó a qué hora se había sentido mejor. «Ayer, a la una de la tarde, se le fue la fiebre», le respondieron.52 Interrogabat ergo horam ab eis, in qua melius habuerit. Dixerunt ergoei: “ Heri hora septima reliquit eum febris ”.
53 El padre recordó que era la misma hora en que Jesús le había dicho: «Tu hijo vive». Y entonces creyó él y toda su familia.53 Cognovit ergo pater quiailla hora erat, in qua dixit ei Iesus: “ Filius tuus vivit ”, et 54 Este fue el segundo signo que hizo Jesús cuando volvió de Judea a Galilea.54 Hoc iterum secundum signum fecit Iesus,cum venisset a Iudaea in Galilaeam.

www.scrutatio.it - contatti: info@scrutatio.it

LibreriadelSanto.it - La prima libreria cattolica online

Contatore siti