Scrutatio

Venerdi, 10 maggio 2024 - San Giobbe ( Letture di oggi)

Salmos 73


font
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOSLXX
1 Salmo de Asaf.

¡Qué bueno es Dios para Israel,

para los limpios de corazón!

1 συνεσεως τω ασαφ ινα τι απωσω ο θεος εις τελος ωργισθη ο θυμος σου επι προβατα νομης σου
2 Pero casi se desvían mis pasos,

faltó poco para que diera un traspié,

2 μνησθητι της συναγωγης σου ης εκτησω απ' αρχης ελυτρωσω ραβδον κληρονομιας σου ορος σιων τουτο ο κατεσκηνωσας εν αυτω
3 porque tuve envidia de los presuntuosos,

al ver la prosperidad de los malvados.

3 επαρον τας χειρας σου επι τας υπερηφανιας αυτων εις τελος οσα επονηρευσατο ο εχθρος εν τοις αγιοις σου
4 Para ellos no hay sufrimientos,

su cuerpo está sano y robusto;

4 και ενεκαυχησαντο οι μισουντες σε εν μεσω της εορτης σου εθεντο τα σημεια αυτων σημεια και ουκ εγνωσαν
5 no comparten las penas de los hombres

ni son golpeados como los demás.

5 ως εις την εισοδον υπερανω
6 Por eso, el orgullo es su collar

y la violencia, el manto que los cubre;

6 ως εν δρυμω ξυλων αξιναις εξεκοψαν τας θυρας αυτης επι το αυτο εν πελεκει και λαξευτηριω κατερραξαν αυτην
7 la malicia se les sale por los poros,

su corazón rebosa de malos propósitos.

7 ενεπυρισαν εν πυρι το αγιαστηριον σου εις την γην εβεβηλωσαν το σκηνωμα του ονοματος σου
8 Se burlan y hablan con maldad;

desde lo alto, amenazan con prepotencia;

8 ειπαν εν τη καρδια αυτων η συγγενεια αυτων επι το αυτο δευτε και κατακαυσωμεν πασας τας εορτας του θεου απο της γης
9 su boca se insolenta contra el cielo

y su lengua se pasea por la tierra.

9 τα σημεια ημων ουκ ειδομεν ουκ εστιν ετι προφητης και ημας ου γνωσεται ετι
10 Por eso, el pueblo de Dios se vuelve hacia ellos,

y beben el agua a raudales.

10 εως ποτε ο θεος ονειδιει ο εχθρος παροξυνει ο υπεναντιος το ονομα σου εις τελος
11 Ellos dicen: «¿Acaso Dios lo va a saber?

¿Se va a enterar el Altísimo?»

11 ινα τι αποστρεφεις την χειρα σου και την δεξιαν σου εκ μεσου του κολπου σου εις τελος
12 Así son esos malvados

y, siempre tranquilos, acrecientan sus riquezas.

12 ο δε θεος βασιλευς ημων προ αιωνος ειργασατο σωτηριαν εν μεσω της γης
13 Entonces, ¿en vano mantuve puro mi corazón

y lavé mis manos en señal de inocencia?

13 συ εκραταιωσας εν τη δυναμει σου την θαλασσαν συ συνετριψας τας κεφαλας των δρακοντων επι του υδατος
14 Porque yo era golpeado todo el día

y cada mañana soportaba mi castigo.

14 συ συνεθλασας τας κεφαλας του δρακοντος εδωκας αυτον βρωμα λαοις τοις αιθιοψιν
15 Si hubiera dicho: «Voy a hablar como ellos»,

habría traicionado al linaje de tus hijos.

15 συ διερρηξας πηγας και χειμαρρους συ εξηρανας ποταμους ηθαμ
16 Yo reflexionaba, tratando de entenderlo,

pero me resultaba demasiado difícil.

16 ση εστιν η ημερα και ση εστιν η νυξ συ κατηρτισω φαυσιν και ηλιον
17 ¡Hasta que entré en el Santuario de Dios

y comprendí el fin que les espera!

17 συ εποιησας παντα τα ορια της γης θερος και εαρ συ επλασας αυτα
18 Sí, tú los pones en un terreno resbaladizo

y los precipitas en la ruina.

18 μνησθητι ταυτης εχθρος ωνειδισεν τον κυριον και λαος αφρων παρωξυνεν το ονομα σου
19 ¡Qué pronto quedan devastados

y acaban consumidos por el horror!

19 μη παραδως τοις θηριοις ψυχην εξομολογουμενην σοι των ψυχων των πενητων σου μη επιλαθη εις τελος
20 Son como un sueño al despertar, Señor;

al levantarte, disipas hasta su imagen.

20 επιβλεψον εις την διαθηκην σου οτι επληρωθησαν οι εσκοτισμενοι της γης οικων ανομιων
21 Cuando se agriaba mi corazón

y me torturaba en mi interior,

21 μη αποστραφητω τεταπεινωμενος κατησχυμμενος πτωχος και πενης αινεσουσιν το ονομα σου
22 yo era un necio y no comprendía,

era como un animal ante ti.

22 αναστα ο θεος δικασον την δικην σου μνησθητι των ονειδισμων σου των υπο αφρονος ολην την ημεραν
23 Pero yo estoy siempre contigo,

tú me has tomado de la mano derecha;

23 μη επιλαθη της φωνης των ικετων σου η υπερηφανια των μισουντων σε ανεβη δια παντος προς σε
24 me guiarás con tu consejo

y después, me recibirás con gloria.

25 ¿A quién sino a ti tengo yo en el cielo?

Si estoy contigo, no deseo nada en la tierra.

26 Aunque mi corazón y mi carne se consuman,

Dios es mi herencia para siempre

y la Roca de mi corazón.

27 Los que se apartan de ti terminan mal,

tú destruyes a los que te son infieles.

28 Mi dicha es estar cerca de Dios:

yo he puesto mi refugio en ti, Señor,

para proclamar todas tus acciones.