1 Bildad de Súaj replicó, diciendo: | 1 υπολαβων δε βαλδαδ ο σαυχιτης λεγει |
2 ¿Hasta cuándo hablarás de esta manera y tus palabras serán un viento impetuoso? | 2 μεχρι τινος λαλησεις ταυτα πνευμα πολυρημον του στοματος σου |
3 ¿Acaso Dios distorsiona el derecho y el Todopoderoso tergiversa la justicia? | 3 μη ο κυριος αδικησει κρινων η ο τα παντα ποιησας ταραξει το δικαιον |
4 Si tus hijos pecaron contra él, él los dejó librados a sus propios delitos. | 4 ει οι υιοι σου ημαρτον εναντιον αυτου απεστειλεν εν χειρι ανομιας αυτων |
5 En cambio, si tú recurres a Dios e imploras al Todopoderoso, | 5 συ δε ορθριζε προς κυριον παντοκρατορα δεομενος |
6 si te mantienes puro y recto, seguramente, él pronto velará por ti y restablecerá tu morada de hombre justo. | 6 ει καθαρος ει και αληθινος δεησεως επακουσεται σου αποκαταστησει δε σοι διαιταν δικαιοσυνης |
7 Tus comienzos habrán sido poca cosa, frente a la grandeza de tu porvenir. | 7 εσται ουν τα μεν πρωτα σου ολιγα τα δε εσχατα σου αμυθητα |
8 Interroga, si no, a las generaciones pasadas, considera lo que experimentaron sus padres. | 8 επερωτησον γαρ γενεαν πρωτην εξιχνιασον δε κατα γενος πατερων |
9 Nosotros somos de ayer y no sabemos nada, nuestros días sobre la tierra son una sombra. | 9 χθιζοι γαρ εσμεν και ουκ οιδαμεν σκια γαρ εστιν ημων επι της γης ο βιος |
10 Ellos te instruirán y te hablarán, sacarán de su corazón estas palabras. | 10 η ουχ ουτοι σε διδαξουσιν και αναγγελουσιν και εκ καρδιας εξαξουσιν ρηματα |
11 ¿Brota el papiro fuera de los pantanos? ¿Crece el junco donde no hay agua? | 11 μη θαλλει παπυρος ανευ υδατος η υψωθησεται βουτομον ανευ ποτου |
12 Tierno aún, y sin que nadie lo corte, se seca más pronto que cualquier otra hierba. | 12 ετι ον επι ριζης και ου μη θερισθη προ του πιειν πασα βοτανη ουχι ξηραινεται |
13 Tal es la suerte de los que olvidan a Dios, así perece la esperanza del impío. | 13 ουτως τοινυν εσται τα εσχατα παντων των επιλανθανομενων του κυριου ελπις γαρ ασεβους απολειται |
14 Su confianza es apenas un hilo, su seguridad, una tela de araña. | 14 αοικητος γαρ αυτου εσται ο οικος αραχνη δε αυτου αποβησεται η σκηνη |
15 Se apoya sobre su casa, y ella no resiste, se aferra a ella, y no queda en pie. | 15 εαν υπερειση την οικιαν αυτου ου μη στη επιλαβομενου δε αυτου ου μη υπομεινη |
16 Ahí está lleno de savia ante los rayos del sol, sus retoños se extienden sobre su jardín; | 16 υγρος γαρ εστιν υπο ηλιου και εκ σαπριας αυτου ο ραδαμνος αυτου εξελευσεται |
17 sus raíces se entrelazan en el pedregal, se prenden al terreno rocoso. | 17 επι συναγωγην λιθων κοιμαται εν δε μεσω χαλικων ζησεται |
18 Pero apenas lo arrancan de su sitio, este reniega de él, diciendo: «Nunca te vi». | 18 εαν καταπιη ο τοπος ψευσεται αυτον ουχ εορακας τοιαυτα |
19 ¡Esa es la buena suerte que le toca, mientras otro brota del polvo! | 19 οτι καταστροφη ασεβους τοιαυτη εκ δε γης αλλον αναβλαστησει |
20 No, Dios no desdeña al hombre íntegro, ni toma de la mano a los malvados. | 20 ο γαρ κυριος ου μη αποποιησηται τον ακακον παν δε δωρον ασεβους ου δεξεται |
21 El llenará otra vez tu boca de risas y tus labios de aclamaciones jubilosas. | 21 αληθινων δε στομα εμπλησει γελωτος τα δε χειλη αυτων εξομολογησεως |
22 Los que te odian se cubrirán de vergüenza, y la carpa de los malvados no existirá más | 22 οι δε εχθροι αυτων ενδυσονται αισχυνην διαιτα δε ασεβους ουκ εσται |