Eclesiástico/Ben Sirá 14
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBLIA | GREEK BIBLE |
---|---|
1 Feliz el hombre que no se ha deslizado con su boca, ni sufre tormento por la tristeza del pecado. | 1 μακαριος ανηρ ος ουκ ωλισθησεν εν τω στοματι αυτου και ου κατενυγη εν λυπη αμαρτιων |
2 Feliz aquel a quien su conciencia no reprocha, y que no queda corrido en su esperanza. | 2 μακαριος ου ου κατεγνω η ψυχη αυτου και ος ουκ επεσεν απο της ελπιδος αυτου |
3 Para el hombre mezquino no es buena la riqueza, para el envidioso, ¿de qué sirve el dinero? | 3 ανδρι μικρολογω ου καλος ο πλουτος και ανθρωπω βασκανω ινα τι χρηματα |
4 Quien amontona a expensas de sí mismo, para otros amontona, con sus bienes se regalarán otros. | 4 ο συναγων απο της ψυχης αυτου συναγει αλλοις και εν τοις αγαθοις αυτου τρυφησουσιν ετεροι |
5 El que es malo para sí, ¿para quién será bueno? No logrará contento en medio de sus tesoros. | 5 ο πονηρος εαυτω τινι αγαθος εσται και ου μη ευφρανθησεται εν τοις χρημασιν αυτου |
6 Nadie peor que el que se tortura a sí mismo, esa es la paga de su maldad. | 6 του βασκαινοντος εαυτον ουκ εστιν πονηροτερος και τουτο ανταποδομα της κακιας αυτου |
7 Aun si llega a hacer el bien, lo hace por descuido, al final dejará ver su maldad. | 7 καν ευ ποιη εν ληθη ποιει και επ' εσχατων εκφαινει την κακιαν αυτου |
8 Malo es el de ojo envidioso, que vuelve su rostro y desprecia a los demás. | 8 πονηρος ο βασκαινων οφθαλμω αποστρεφων προσωπον και υπερορων ψυχας |
9 El ojo del avaro no se satisface con su suerte, la avaricia seca el alma. | 9 πλεονεκτου οφθαλμος ουκ εμπιπλαται μεριδι και αδικια πονηρα αναξηραινει ψυχην |
10 El ojo malo se alampa por el pan, hambriento está en su propia mesa. | 10 οφθαλμος πονηρος φθονερος επ' αρτω και ελλιπης επι της τραπεζης αυτου |
11 Hijo, trátate bien, conforme a lo que tengas, y presenta dignamente tus ofrendas al Señor. | 11 τεκνον καθως εαν εχης ευ ποιει σεαυτον και προσφορας κυριω αξιως προσαγε |
12 Recuerda que la muerte no se tardará, y que el pacto del seol no se te ha revelado. | 12 μνησθητι οτι θανατος ου χρονιει και διαθηκη αδου ουχ υπεδειχθη σοι |
13 Antes de morir, haz el bien a tu amigo, según tus medios dale con largueza. | 13 πριν σε τελευτησαι ευ ποιει φιλω και κατα την ισχυν σου εκτεινον και δος αυτω |
14 No te prives de pasarte un buen día, no se te escape la posesión de un deseo legítimo. | 14 μη αφυστερησης απο αγαθης ημερας και μερις επιθυμιας αγαθης μη σε παρελθατω |
15 ¿No dejarás a otro el fruto de tus trabajos y el de tus fatigas, para que a suertes se reparta? | 15 ουχι ετερω καταλειψεις τους πονους σου και τους κοπους σου εις διαιρεσιν κληρου |
16 Da y recibe, y recrea tu alma, que en el seol no se puede esperar buena vida. | 16 δος και λαβε και απατησον την ψυχην σου οτι ουκ εστιν εν αδου ζητησαι τρυφην |
17 Toda carne como un vestido envejece, pues ley eterna es: hay que morir. | 17 πασα σαρξ ως ιματιον παλαιουται η γαρ διαθηκη απ' αιωνος θανατω αποθανη |
18 Lo mismo que las hojas sobre árbol tupido, que unas caen y otras brotan, así la generación de carne y sangre: una muere y otra nace. | 18 ως φυλλον θαλλον επι δενδρου δασεος τα μεν καταβαλλει αλλα δε φυει ουτως γενεα σαρκος και αιματος η μεν τελευτα ετερα δε γενναται |
19 Toda obra corruptible desaparece, y su autor se irá con ella. | 19 παν εργον σηπομενον εκλειπει και ο εργαζομενος αυτο μετ' αυτου απελευσεται |
20 Feliz el hombre que se ejercita en la sabiduría, y que en su inteligencia reflexiona, | 20 μακαριος ανηρ ος εν σοφια μελετησει και ος εν συνεσει αυτου διαλεχθησεται |
21 que medita sus caminos en su corazón, y sus secretos considera. | 21 ο διανοουμενος τας οδους αυτης εν καρδια αυτου και εν τοις αποκρυφοις αυτης εννοηθησεται |
22 Sale en su busca como el que sigue el rastro, y en sus caminos se pone al acecho. | 22 εξελθε οπισω αυτης ως ιχνευτης και εν ταις οδοις αυτης ενεδρευε |
23 Se asoma a sus ventanas, y a sus puertas escucha. | 23 ο παρακυπτων δια των θυριδων αυτης και επι των θυρωματων αυτης ακροασεται |
24 Acampa muy cerca de su casa, y clava la clavija en sus muros. | 24 ο καταλυων συνεγγυς του οικου αυτης και πηξει πασσαλον εν τοις τοιχοις αυτης |
25 Monta su tienda junto a ella, y se alberga en su albergue dichoso. | 25 στησει την σκηνην αυτου κατα χειρας αυτης και καταλυσει εν καταλυματι αγαθων |
26 Pone sus hijos a su abrigo, y bajo sus ramas se cobija. | 26 θησει τα τεκνα αυτου εν τη σκεπη αυτης και υπο τους κλαδους αυτης αυλισθησεται |
27 Por ella es protegido del calor, y en su gloria se alberga. | 27 σκεπασθησεται υπ' αυτης απο καυματος και εν τη δοξη αυτης καταλυσει |